wróg
wróg (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) nieprzyjaciel, osoba lub obiekt darzony negatywnymi uczuciami
- (1.2) państwo, które jest w stanie wojny z innym państwem, oraz jego wojska
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wróg wrogowie dopełniacz wroga wrogów celownik wrogowi wrogom biernik wroga wrogów narzędnik wrogiem wrogami miejscownik wrogu wrogach wołacz wrogu wrogowie
- przykłady:
- (1.1) Czy pani mąż miał jakichś wrogów?
- (1.2) Piętnastu naszych żołnierzy dostało się w ręce wroga.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) śmiertelny / nieprzejednany / odwieczny wróg
- synonimy:
- (1.1) nieprzyjaciel
- (1.1) nieprzyjaciel, przeciwnik
- antonimy:
- (1.1) przyjaciel
- (1.2) sojusznik, sprzymierzeniec
- hiperonimy:
- (1.1) przeciwnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- narobić sobie wrogów • wróg klasowy / wróg ludu • wróg nie śpi
- etymologia:
- od prasł. *vorgъ[1]
- por. bułg. враг, chorw. vrag, czes. vrah, mac. враг, ros. враг, scs. врагъ, słc. vrah, słń. vrag i ukr. во́рог
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) vyand
- alabama: (1.1) aatikànko, achàapa
- albański: (1.1) armik m
- aleucki: (1.1) angadutiq, angaduuti-x̂
- angielski: (1.1) enemy, foe; (1.2) enemy, foe
- arabski: (1.1) عدو, خصم, قتل
- baskijski: (1.1) etsai, arerio
- białoruski: (1.1) вораг m; (1.2) вораг m
- bułgarski: (1.1) враг m, неприятел m
- chorwacki: (1.1) neprijatelj m
- czeski: (1.1) nepřítel m
- dolnołużycki: (1.1) winik m
- duński: (1.1) fjende w
- esperanto: (1.1) malamiko
- fiński: (1.1) vihollinen
- francuski: (1.1) ennemi m; (1.2) ennemi m
- hebrajski: (1.1) אויב m
- hindi: (1.1) शत्रु m
- hiszpański: (1.1) enemigo m; (1.2) enemigo m
- islandzki: (1.1) fjandmaður m, óvinur m; (1.2) óvinar m/lm
- japoński: (1.1) 敵(てき)
- jidysz: (1.1) פֿײַנד m (fajnd) / פֿײַנט m (fajnt), שׂונא m (sojne), צורר m (cojrer)
- łaciński: (1.1) hostis m, inimicus m
- łotewski: (1.1) ienaidnieks m
- nepalski: (1.1) दुश्मन (duśmana)
- niderlandzki: (1.1) vijand m; (1.2) vijand m
- niemiecki: (1.1) Feind m; (1.2) Feind m
- nowogrecki: (1.1) εχθρός m; (1.2) εχθρός m
- ormiański: (1.1) ոսոխ
- pali: (1.1) arāti, ari, amitta
- portugalski: (1.1) inimigo m
- rosyjski: (1.1) враг m; (1.2) враг m
- sanskryt: (1.1) अररु m, अमित्र m, शत्रु m
- suahili: (1.1) adui
- szwedzki: (1.1) fiende w, ovän w; (1.2) fiende w, ovän w
- tuvalu: (1.1) fili
- tybetański: (1.1) དགྲ་བོ
- ukraiński: (1.1) ворог m; (1.2) ворог m
- walijski: (1.1) gelyn m
- węgierski: (1.1) ellenség
- wietnamski: (1.1) thì giờ
- wilamowski: (1.1) fȧjnt m, fajnd m, fȧjnd m; (1.2) fȧjnt m, fajnd m, fȧjnd m
- włoski: (1.1) nemico m, oste m
- źródła:
- ↑ Hasło „vrag” w: Hrvatski jezični portal.