İçeriğe atla

1930-1933 Sovyet kıtlığı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
1930-1933 Sovyet kıtlığı
Ukrayna SSC'de açlıktan ölmek üzere olan bir adam yerde yatıyor
BölgeRusya SFSC (Kazak ÖSSC)
Ukrayna SSC
Tarih1930-1933
Ölü5,7-8,7 milyon
İşleyenlerJosef Stalin yönetimindeki SSCB
SebepTartışmalı; teoriler kasıtlı mühendislikten, ekonomik kötü yönetime kadar uzanırken, diğerleri Sovyetler Birliği'ndeki sanayileşmedeki talep artışı nedeniyle hasadın düşük olduğunu söylüyor

1930-1933 Sovyet kıtlığı, Ukrayna ve Kazakistan,[1][2] [3] Kuzey Kafkasya, Kuban Bölgesi, Volga Bölgesi dahil olmak üzere Rusya'nın Güney Urallar ve Batı Sibirya gibi farklı bölgeleri de dahil olmak üzere Sovyetler Birliği'nin başlıca tahıl üreten bölgelerinde yaşanan bir kıtlıktı.[4][5] Başlıca nedenler arasında Birinci Beş Yıllık Plan kapsamında tarımın zorla kolektifleştirilmesi ve çiftçilerden zorla tahıl alımı yer alıyor. Bu faktörler, ağır sanayiye yapılan büyük yatırımlarla birlikte tarımsal iş gücünü azalttı.[6] Tahminler, Sovyetler Birliği genelinde 5,7 ila 8,7 milyon insanın açlıktan öldüğü sonucuna varıyor.

Bu dönemde Sovyet lideri Joseph Stalin, kulakların sınıf olarak tasfiye edilmesini emretti.[7] Kolektifleştirme genişledikçe, Rusya İç Savaşı'ndan bu yana kulaklara yönelik zulüm, 1929-1932'de [8] kulakların tutuklanması, sınır dışı edilmesi ve infaz edilmesi de dahil olmak üzere büyük bir devlet zulmü kampanyasıyla doruğa ulaştı.[9] Bazı Kulaklar, hayvanlarını öldürmek ve fabrika işçilerinin tüketimine ayrılan mahsulleri yok etmek gibi sabotaj eylemleriyle karşılık verdi.[10] İlk aşamalardaki çok sayıda ölü sayısına rağmen Stalin Beş Yıllık Plan'a ve kolektifleştirmeye devam etmeyi seçti.[2][11] 1934'e gelindiğinde Sovyetler Birliği milyonlarca insanın hayatına mal olacak bir ağır sanayi üssü kurmuştu.[11][12]

Sovyetler Birliği'nde kitlesel baskılar
Ekonomik baskılar
Siyasi baskılar
İdeolojik baskılar
Etnik baskılar
Davalar

Bazı akademisyenler Ukrayna ve Kazakistan'da meydana gelen kıtlıkları, Stalin hükûmeti tarafından [13][14] etnik Ukraynalıları ve Kazakları hedef alan soykırımlar olarak sınıflandırdılar. Diğerleri, bu terimin sıklıkla ima ettiği gibi, herhangi bir etnik motivasyonun ilişkisine karşı çıkıyor ve özel mülkiyet mülkiyetinde güçlü çıkarlara sahip kulaklar arasında var olan sınıf dinamikleri gibi diğer faktörlere odaklanıyor. Bu inançlar, iktidardaki Sovyet Komünist partisinin özel mülkiyete taban tabana zıt olan ilkesiyle çelişiyordu. Üstelik partinin hızlı sanayileşme hedefi de kıtlığın daha da kötüleşmesinde rol oynadı. Çünkü parti, kıtlığı gidermek yerine endüstriyel büyümeyi sürdürmeyi seçti.[15][16] Kıtlık Sovyetler Birliği'ne yayıldıkça, uluslararası medya bunu haber yapmaya başladı; Gareth Jones, yıkımı haber yapan ilk Batılı gazeteci oldu.[17][18]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Ohayon, Isabelle (28 Eylül 2013). "The Kazakh Famine: The Beginnings of Sedentarization". Sciences Po. Paris Institute of Political Studies. 11 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2021. 
  2. ^ a b Cameron, Sarah (10 Eylül 2016). "The Kazakh Famine of 1930–33: Current Research and New Directions". East/West: Journal of Ukrainian Studies. 3 (2): 117-132. doi:10.21226/T2T59X. ISSN 2292-7956 – ResearchGate vasıtasıyla. 
  3. ^ Engerman 2004.
  4. ^ "Famine on the South Siberia". Human Science. RU. 2 (98): 15. 17 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2024. 
  5. ^ "Demographic aftermath of the famine in Kazakhstan". Weekly. RU. 1 Ocak 2003. 24 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2024. 
  6. ^ Stuart, Robert C. (1982). "Review of The Industralisation of Soviet Russia, Vol. 1: The Socialist Offensive: The Collectivisation of Soviet Agriculture, 1929-1930.; The Industrialisation of Soviet Russia, Vol. 2: The Soviet Collective Farm, 1929-1930., R. W. Davies". Slavic Review. 41 (3): 551-552. doi:10.2307/2497035. ISSN 0037-6779. 31 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2024. 
  7. ^ Conquest, Robert (1986). The Harvest of Sorrow: Soviet Collectivization and the Terror-Famine (İngilizce). New York: Oxford University Press. s. 117. ISBN 978-0195051803. 
  8. ^ Fitzpatrick, Sheila (2000). "The Party Is Always Right". Everyday Stalinism: Ordinary Life in Extraordinary Times: Soviet Russia in the 1930s. paperback. Oxford: Oxford University Press. s. 22. ISBN 9780195050011. The Soviet regime was adept at creating its own enemies, whom it then suspected of conspiracy against the state. It did so first by declaring that all members of certain social classes and estates—primarily former nobles, members of the bourgeoisie, priests, and kulaks—were by definition 'class enemies,' resentful of their loss of privilege and likely to engage in counterrevolutionary conspiracy to recover them. The next step, taken at the end of the 1920s, was the 'liquidation as a class' of certain categories of class enemies, notably kulaks and, to a lesser extent, Nepmen and priests. This meant that the victims were expropriated, deprived of the possibility of continuing their previous way of earning a living, and often arrested and exiled. 
  9. ^ Naimark, Norman M (2010), Stalin's Genocides (Human Rights and Crimes against Humanity), Princeton University Press, s. 131, ISBN 978-0-691-14784-0 .
  10. ^ "The First Five Year Plan, 1928-1932". Special Collections & Archives (İngilizce). 7 Ekim 2015. 29 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022. 
  11. ^ a b Cernak, Linda (2016). Joseph Stalin : dictator of the Soviet Union. Steven Anthony Barnes. Minneapolis, Minnesota. ISBN 978-1-62969-993-6. OCLC 918898278. 
  12. ^ Yugow, A. (1947). "Economic Statistics in the U.S.S.R." The Review of Economics and Statistics. 29 (4): 242-246. doi:10.2307/1927822. ISSN 0034-6535. 15 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2024. 
  13. ^ "International Recognition of the Holodomor". Holodomor Education. 31 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2015. 
  14. ^ Sabol, Steven (2017). "The Touch of Civilization": Comparing American and Russian Internal Colonization. University Press of Colorado. s. 47. ISBN 978-1607325505. 
  15. ^ Feldman, M. A. (December 2022). "Born into the NEP Years: The First Five-Year Plan. Life and Fate". Herald of the Russian Academy of Sciences. 92 (S8): S777-S786. doi:10.1134/s1019331622140040. ISSN 1019-3316. 
  16. ^ Marples, David R. (May 2009). "Ethnic Issues in the Famine of 1932–1933 in Ukraine". Europe-Asia Studies. 61 (3): 505-518 [507]. doi:10.1080/09668130902753325. Geoffrey A. Hosking concluded that: Conquest's research establishes beyond doubt, however, that the famine was deliberately inflicted there [in Ukraine] for ethnic reasons...Craig Whitney, however, disagreed with the theory of genocide 
  17. ^ "Welsh journalist who exposed a Soviet tragedy". Wales Online. 13 Kasım 2009. 18 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2021. 
  18. ^ Brown, Mark (12 Kasım 2009). "1930s journalist Gareth Jones to have story retold: Correspondent who exposed Soviet Ukraine's manmade famine to be focus of new documentary". The Guardian. 25 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=1930-1933_Sovyet_kıtlığı&oldid=33803505" sayfasından alınmıştır