Naar inhoud springen

Michael Keane (voetballer)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michael Keane
Michael Keane
Persoonlijke informatie
Volledige naam Michael Vincent Keane
Geboortedatum 11 januari 1993
Geboorteplaats Vlag van Engeland Stockport, Engeland
Lengte 188 cm
Been Rechts
Positie Verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Everton
Rugnummer 5
Contract tot 30 juni 2022
Jeugd
2009–2011 Vlag van Engeland Manchester United
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2011–2015
2012–2013
2013–2014
2014
2014
2015–2017
2017–
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Engeland Leicester City
Vlag van Engeland Derby County
Vlag van Engeland Blackburn
Vlag van Engeland Burnley
Vlag van Engeland Burnley
Vlag van Engeland Everton
1(0)
22(2)
7(0)
13(3)
10(0)
90(7)
83(2)
Interlands **
2010
2011
2012
2014
2013–2015
2017–
Vlag van Ierland Ierland –17
Vlag van Ierland Ierland –19
Vlag van Engeland Engeland –19
Vlag van Engeland Engeland –20
Vlag van Engeland Engeland –21
Vlag van Engeland Engeland
2(0)
2(0)
5(0)
3(0)
16(3)
10(1)

* Bijgewerkt op 9 februari 2020
** Bijgewerkt op 9 februari 2020
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Michael Vincent Keane (Stockport, 11 januari 1993) is een Engels-Iers voetballer die doorgaans als verdediger speelt. Hij tekende in juli een contract tot medio 2022 bij Everton, dat hem overnam van Burnley. Keane debuteerde in 2017 in het Engels voetbalelftal.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Keane stroomde in 2011 door vanuit de jeugd van Manchester United. Dat verhuurde hem vervolgens aan achtereenvolgens Leicester City, Derby County en Blackburn Rovers, tijdens zijn dienstverbanden allemaal actief in de Championsip. Keane maakte op 24 augustus 2014 zijn debuut in de Premier League voor Manchester United, als invaller tegen Sunderland. Dat bleef zijn enige competitiewedstrijd voor de club, waarvoor hij ook vier keer uitkwam in de League Cup.

Manchester verhuurde Keane in september 2014 voor een half jaar aan Burnley, dat hem vervolgens definitief vastlegde.[1] De club en hij degradeerden dat jaar uit de Premier League. Keane was basisspeler in het team dat in het seizoen daarna kampioen werd in de Championship en zo terugkeerde op het hoogste niveau. Hij speelde in drie seizoenen negentig competitiewedstrijden voor Burnley, waarvan 66 in de Premier League.

Keane tekende in juli een contract tot medio 2022 bij Everton, de nummer zeven van Engeland in het voorgaande seizoen. Dat betaalde een bedrag voor hem dat inclusief bonussen kon oplopen tot circa €34.175.000,-. Daarmee was hij een recordaankoop voor de Noord-Engelse club. Coach Ronald Koeman gebruikte hem van begin af aan als basisspeler. Dat bleef hij ook in de daaropvolgende seizoenen onder Koemans opvolgers. Keane kwam in het seizoen 2017/18 voor het eerst in zijn carrière uit in een Europees clubtoernooi, de Europa League.

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2011/12 Manchester United Vlag van Engeland Premier League 0 0 1 0 0 0 1 0
2012/13 0 0 2 0 0 0 2 0
Leicester City Vlag van Engeland Championship 22 2 3 1 25 3
2013/14 Derby County 7 0 1 0 8 0
Blackburn 13 3 0 0 13 3
2014/15 Manchester United Vlag van Engeland Premier League 1 0 1 0 2 0
Burnley 21 0 2 0 23 0
2015/16 Vlag van Engeland Championship 44 5 2 0 46 5
2016/17 Vlag van Engeland Premier League 35 2 4 0 39 2
2017/18 Everton 30 0 1 0 7 1 38 1
2018/19 33 1 2 0 35 1
2019/20 31 2 3 0 34 2
2020/21 35 3 6 1 41 4
2021/22 32 3 6 0 38 3
2022/23 12 1 2 0 14 1
2023/24 9 1 3 0 12 1
Totaal 325 23 39 2 7 1 371 26

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Keane debuteerde op 22 maart 2017 in het Engels voetbalelftal. Bondscoach Gareth Southgate gaf hem toen een basisplaats als linksback in een met 1–0 verloren oefeninterland in en tegen Duitsland. Hij kreeg daarna ook een paar keer speeltijd in kwalificatiewedstrijden voor het WK 2018, maar behoorde niet tot Southgates selectie voor het toernooi zelf. Keane maakte op 25 maart 2019 zijn eerste interlanddoelpunt. Hij bracht Engeland toen op 1–1 in een met 1–5 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor het EK 2020 in en tegen Montenegro.

Competitie Aantal Jaren
Vlag van Engeland Burnley
Kampioen Championship 1x 2015/16
[bewerken | brontekst bewerken]