έπαθλο
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek ἔπαθλον (épathlon).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]έπαθλο • (épathlo) n (plural έπαθλα)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | έπαθλο (épathlo) | έπαθλα (épathla) |
| genitive | επάθλου (epáthlou) έπαθλου (épathlou) |
επάθλων (epáthlon) |
| accusative | έπαθλο (épathlo) | έπαθλα (épathla) |
| vocative | έπαθλο (épathlo) | έπαθλα (épathla) |
References
[edit]- ^ έπαθλο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language