έπαθλο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	έπαθλο	τα	έπαθλα
γενική	του	επάθλου & έπαθλου	των	επάθλων
αιτιατική	το	έπαθλο	τα	έπαθλα
κλητική		έπαθλο		έπαθλα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έπαθλο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔπαθλον < ἐπί + ἆθλος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈe.pa.θlo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐πα‐θλο

Ουσιαστικό

έπαθλο ουδέτερο

• οτιδήποτε δίνεται ως ανταμοιβή ή τιμητική διάκριση σε κάποιον που κερδίζει σε αθλητικό αγώνισμα ή άλλο συναγωνισμό

Μεταφράσεις

    έπαθλο

γαλλικά : prix (fr)