یک سال پس از زلزله هرات، بازماندگان با کاهش بودجه و طالبان روبرو هستند

هیچ کس به طور قطع نمی داند که چند نفر در زمین لرزه ۶.۳ ریشتری ۷ اکتبر ۲۰۲۳ یا پس لرزه های قوی پس از آن جان خود را از دست دادند. دولت طالبان تخمین زده است که دست کم ۴۰۰۰ نفر کشته شده اند. سازمان ملل ارقام بسیار کمتری را اعلام کرد، حدود ۱۵۰۰ بازماندگان پس از حفاری در زمین برای نجات عزیزانشان یا دفن آنها، شمارش را متوقف کردند.

همچنین از زمانی که طالبان در سال ۲۰۲۱ قدرت را به دست گرفتند، این یک چالش بزرگ دیگر برای طالبان است، آزمایشی برای توانایی آنها برای رهبری کشوری که گرفتار مشکلات اقتصادی، انزوا، ویرانی های ناشی از دهه ها جنگ و آسیب پذیری در برابر شوک هایی مانند زلزله و تغییرات آب و هوایی است.

عصمت الله رحمانی، از مرکز زلزله در ولسوالی زنده جان، جایی که همه خانه ها که معمولاً از گل و چوب ساخته شده بودند، با خاک یکسان شد، میگوید : «در آن زمان، دولت واقعاً در انتقال بیماران و کشته شدگان همکاری کرد.»

برادر و برادرزاده اش کشته شدند و او ساعت ها تلاش کرد تا همسرش را از عمق یک و نیم متری آزاد کند. او از خانه جدید خود در زنده جان به آسوشیتدپرس گفت: «آنها بیمارستان‌ها را باز کردند و آب و غذای رایگان برای مردم فراهم کردند.» او گفت که طالبان چندین ماه به کمپ ها رفته و به بازماندگان کمک کرده اند، که این یک موهبت قبل از زمستان سخت هرات بود. رحمانی گفت: «پس از آن، کمک‌های ما متوقف شد.»

انجمن های خیریه برای ساختن مسکن برای بازماندگان وارد عمل شدند. اما خانه هایی که آنها ساخته اند دیواری ندارند و حریم خصوصی را محافظت نمی کنند و با طراحی ضعیف، آنها در برابر طوفان یا باران شدید آسیب پذیر هستند. خانه ها حمام ندارند یا اگر هم گاهی حمام داشته باشند، حمام ها سقف ندارند.

او گفت که دولت کمک مالی نکرده است. مقامات ارشد و علمای مسلمان چندین بار از جوامع بازدید کردند و مشکلات مردم را شنیدند و رفتند. مردم افغانستان پیش از زلزله با آوارگی، ناامنی غذایی و فقر دست و پنجه نرم می کردند و این فاجعه فشار بیشتری را بر خدمات عمومی وارد کرد.