Dostęp do budynków 

Parlament Europejski dba o zapewnienie wszystkim użytkownikom, zarówno posłom, pracownikom, jak i odwiedzającym, łatwego dostępu do budynków i jak największej wygody w samodzielnym z nich korzystaniu.

W 2010 r. Unia Europejska oficjalnie ratyfikowała Konwencję Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych. Był to punkt wyjścia dla ambitnego programu poprawy dostępności budynków Parlamentu Europejskiego.

W latach 2015–2019 Parlament przeprowadził kontrole dostępności we wszystkich budynkach. Wykazały one ogólnie dobry poziom dostępności, choć nadal istnieją pewne obszary wymagające poprawy, aby umożliwić samodzielne poruszanie się po budynkach.

Okazało się również, że potrzebna jest zharmonizowana norma dostępności budynków Parlamentu Europejskiego, aby zagwarantować równe traktowanie wszystkich użytkowników w różnych miejscach pracy.

W 2023 r. Parlament Europejski przyjął własne zasady w zakresie dostępności fizycznej. Jest pierwszą instytucją UE, która opracowała obszerną i przemyślaną politykę w tej dziedzinie.

Głównym celem tej polityki jest ustalenie jednolitych kryteriów dostępności, mimo różnic w przepisach stosowanych w państwach członkowskich, aby umożliwić zharmonizowane wdrażanie jej we wszystkich budynkach Parlamentu.

Ponadto przewidziano szereg środków, które ułatwią wdrożenie w sposób zrównoważony i spójny wspólnej normy dostępności w przypadku kolejnych dużych remontów, kupowania nowych nieruchomości lub nowych projektów budowlanych.

Uwzględnianie dostępności w przyszłych projektach budowlanych już w fazie przygotowawczej pozwoli należycie i w sposób zrównoważony zaplanować zasoby i nimi zarządzać, a jednocześnie uniknąć zbędnych kosztów, które powoduje usuwanie wad projektowych na późniejszym etapie.