Sjeverni Brabant
Sjeverni Brabant
Provincie Noord-Brabant | |||
---|---|---|---|
Znak na cesti sa tablom Dobrodošli u Brabant | |||
|
|||
Koordinate: 51°40′N 5°0′E / 51.667°N 5.000°E | |||
Država | Nizozemska | ||
Vlast | |||
- Kraljevski komesar | Wim van de Donk | ||
Površina | |||
- Kopno | 5082 km²[1] | ||
Stanovništvo (2009) | |||
- Područje utjecaja | 2,434.560[1] | ||
Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) | ||
Službene stranice www.brabant.nl/ | |||
Karta | |||
Pozicija provincije na karti Nizozemske |
Sjeverni Brabant (holandski: Provincie Noord-Brabant) je jedna od 12 nizozemskih provincija, smještena na jugu zemlje.[1]
Provincija Sjeverni Brabant ima površinu od 5082 km² i 2,434.560 stanovnika (popis 2009).[1] Druga je po veličini provincija u zemlji, a prostire se od belgijske granice na sjeveru, uzduž provincija Zeelanda (na zapadu) i Limburga (na istoku), te između rijeka Meuse (Maas) i Merwede.[1] Dvije najznačajnije rijeke provincije su Mark i Dommel koje su uz kanale Zuid-Willemsvaart i Wilhelmina najvažniji vodni resursi. Glavni grad provincije je 's-Hertogenbosch (Den Bosch).[1]
Plodni priobalni pojas provincije, u kom se uzgaja pšenica i šećerna repa, doživio je katastrofalnu poplavu 1953. godine. S druge strane, zemlja duž močvarnih terena uz korita rijeka je puno kiselija, pa se uglavnom koristi za pašnjake. Potpuno različit od tog je kraj na jugu provincije, koji je puno siromašniji.[1] To je kraj prošaran brojnim jezercima i tresetištima, ujedno i brdovit i obrastao šumom (nedavno je ponovno pošumljen četinarima). Ovdje relativno posno zemljište dozvoljava ratarima da se pored ovčarstva bave uzgojem različitih kultura, ali u vrlo ograničenim količinama.[1]
Veliki melioracioni radovi i isušivanje močvara oko gradića De Peela (šira okolica Eindhovena) u 19. vijeku, omogućili su osnivanje novih naselja i preseljenje stanovnika iz južnih ruralnih krajeva, koji su isušena tresetišta počeli koristiti za povrtlarstvo i uzgoj goveda, ali se taj proces nakon 1900. usporio i projekt propao jer je više od polovice preseljenog stanovništva otišlo u gradove. Nekad su gradovi Bergen op Zoom, nekad poznat kao centar močvarnog kraja, uz Bredu i 's-Hertogenbosch koji su pak bili poznati po pješčanom tlu, najveći centri, no danas su najveći gradovi ujedno i industrijski centri Tilburg i Eindhoven.[1]
Arheološki nalazi iz neolitika, brončanog i željeznog doba svjedoče o vrlo ranoj naseljenosti tog kraja, kao i rimski kampovi duž rijeke Meuse (Maas).[1] Nakon srednjeg vijeka, upravo ta rijeka postala je granična crta između istoka i zapada (koji se nazirao još u dvjema različitim skupinama iz željeznog doba).[1] Ta podjela je nastavljena u naizgled jedinstvenom Vojvodstvu Brabant, u kom je postojao snažni antagonizam između barona iz Brede (na zapadu) i feudalaca iz Meierija na istoku. Te podjele tinjaju još i danas jer većina stanovnika zapadog dijela Brabanta naginje prema Belgiji i Francuskoj, a oni sa istoka prema Njemačkoj odnosno Porajnju, iako su gotovo svi stanovnici katolici.[1]