wybrakowany

wybrakowany (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨbrakɔˈvãnɨ], AS: [vybrakovãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma usterki, braki, defekty; wadliwy, niepełnowartościowy

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: wybrakować

odmiana:

(1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wybrakowany		wybrakowana	wybrakowane	wybrakowani	wybrakowane
dopełniacz	wybrakowanego		wybrakowanej	wybrakowanego	wybrakowanych
celownik	wybrakowanemu		wybrakowanej	wybrakowanemu	wybrakowanym
biernik	wybrakowanego	wybrakowany	wybrakowaną	wybrakowane	wybrakowanych	wybrakowane
narzędnik	wybrakowanym		wybrakowaną	wybrakowanym	wybrakowanymi
miejscownik	wybrakowanym		wybrakowanej	wybrakowanym	wybrakowanych
wołacz	wybrakowany		wybrakowana	wybrakowane	wybrakowani	wybrakowane

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brak m, wybrakowanie n

czas. braknąć, brakować ndk., wybrakować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) معيب ,معيوب
• francuski: (1.1) défectueux
• hiszpański: (1.1) defectuoso
• włoski: (1.1) diffettoso

źródła: