thriller

thriller (język polski)

wymowa:

‹triler›, IPA: [ˈtrʲilɛr], AS: [trʹiler], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zob. dreszczowiec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	thriller	thrillery
dopełniacz	thrillera	thrillerów
celownik	thrillerowi	thrillerom
biernik	thriller	thrillery
narzędnik	thrillerem	thrillerami
miejscownik	thrillerze	thrillerach
wołacz	thrillerze	thrillery

przykłady:

(1.1) Chętnie oglądam thrillery, bo lubię dreszczyk emocji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dreszczowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. thriller

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dreszczowiec

źródła:

thriller (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈθrɪlə(r)/

amer. IPA: /ˈθrɪlɚ/

​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) film. thriller

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. thrill

czas. thrill

przym. thrilling

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

thriller (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) thriller

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	thriller	thrillery
dopełniacz	thrilleru	thrillerů
celownik	thrilleru	thrillerům
biernik	thriller	thrillery
wołacz	thrillere	thrillery
miejscownik	thrilleru	thrillerech
narzędnik	thrillerem	thrillery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: