ewangelia

ewangelia (język polski)

ewangelia (1.1)

ewangelia (1.2)

wymowa:

​, IPA: [ˌɛvãŋˈɡɛlʲja], AS: [evãŋgelʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bibl. hist. wczesnochrześcijański utwór zawierający opis życia i nauki Jezusa; zob. też ewangelia w Wikipedii

(1.2) rel. dzielenie się wiarą chrześcijańską, głoszenie „dobrej nowiny”

(1.3) rel. nauka chrześcijańska niosąca słowa Jezusa

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ewangelia	ewangelie
dopełniacz	ewangelii	ewangelii
celownik	ewangelii	ewangeliom
biernik	ewangelię	ewangelie
narzędnik	ewangelią	ewangeliami
miejscownik	ewangelii	ewangeliach
wołacz	ewangelio	ewangelie

przykłady:

(1.1) Nowy Testament składa się z czterech ewangelii, Dziejów Apostolskich i Apokalipsy św. Jana.

(1.2) Juda głosił ewangelię sam, a później z apostołem Szymonem Gorliwym w Armenii i Persji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. śl. ewangelijo, reg. śl. wanielijo

antonimy:

(1.1) antyewangelia

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ewangelista mos, ewangelizacja ż, ewangelizowanie n, ewangelizm mrz, ewangelik mos, ewangeliczka ż, ewangelikalizm mrz, ewangeliarz mrz, ewangelicyzm mrz, ewangelistarz mrz, zewangelizowanie n, ewangelizator mos, ewangelizatorka ż

czas. ewangelizować ndk., zewangelizować dk.

przym. ewangeliczny, ewangelizacyjny, ewangelicki, ewangelijny, ewangelikalny

przysł. ewangelicznie, ewangelizacyjnie, ewangelicko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) st.czes. < łac. evangelium < gr. εὐαγγέλιον → ewangelia, dobra nowina < gr. εὐάγγελος → niosący dobrą nowinę < gr. εὖ + ἄγγελος → dobry + wysłannik, poseł

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Gospel, gospel
• arabski: (1.1) إنجيل m
• azerski: (1.1) İncil
• białoruski: (1.1) евангелле n
• bośniacki: (1.1) evanđelje n
• bułgarski: (1.1) евангелие n
• cerkiewnosłowiański: (1.1) еѵаггелїе n; (1.2) еѵаггелїе n; (1.3) еѵаггелїе n
• czeski: (1.1) evangelium n
• duński: (1.1) evangelie n, evangelium n; (1.2) evangelie n, evangelium n
• esperanto: (1.1) evangelio, evangelilibro; (1.3) evangelio
• francuski: (1.1) évangile
• galicyjski: (1.1) evanxeo m
• gocki: (1.1) 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌹 n, 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌾𐍉 ż; (1.2) 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌹 n, 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌾𐍉 ż; (1.3) 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌹 n, 𐌰𐌹𐍅𐌰𐌲𐌲𐌴𐌻𐌾𐍉 ż
• hiszpański: (1.1) Evangelio m
• interlingua: (1.1) evangelio
• kaszubski: (1.1) ewangelëjô ż
• łaciński: (1.1) evangelium n
• maltański: (1.1) evanġelju m
• niemiecki: (1.1) Evangelium n
• nowogrecki: (1.1) ευαγγέλιο n
• perski: (1.1) انجیل
• starogrecki: (1.1) εὐαγγέλιον n
• sycylijski: (1.1) evancèliu m
• tahitański: (1.1) evanelia
• turecki: (1.1) İncil
• ukraiński: (1.1) євангеліє n
• włoski: (1.1) vangelo m

źródła: