Przejdź do zawartości

dzikość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dzikość (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest dzikie, nieokiełznane, nieoswojone
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzicz ż, zdziczenie n, dziczyzna ż, dziki mos, dzikus m, dzikarz mzw, dzikuska ż
czas. dziczeć ndk., dziczeć ndk., zdziczeć dk.
przym. dziki, zdziczały, dziczy
przysł. dziko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dzikość&oldid=7628339”