bryta

bryta (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) łamać, złamać (np. rękę), rozłamywać, przełamywać

(1.2) rozbijać, kruszyć, miażdżyć

(1.3) załamywać (np. światło)

(1.4) przerywać (np. rozmowę), wyłączać (np. prąd)

(1.5) przen. łamać (np. prawo), zrywać (np. umowę)

czasownik nieprzechodni

(2.1) mówić z obcym akcentem

czasownik zwrotny bryta sig

(3.1) rozbijać się (np. o falach)

(3.2) różnić się (np. o poglądach)

odmiana:

(1-3) att bryta, bryter, bröt, brutit, bryt!; pres. part. brytande, perf. part. bruten

przykłady:

(1.1) Han bröt benet i cykelolyckan. → On złamał nogę w wypadku rowerowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) knäcka, bräcka

(1.2) krossa, knäcka, bryta sönder

(1.4) avbryta, stänga av

(1.5) överträda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brytning, brytande, brott

czas. avbryta

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy bryta av • bryta fram • bryta igenom • bryta ihop • bryta in • bryta sig in • bryta ned / bryta ner • bryta om • bryta samman • bryta sönder • bryta upp • bryta ut • bryta sig ut

fraza czasownikowa bryta arm • bryta en lans för någon • bryta isen • bryta taffeln

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: