Przejdź do zawartości

bakburta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bakburta (język polski)

[edytuj]
bakburta (1.1)
wymowa:
IPA: [baɡˈburta], AS: [bagburta], zjawiska fonetyczne: udźw.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. lewa burta statku patrząc z rufy na dziób
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbakburtabakburty
dopełniaczbakburtybakburt
celownikbakburciebakburtom
biernikbakburtębakburty
narzędnikbakburtąbakburtami
miejscownikbakburciebakburtach
wołaczbakburtobakburty
przykłady:
(1.1) A ja odpowiedziałem: „Tego na bakburcie!”. Moje własne usta zdradziły mnie i sypnęły żeglarską terminologią. – To trochę jak prywatny język szaleńca, prawda? –[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) sterburta
hiperonimy:
(1.1) burta
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Backbord[2]
uwagi:
(1.1) inna, rzadko spotykana pisownia „bakbort”
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Scott Lynch, Na szkarłatnych morzach, Mag, 2013, ISBN 9788374803953.
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 29.
  3. ↑ Provo de marista terminaro, 1908 (http://www.esperanto.mv.ru/MaristaTerminaro/MaristaTerminaro.html)
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bakburta&oldid=8119538”