Słowianka

Słowianka (język polski)

wymowa:

IPA: [swɔˈvʲjãnka], AS: [su̯ovʹi ̯ãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. przedstawicielka jednego z ludów lub narodów indoeuropejskich, zamieszkujących wschodnią i południowo-wschodnią część Europy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Słowianka	Słowianki
dopełniacz	Słowianki	Słowianek
celownik	Słowiance	Słowiankom
biernik	Słowiankę	Słowianki
narzędnik	Słowianką	Słowiankami
miejscownik	Słowiance	Słowiankach
wołacz	Słowianko	Słowianki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Polka, Czeszka, Słowaczka, Serbołużyczanka, Białorusinka, Rosjanka, Ukrainka, Bośniaczka, Bułgarka, Chorwatka, Czarnogórka, Macedonka, Serbka, Słowenka, Rusinka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Słowiańszczyzna ż, słowiańszczyzna ż, słowiańskość ż

forma męska Słowianin m

przym. słowiański

przysł. słowiańsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od pol. Słowianin

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Słowianin

• arabski: (1.1) سلافية ż
• białoruski: (1.1) славянка ż
• bułgarski: (1.1) славянка ż
• czeski: (1.1) Slovanka ż
• esperanto: (1.1) slavino
• jidysz: (1.1) סלאַווין ż (slawin), סלאַוויאַנקע ż (slawjanke)
• niemiecki: (1.1) Slawin ż
• rosyjski: (1.1) славянка ż
• slovio: (1.1) Slavica, Slavianica
• słowacki: (1.1) Slovanka ż
• ukraiński: (1.1) слов'янка ż
• włoski: (1.1) slava ż

źródła: