ørken

ørken (język duński)

ørken (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pustynia

odmiana:

(1.1) en ørken, ørkenen/ørknen, ørkener/ørkner, ørkenerne/ørknerne

przykłady:

(1.1) De døde af tørst i ørknen. → Zmarli z pragnienia na pustyni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ørkenagtig

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.szw. ødhkn

uwagi:

źródła:

ørken (język norweski (bokmål))

ørken (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pustynia

odmiana:

(1.1) en ørken, ørkenen, ørkener, ørkenene

przykłady:

(1.1) De stoppet for å se på soloppgangen i ørkenen. → Zatrzymali się, żeby popatrzeć na wschód słońca na pustyni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ørken (język norweski (nynorsk))

ørken (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) geogr. pustynia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (nynorsk), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.