Ulica Łaciarska we Wrocławiu
Stare Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Róg ul. Łaciarskiej i Nożowniczej | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
620 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Wrocławia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
51°06′42,5″N 17°02′13,0″E/51,111806 17,036944 |
Ulica Łaciarska – jedna z ulic ścisłego średniowiecznego centrum Wrocławia (Stare Miasto), równoległa do wschodniej pierzei Rynku i położona od niej ok. 170 m na wschód.
Pierwotnie nazwa Altbussergasse[1], odnosząca się do łataczy obuwia (określanych też mianem Altbesserer lub Altbüßer) odnosiła się do północnego odcinka tej ulicy, między dzisiejszą ul. Wita Stwosza a placem Nankiera. Jej przedłużenie w kierunku południowym nazywane było czasem „z tyłu [kościoła] św. Marii Magdaleny”, później zaś Pfnorrgasse durchauß[2], Ensiedlergasse, Hintere Brustgasse. Na południowym końcu ulicy znajdowała się w wewnętrznej linii umocnień furta Pfnorra (Pfnorr Pforte[3]), a za nią – kładka przez Czarną Oławę.
Według zachowanych źródeł z początków XV wieku przy ulicy Łaciarskiej łatacze obuwia byli w mniejszości; mieszkali tu głównie kotlarze, nożownicy[4], ślusarze, blacharze i przedstawiciele innych zawodów związanych z obróbką metali (łącznie 42 rzemieślników), a także stolarze, cieśle i inni pracujący z drewnem (łącznie 14). Oprócz nich mieszkało tu 14 rzemieślników przetwarzających skóry (głównie kuśnierze).
W czasie oblężenia Festung Breslau wiosną 1945 część zabudowy Starego Miasta, w tym ulicy Łaciarskiej, legła w gruzach i później, w latach 60., odbudowana została tak, że przerwana została jej ciągłość na odcinku ok. 110 metrów pomiędzy Kotlarską i Wita Stwosza. W związku z tym składa się dziś ona z dwóch rozłącznych odcinków: północny liczy od pl. Nankiera do Kotlarskiej około 180 metrów, a południowy od Wita Stwosza do trasy W-Z – ok. 310 metrów.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Przy ulicy Łaciarskiej położonych jest kilka zabytków wpisanych do rejestru wojewódzkiego. Są to:
- kamienica z XVIII w. (Łaciarska 28)[5],
- kamienica z połowy XVI w. (Łaciarska 31)[6],
- kamienica z połowy XVIII w. (Łaciarska 32)[7],
- plebania kościoła pw. św. Wincentego z 1884 r. (Łaciarska 34)[8],
- Pałac Schlegenbergów z końca XVIII w. (Łaciarska 35)[9].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ w 1345; także: altbusergasse, altpussergasse, platea renovatorum, platea veterniariorum
- ↑ m.in. na planie miasta z 1562
- ↑ w XV wieku mieszkał we Wrocławiu złotnik Sebalt Pfnorr, któremu wrocławski kościół farny św. Elżbiety zawdzięczał pozłocenie gałki znajdującej się na szczycie wieży (według Wrocław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 30 .)
- ↑ ulica Łaciarska krzyżuje się m.in. z Kotlarską i Nożowniczą
- ↑ kamienica - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
- ↑ kamienica - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
- ↑ kamienica - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
- ↑ plebania - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
- ↑ pałac - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-02-20] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000, ISBN 83-7023-749-5
- Die Strassen Breslaus nach ihrer Geschichte und ihren Namen, von Hermann Markgraf, 1896, str. 5-8 (dostęp: zasoby cyfrowe Dolnośląskiej Biblioteki Publicznej)