Rybaki (Wrocław)
Rybaki (niem. Fischerau) – dawna wieś klasztorna, dziś w granicach Wrocławia, na południowy wschód od Ołbina i na północny zachód od Szczytnik, w rejonie dzisiejszych ulic Sienkiewicza, Grunwaldzkiej i Piastowskiej, na terenach administracyjnie zaliczanych po II wojnie światowej do dzielnicy Śródmieście, obecnie do osiedla Plac Grunwaldzki.
Wieś założona około roku 1700 przez Chrysostomusa Fischera[1] (od jego nazwiska wywodzi się niemiecka nazwa, potem sztucznie przetłumaczona na język polski)[2], przeora klasztoru św. Wincentego (usytuowanego przy pl. Nankiera, obecnie katedra greckokatolicka św. Wincentego i św. Jakuba). Po sekularyzacji w 1810 własność prywatna. Według danych z 1845 rozróżniano Małe (Klein) i Wielkie (Groß) Rybaki, przy czym w tych drugich zanotowano wówczas 105 mieszkańców, zamieszkujących w pięciu gospodarstwach i prowadzących 3 zakłady rzemieślnicze i ogrodnictwo. Po włączeniu w granice miasta w 1868 rozpoczął się proces urbanizacji wsi, której nazwa wyszła z użycia pod koniec XIX wieku wraz z wybudowaniem czynszowych kamienic. Część domów przetrwała oblężenie Festung Breslau w 1945 w stopniu nadającym się do odbudowy i zachowała się do dziś.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Eysymontt i Krzywka 2015 ↓, s. 13.
- ↑ Eysymontt i Krzywka 2015 ↓, s. 14.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia Wrocławia. Wydawnictwo Dolnośląskie 2000, s. 717. ISBN 83-7023-749-5.
- Rafał Eysymontt, Łukasz Krzywka: Nim powstał plac Grunwaldzki. W: Przedmieście Piaskowe we Wrocławiu. Tomasz Głowiński, Halina Okólska (red.). Wrocław: Gajt, 2015, s. 10-16, seria: Wrocław i jego przedmieścia. ISBN 978-83-62584-75-8.