Przejdź do zawartości

Rybaki (Wrocław)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rybaki (niem. Fischerau) – dawna wieś klasztorna, dziś w granicach Wrocławia, na południowy wschód od Ołbina i na północny zachód od Szczytnik, w rejonie dzisiejszych ulic Sienkiewicza, Grunwaldzkiej i Piastowskiej, na terenach administracyjnie zaliczanych po II wojnie światowej do dzielnicy Śródmieście, obecnie do osiedla Plac Grunwaldzki.

Wieś założona około roku 1700 przez Chrysostomusa Fischera[1] (od jego nazwiska wywodzi się niemiecka nazwa, potem sztucznie przetłumaczona na język polski)[2], przeora klasztoru św. Wincentego (usytuowanego przy pl. Nankiera, obecnie katedra greckokatolicka św. Wincentego i św. Jakuba). Po sekularyzacji w 1810 własność prywatna. Według danych z 1845 rozróżniano Małe (Klein) i Wielkie (Groß) Rybaki, przy czym w tych drugich zanotowano wówczas 105 mieszkańców, zamieszkujących w pięciu gospodarstwach i prowadzących 3 zakłady rzemieślnicze i ogrodnictwo. Po włączeniu w granice miasta w 1868 rozpoczął się proces urbanizacji wsi, której nazwa wyszła z użycia pod koniec XIX wieku wraz z wybudowaniem czynszowych kamienic. Część domów przetrwała oblężenie Festung Breslau w 1945 w stopniu nadającym się do odbudowy i zachowała się do dziś.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]