Ronn Moss
 Ronn Moss (2014) | |
| Imię i nazwisko |
Ronald Montague Moss |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1952 |
| Zawód |
aktor, wokalista |
| Współmałżonek |
Shari Shattuck |
| Lata aktywności |
od 1969 |
| Strona internetowa | |
Ronn Moss, właśc. Ronald Montague Moss[1] (ur. 4 marca 1952 w Los Angeles) – amerykański aktor telewizyjny i wokalista[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Los Angeles[3] w stanie Kalifornia w rodzinie pochodzenia angielskiego, szkockiego, irlandzko–czirokeskiego[4], jako drugi z trojga dzieci Maudine Elizabeth (z domu Creason) i Johna Ronalda Mossa[5]. Ma starszego brata Steve’a i młodszą siostrę Lindę.
Ukończył University of California w Los Angeles[6]. Początkowo myślał o zawodzie chirurga. Zmienił plany, gdy odkrył muzykę.
Kariera muzyczna
[edytuj | edytuj kod]W wieku 10 lat, gdy obejrzał program o zespole The Beatles, zabrał starszemu bratu gitarę i chciał zostać drugim George’em Harrisonem[7]. Kiedy miał 11 lat, za zarobione pieniądze w ogrodach sąsiadów kupił sobie gitarę, a następnie rozpoczął grę na perkusji, gitarze i gitarze basowej. Na początku lat 70. grał jazz w nocnych klubach Los Angeles. W 1976 Moss połączył siły twórcze z innym wokalistą / gitarzystą Peterem Beckettem, gitarzystą / klawiszowcem J.C Crowleyem i perkusistą Johnem Friesenem, tworząc zespół soft rockowy Player, głównie jako basista i wokalista. W garażu w Hollywood Hills napisali i ćwiczyli muzykę, która przyciągnęła uwagę impresaria muzycznego Roberta Stigwooda, który podpisał ich kontrakt z RSO Records.
1 września 1977 został wydany debiutancki album Player. W 1978 ukazał się singel „Baby Come Back” i przez trzy tygodnie znajdował się na pierwszym miejscu listy przebojów Billboard[8] obok „Sara Smile” Hall & Oates oraz „How Much I Feel” w wyk. zespołu Ambrosia jako jedna z nielicznych piosenek białego artysty, które były odtwarzane w stacjach radiowych promujących głównie czarnoskórych artystów. To pozwoliło im wnieść swój wkład w gatunek muzyczny znany jako biały soul, w którym biali artyści śpiewają z silnym wpływem R&B[9].
Player został wybrany najlepszym nowym artystą 1978 na liście honorowej magazynu Billboard. Ich następny singiel, „This Time I’m in It for Love”, również zadebiutował w marcu 1978 na 10. miejscu. Potem impresario muzyczny Robert Stigwood przy współpracy z RSO Records pomógł grupie wydać album Danger Zone (1978), a następnie nakładem wydawnictwa Casablanca Records label ukazała się płyta Room With a View (1980). Zespół koncertował z takimi wykonawcami jak: Gino Vanelli, Boz Scaggs, Eric Clapton, Heart i The Little River Band. W 1981 zespół zawiesił działalność[10].
W 2000 nagrał i wydał w Holandii płytę pt. I’m your Man[11] z dwunastoma piosenkami o miłości, w większości jego autorstwa, m.in. „It’s called Butterfly” – nagrana na cześć jego dwóch córek. W 2005 ukazała się jego druga solowa płyta pt. Uncovered[12], na której znalazło się dwanaście utworów, wśród nich „Butterfly” - dedykowana córkom, napisana przez Mossa. W ramach promocji odbył trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych, Australii, Europie (m.in. we Francji, Niemczech, Włoszech i krajach skandynawskich) i Azji (m.in. Japonii i Indiach).
Australijska edycja jego solowej płyty I’m Your Man (2002) zawiera świeży duet z oryginalnego hitu „Baby Come Back” oraz dwa bonusowe utwory: „That’s When I’ll Be Gone” i „Mountain”. W 2005 wydał swój drugi solowy album, Uncovered[13]. Od sierpnia do września 2006 wraz ze swoim zespołem odbył trasę po Australii.
W 2015 zespół Player wyruszył w trasę koncertową, gdzie Moss i Peter Beckett grali na koncertach z grupą Orleans i Ambrosia, a także na kilku koncertach „Yacht Rock” z Little River Band[14].
Po procesie sądowym przeciwko byłemu koledze z zespołu Player, Peterowi Beckettowi w sprawie używania znaku towarowego, Ronn zadebiutował jako Player Ronn Mossa na przyszłych koncertach Player[15].
W marcu 2019 Moss koncertował w Australii solo, a latem 2019 po raz pierwszy koncertował we Włoszech[16].
Kariera ekranowa
[edytuj | edytuj kod]W 1981 uczył się sztuki aktorskiej z Charlsem Conrodem, Chrisem O’Brienem, Kathleen King oraz Peggy Feury. Debiutował na dużym ekranie rolą chrześcijańskiego rycerza Ruggero we włoskim filmie przygodowym Serca i zbroja (I Paladini – storia d'armi e d'amori, 1983)[17] z Tanyą Roberts. Wystąpił w filmach klasy C: dramacie Gorące dziecko w mieście (Hot Child in the City, 1987) i filmie przygodowym Bilet na Hawaje (Hard Ticket to Hawaii, 1987).
W 1987 przyjął rolę Ridge’a Forrestera w operze mydlanej CBS Moda na sukces (The Bold and the Beautiful). Ta ekranowa postać przyniosła mu ogromną sławę i uznanie w oczach telewidzów i pięciokrotną nominację do nagrody Soap Opera Digest (w latach 1993–1995, 1997–1998).
W 2010 brał udział we włoskiej edycji programu Taniec z gwiazdami, gdzie z Sarą Di Vairą zajął 2 miejsce[18].
11 sierpnia 2012 ogłoszono, że Moss odejdzie z obsady Mody na sukces po 25 latach. Ostatni raz pojawił się 14 września 2012[19][20][21].
12 maja 2014 Moss wraz ze swoim zespołem Player wystąpił w operze mydlanej ABC Szpital miejski (General Hospital) w ramach balu pielęgniarek w 2014, gdzie wykonali swój hitowy singiel „Baby Come Back”.
W 2019 w Taorminie otrzymał włoską nagrodę Premio Cinematografico delle Nazioni za całokształt[22].
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Od 1 stycznia 1990 do lipca 2002 był żonaty z młodszą o osiem lat aktorką i pisarką Shari Shattuck, z którą ma dwie córki: Creason Carbo (ur. 26 lutego 1994) i Calee Modine (ur. 19 listopada 1998)[23]. Powodem rozwodu był romans Shari Shattuck z Josephem Stachurą, dyrektorem artystycznym Knightsbridge Theatre. Moss dowiedział się o romansie żony z brukowców. Od lipca 2008 spotykał się z Devin DeVasquez, eks-dziewczyną „Playboya”[24]. 25 września 2009 pobrali się[25].
Jego ulubieni aktorzy to Peter O’Toole, Henry Fonda i Jimmy Stewart, a ulubioną aktorką jest Katharine Hepburn. Do jego hobby należy fotografowanie.
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Filmy fabularne
[edytuj | edytuj kod]- 1983: Serca i zbroja (I Paladini – storia d'armi e d'amori) jako Ruggero
- 1987: Bilet na Hawaje (Hard Ticket to Hawaii) jako Rowdy Abilene
- 1987: Gorące dziecko w mieście (Hot Child in the City) jako Tony
- 1990: Predator 2 jako Jerome
- 2000: Zastępstwo (The Alternate) jako fałszywy prezydent
- 2004: Zakochane święta (Christmas in Love) jako on sam
- 2005: G'Day LA jako Dean
- 2007: Her Morbid Desires jako hrabia Dracula
- 2008: Piorun jako dr Forrester (głos)
Seriale TV
[edytuj | edytuj kod]- 1984: Dni naszego życia (Days of Our Lives) jako kelner w Las Vegas
- 1985: Trapper John, M.D. – odc. All the King’s Horses... jako jeździec
- 1987-2012: Moda na sukces (The Bold and the Beautiful) jako Ridge Forrester
- 1996: Baron (Il Barone) jako Bruno Brian Sajeva
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy solowe
[edytuj | edytuj kod]- 2005: Uncovered
- 2000: I'm your Man
Albumy wydane z zespołem Player
[edytuj | edytuj kod]- 2002: Room with a View
- 2001: Player and Danger Zone (CD)
- 1999: The Best Of Player and Baby Come Back
- 1995: Electric Shadows (Japonia)
- 1995: Lost In Reality
- 1990: Player – Best Of
- 1982: Spies of Life
- 1981: Room with a View
- 1980: Player
- 1978: Danger Zone
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ronn Moss. TVRage.Com. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
- ↑ Ronn Moss. Listal. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
- ↑ Ronn Moss. TV.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
- ↑ Ronn Moss What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
- ↑ Reich & Schön - Ronn Moss Biographie. boldandbeautiful.de. [dostęp 2016-03-20]. (niem.).
- ↑ Bold And Beautiful man bun?. „Daily Mail”. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
- ↑ Akash Mehta: Still Bold Still Beautiful. „Verve”. [dostęp 2020-03-20]. (ang.).
- ↑ Ronn Moss. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
- ↑ Daniel Van Boom (2014-11-04): The Bold And The Beautiful's Ronn Moss ties his hair back for Melbourne Cup. „Daily Mail”. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
- ↑ Emma Shepherd (2019-03-08): Bold and the Beautiful star Ronn Moss denies plastic surgery rumours. „Daily Mail”. [dostęp 2020-03-20]. (ang.).
- ↑ Ed Hogan: Ronn Moss Biography. AllMusic. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
- ↑ Ronn Moss Factsheet. AllMovie. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
- ↑ Ronn Moss Actor, Musician. „TV Guide”. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
- ↑ Heidi Parker (2018-07-05): Ronn Moss will continue to play Baby Come Back despite lawsuit. „Daily Mail”. [dostęp 2020-03-20]. (ang.).
- ↑ Michael Maloney: Longtime Soap Star Settles Major Lawsuit!. Soap Hub. [dostęp 2020-03-20]. (ang.).
- ↑ Ronn Moss’ Player. playertheband.com. [dostęp 2020-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-27)]. (ang.).
- ↑ Ronn Moss. MYmovies. [dostęp 2016-03-20]. (wł.).
- ↑ Biografia di Sara Di Vaira. Biografieonline.it, 2012-08-12. (wł.).
- ↑ Moss talks about Bold departure. TVRage.Com. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
- ↑ Soaps Shocker: Ronn Moss Quits The Bold and the Beautiful After 25 Years. TVLine. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
- ↑ Tanner Stransky: 'The Bold and the Beautiful': Original cast member Ronn Moss exiting after 25 years. „Entertainment Weekly”. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
- ↑ Ronn Moss, czyli serialowy Ridge Forrester, z nagrodą we Włoszech. Onet.pl, 2020-03-24. (pol.).
- ↑ About B&B: About the Actors Ronn Moss. soapcentral.com. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
- ↑ American soap legend Ronn Moss heading to Sydney’s northern beaches. „The Daily Telegraph (Australia)”. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
- ↑ Canyon News - Tina Hillstrom Throws Shower For Ronn Moss’s Bride To Be. Canyon News. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ronn Moss w bazie IMDb (ang.)
- Ronn Moss w bazie Filmweb
- Ronn Moss w bazie Notable Names Database (ang.)
- Ronn Moss w bazie Discogs.com (ang.)