Przejdź do zawartości

Pravind Jugnauth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pravind Jugnauth
Ilustracja
Pravind Jugnauth (2024)
Data urodzenia

25 grudnia 1961

Premier Mauritiusa
Okres

od 23 stycznia 2017
do 12 listopada 2024

Przynależność polityczna

Socjalistyczny Ruch Mauritiusa (MSM)

Poprzednik

Anerood Jugnauth

Następca

Navin Ramgoolam

Wicepremier Mauritiusa
Okres

od 11 maja 2010
do 26 lipca 2011

Przynależność polityczna

Socjalistyczny Ruch Mauritiusa (MSM)

Poprzednik

Rama Sithanen

Następca

Anil Bachoo

Wicepremier Mauritiusa
Okres

od 7 października 2003
do 5 lipca 2005

Poprzednik

Paul Bérenger

Następca

Rashid Beebeejaun

Pravind Kumar Jugnauth (ur. 25 grudnia 1961) – maurytyjski polityk, lider Socjalistycznego Ruchu Mauritiusa(inne języki) (MSM, Mouvement Socialiste Militant) od 2003. Wicepremier i minister finansów w latach 2004–2005 oraz 2010–2011. Premier Mauritiusa od 23 stycznia 2017 do 12 listopada 2024.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pravindh Jugnauth, syn Anerooda Jugnautha, jest absolwentem prawa Uniwersytetu Buckingham w Wielkiej Brytanii. Studiował także na Uniwersytecie Aix-en-Provence we Francji. W 1992 poślubił Kobitę Ramdannee, z którą ma trzy córki[1].

W 1990 wstąpił do Socjalistycznego Ruchu Mauritiusa (MSM). Od 1996 do 2000 był radnym gminy Vacoas. We wrześniu 2000 został członkiem Zgromadzenia Narodowego. W październiku 1999 został wybrany wiceprzewodniczącym MSM, a kwietniu 2003 przejął po swoim ojcu funkcję lidera partii[1].

Od września 2000 do września 2003 pełnił funkcję ministra rolnictwa, żywności i zasobów naturalnych w rządzie Anerooda Jugnautha. Od 30 września 2004 do 29 kwietnia 2005 zajmował stanowisko wicepremiera oraz ministra finansów i rozwoju gospodarczego w gabinecie Paula Bérengera[1].

Przed wyborami parlamentarnymi w maju 2010 zawiązał koalicję Sojusz Przyszłości z rządzącą Partią Pracy Mauritiusa (MLP) premiera Navina Ramgoolama[2]. W wyborach 5 maja 2010 koalicja odniosła zwycięstwo, zdobywając 41 mandatów w czasie głosowania, a w sumie 45 mandatów w 69-osobowym parlamencie[3]. 11 maja 2010 objął stanowisko wicepremiera i ministra finansów w rządzie premiera Ramgoolama[4].

26 lipca 2011, razem z pięcioma innymi ministrami MSM, zrezygnował ze stanowiska w rządzie w proteście przeciwko aresztowaniu i postawieniu zarzutów korupcyjnych ministrowi zdrowia, członkowi jego partii[5]. W sierpniu 2011 MSM wycofał się całkowicie z koalicji rządowej[6].

17 grudnia 2014, po wygranych wyborach parlamentarnych przez koalicję pod przewodnictwem MSM, objął stanowisko ministra technologii, komunikacji i innowacji w gabinecie swego ojca, Anerooda Jugnautha, które zajmował do 1 lipca 2015. 26 maja 2016 objął natomiast stanowisko ministra finansów[7][8].

23 stycznia 2017 objął urząd szefa rządu po tym, jak dwa dni wcześniej ze stanowiska premiera zrezygnował jego ojciec, Anerood Jugnauth[9].

W wyborach parlamentarnych w 2024(inne języki), kierowana przez niego koalicja Alliance Lepep(inne języki) uzyskała jedynie 2 mandaty w Zgromadzenie Narodowe (na ogólną liczę 66)[10]. Pravind Jugnauth złożył dymisję i zakończył urzedowanie na stanowisku szefa rządu[11][12][13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Bio-Data Pravind Kumar Jugnauth. MSM Party. [dostęp 2010-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-15)]. (ang.).
  2. L’alliance bleu-blanc-rouge conclue : 35 tickets au Ptr, 18 au MSM et 7 au PMSD L’alliance bleu-blanc-rouge conclue : 35 tickets au Ptr, 18 au MSM et 7 au PMSD. Delfimedia, 1 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-03)]. (fr.).
  3. Prime Minister Navin Ramgoolam wins Mauritius election. BBC News, 7 maja 2010. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
  4. Cabinet : baptême du feu pour 7 ministres, 6 font leur comeback au Conseil des ministres, 12 ministres sortants reconduits à des fonctions ministérielles. Defi Media, 12 maja 2010. [dostęp 2010-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-14)]. (fr.).
  5. Mauritius ministers quit in protest. news24.com, 26 lipca 2011. [dostęp 2012-03-31]. (ang.).
  6. Mauritius president says to quit, re-enter politics. Reuters, 30 marca 2012. [dostęp 2012-03-31]. (ang.).
  7. Jugnauth Pravind Kumar. mauritiusassembly.govmu.org. [dostęp 2017-01-22]. (ang.).
  8. May 2016. rulers.org. [dostęp 2017-01-22]. (ang.).
  9. New Mauritius PM takes over from father, opponents cries foul. reuters.com, 2017-01-23. [dostęp 2017-01-23]. (ang.).
  10. Législatives 2024 - Le Guide [online], Le Mauricien [dostęp 2024-11-13] (ang.).
  11. Mauritius election: Government suffers electoral wipeout [online], www.bbc.com [dostęp 2024-11-13] (ang.).
  12. Mauritius: Lider opozycji Navin Ramgoolam mianowany premierem po zwycięstwie w wyborach [online], wnp.pl [dostęp 2024-11-13] (pol.).
  13. Opposition secures landslide victory in Mauritius election [online], Al Jazeera [dostęp 2024-11-13] (ang.).