Prędkość maksymalna (lotnictwo)

Prędkość maksymalna – największa prędkość, jaką może rozwinąć statek powietrzny w locie poziomym przy wykorzystaniu pełnego ciągu silnika

Statek powietrzny będzie poruszał się z maksymalną prędkością w momencie, gdy opór aerodynamiczny będzie równoważony przez maksymalny ciąg silnika:

$T_{max}=D\iff T_{max}={\frac {1}{2}}\rho \cdot v_{max}^{2}\cdot S\cdot C_{d}\iff v_{max}={\sqrt {\frac {2T_{max}}{\rho C_{d}S}}}$

Wielkość prędkości maksymalnej wynika z jednej strony z:

• mocy zespołu napędowego będącej do dyspozycji,
• aktualnego obciążenia (ładunek, paliwo),
• konfiguracji statku powietrznego (np. podwieszony ładunek, uzbrojenie).

Z drugiej zaś strony jest ograniczana z uwagi na możliwość wystąpienia flatteru.

Stąd dla każdego statku powietrznego istnieje tzw. prędkość Vne, której nie wolno przekroczyć.

Mówiąc o samolotach naddźwiękowych często jako określenie prędkości podaje się liczbę Macha (M).

Bibliografia

• Antoni Milkiewicz: Praktyczna aerodynamika i mechanika lotu samolotu odrzutowego, w tym wysokomanewrowego. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych, 2009. ISBN 978-83-61021-00-1. Brak numerów stron w książce