Przejdź do zawartości

Nacho Vidal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nacho Vidal
Ignacio Jordà González
Ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Ignacio Jordà González

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1973
Mataró, Katalonia

Używane pseudonimy

Nacho[1], Nacho Vidale[1], Nacho Vital[1], Nachos Camachos[1]

Lata aktywności

1997–2022[2]

Liczba filmów

1017 jako aktor (za IAFD)[3], 205 jako reżyser (za IAFD)[3]

Wzrost

188 cm

Masa ciała

90 kg[3]

Kolor włosów

brązowy[1]

Kolor oczu

zielony[1]

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Nacho Vidal (ur. 30 grudnia 1973 w Mataró) – hiszpański aktor, reżyser, producent, scenarzysta, montażysta i operator kamery filmów pornograficznych, który zbudował reputację jako „kataloński Rocco Siffredi”[4].

Jego pseudonim, Nacho, jest powszechnym przezwiskiem dla Ignacio[5][6].

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Mataró w zamożnej rodzinie[7] w prowincji Barcelony[8][9] jako najmłodszy z pięciorga dzieci[10] Inmaculady González i Enrique Jordy Brassé’a[11]. Jego ojciec, z zawodu inżynier przemysłowy, prowadził ważną firmę tekstylną z siedzibą w walenckim mieście Enguera, gdzie spędził część swojego dzieciństwa i młodości po przybyciu z Katalonii[12].

Kiedy miał 8 lat, wraz z rodziną przeniósł się do Enguera[4][8], we wspólnocie autonomicznej Walencja, w prowincji Walencji, rodzinnym mieście jego ojca, ówczesnego właściciela firmy tekstylnej. Tu spędził swoje dzieciństwo. Jego rodzina była zamożna, ale skończyło się utratą wszystkich pieniędzy w 1987 roku podczas krachu na giełdzie. Ze względu na kryzys naftowy przechodził trudne dzieciństwo[13][14].

W wieku 14 lat porzucił szkołę i aby pomóc rodzinie, podjął pracę jako bramkarz, roznosiciel pizzy i przewoźnik. Chociaż chodził do szkół z internatem i innych prywatnych, nie zdobył nawet podstawowego wykształcenie ogólnego[12]. Jako kelner zarabiał tygodniowo 50 tys. peset[12]. W okresie dojrzewania sięgał po narkotyki[4]. Jako młody nastolatek grał w zespole punkowym[15]. Był również bokserem[16]. Następnie przez 18 miesięcy służył w Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej w Melilli[17].

Kariera w branży porno

[edytuj | edytuj kod]
Nacho Vidal i Jewel De'Nyle podczas gali XRCO Award (2001)

W 1994, w wieku dwudziestu jeden lat, rozpoczął pracę u Juani de Lucíi w klubie porno „na żywo” Sala de Fiestas Bagdad w Barcelonie[18], gdzie występował w aktach seksualnych przed publicznością ze swoją ówczesną dziewczyną, Sarą Bernat[19]. W 1997 spotkał się tam z dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Filmów Erotycznych José Maríą Ponce[20], który wprowadził go w świat kinematografii porno[21].

Debiutował przed kamerami jako Jess w filmie Ángela Mory Aragóna Gorex: The Zombi Horror Picture Show (1997)[22][23]. Wystąpił w komedii Poli: El potro se desboca (1997) w roli menadżera boksera Poli Díaza[24]. Riccardo Billi i Luca Damiano zaangażowali go do roli żołnierza rzymskiego w hiszpańsko-włoskiej koprodukcji współczesnego porno International Film Group (IFG) Salomé (1997), pastiszu tragedii Oscara Wilde’a Salome.

W 1998 wraz ze swoim mentorem producentem i reżyserem Rocco Siffredim wyjechał do Hollywood, gdzie rozpoczął światową karierę[25][26]. Za swojego nauczyciela uważał także Roberta Malone[27].

W 2002 został uhonorowany nagrodą Ninfa w kategorii „Najlepszy aktor publiczności”[28], a za postać Mefista w pornograficznej wersji dramatu Goethego Faust – Private Black Label 26: Faust Power of Sex (2000)[20] w reżyserii José Maríi Ponce był nominowany do nagrody Ninfa w kategorii „Najlepszy aktor hiszpański”[28]. Film ten otrzymał także nagrodę Ninfa w kategorii „Najlepszy hiszpański film”[28].

20 grudnia 2008 znalazł się na drugim miejscu w rankingu „Top5 najbardziej atrakcyjnych aktorów porno” wg hiszpańskiego portalu Nosotras[29]. W 2009 na festiwalu filmów erotycznych w Cannes zdobył Hot d’Or w kategorii „Najlepszy europejski aktor”. Choć określał samego siebie jako osobę heteroseksualną, wyreżyserował kilka filmów porno dla gejów[30], w tym Evil Angel Ass Destroyers (2007), KinkMen Dark Tales from Europe: The Cage (2012) z Francesco D’Macho i Dark Tales From Europe: Fight Club (2012) z Damienem Crosse[31].

W 2013 był gościem honorowym pierwszej edycji salonu erotycznego w Walencji[32][33][34]. W parodii porno Spartacus MMXII: The Beginning (2012) został obsadzony w roli Legata, a w pastiszu porno Gwiezdnych wojen – Star Wars - Underworld - A XXX Parody (2016) zagrał postać Nasha Thrackena[35]. W 2016 był nominowany do nagrody Ninfa jako najlepszy aktor i reżyser roku[36]. Był dwukrotnie nominowany do AVN Award w kategorii najlepszy aktor – jako czarny charakter Sandor Kalimdor w westernie Outland 1: Beyond the Far West (2015) i sequelu Outland II: Looking for Freedom (2016), a także dwukrotnie zdobył nominację do AVN Award w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy; za postać profesora Skywalkera w filmie sensacyjno–przygodowym Monarch: Agents of Seduction (2015) i za rolę zbankrutowanego inwestora w filmie sensacyjno–kryminalnym Fly Girls: Final Payload (2017). W 2019 otrzymał cztery nominację do XBiz Europa Award w kategoriach: najlepszy aktor drugoplanowy za rolę uchylającego się od prawa Eli’ego w porno westernie Digital Playground Rawhide (2017), wykonawca roku, najlepsza scena seksu w filmie fabularnym w sensacyjnym dramacie fantasy Nevermore (2018) z Alyssą Divine i Dannym D oraz najlepsza scena seksu w produkcji gonzo w Nacho’s Penetrating Interviews (2018) z Selvaggią[37].

W 2020 prezentował swoje filmy w społecznościowej sieci OnlyFans, zdobywając dużą liczbę subskrybentów[38][39].

Obecność w kulturze masowej

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 przez rok uczęszczał do szkoły aktorskiej Escuela de interpretación Manuel y Yo w Barcelonie. Występował z grupą teatralną La Fura del Baus. Grał w filmach kinowych, w tym w dreszczowcu Niecierpliwy alchemik (El Alquimista impaciente, 2002) jako mafioso Vasili[40], komediodramacie Joaquína Oristrella Nikt nie jest doskonały (Va a ser que nadie es perfecto, 2006) jako Segurata z Santim Millánem, komedii Straszny hiszpański film (Spanish Movie, 2009)[41], El Gancho (2012) jako El Tigre oraz komedii kryminalnej Carlosa Theróna Nieustraszony (Impávido, 2012)[42][43][44] jako Mikima / Padre Mikima.

Brał udział w filmie dokumentalnym Vicente Péreza Herrero La piel vendida (2004)[45]. Występował na telewizyjnym ekranie, m.in. w jednym z odcinków serialu Majoria absoluta (2003), Paco i jego ludzie (Los hombres de Paco, 2005), Los simuladores (2006), sensacyjnym filmie krótkometrażowym Extremo (2006) z Óscarem Jaenadą i reality show Survivor (2015).

W 2011 wypuścił na rynek własną linię perfum 25 Twenty Five z flakonem w kształcie i wymiarach swojego penisa[46][47], a w 2016 – fajkę wodną w kształcie męskich genitaliów, wykonaną z ceramiki w kolorze czarnym[48].

W 2013 uczestniczył w warsztatach interpretacji z Ricardo Jordánem w Monólogo Club de la Comedia. Zadebiutował na profesjonalnej scenie Teatro Alameda w Maladze jako telewizyjny aktor Mariano Rivas w komedii Diany Raznovich Jesienny ogród (Jardín de otoño, reż. Norberto Rizzo; premiera: 10 grudnia 2015)[49][50][51][52].

W grudniu 2016 i styczniu 2017 na scenie Sala Cabanyes de Mataró (Barcelona) wziął udział w widowisku Pasterze z Mataró (Los Pastorets de Mataró), zorganizowanym przez sekcję teatralną katolickiego centrum parafii Santa María de Mataró[53][54][55].

Wspomagał fundację Fundación Invulnerables, która działa na rzecz na ubóstwo i wykluczenia społecznego dzieci i młodzieży, a także brał udział w rozmowach wideo na różne tematy, takie jak miłość, Kościół czy transseksualność córki[56].

We wrześniu 2018 opublikowano książkę Mi nombre es Violeta (Mam na imię Violeta, wyd. Planeta), której autorką jest Santi Anaya, inspirowaną prawdziwym życiem Violety, jego najmłodszej córki[57]. Powstał też film dokumentalny Me llamo Violeta, prezentowany na El Festival de Cine de Málaga 2019[58].

W 2020 rozpoczęto zdjęcia do serialu Bambu Producciones Nacho Vidal, przemysł XXXL (Nacho Vidal, una industria XXXL)[59][60], emitowanego na platformie Starz, gdzie tytułową rolę Nacho Vidala zagrał Martiño Rivas[61][62].

Muzyczne przedsięwzięcia

[edytuj | edytuj kod]

W 2008 Nacho Vidal rozpoczął trasę koncertową jako DJ w „Club Canalla”[63][64], a następnie zaistniał jako didżej w Tito’s Mallorca International Club w Palmie na Majorce[65], Imperia Drink w Altorricón, El Bribón de la Habana w Almeríi w Roquetas de Mar, Electrosonic Festival w Burgos, nocnym klubie „Chic de Luxe” w Roses[66], Parku Rozrywki w Saragossie[63] i klubie „Búccaro” w Blanes. 4 maja 2009 wydał album house Nacho Vidal & Javier Gonzalez In Session[67]. W 2010 grał podczas Electrobeach Festival w klubie nocnym KU Discoteca w Benidormie[68].

W teledysku do piosenki Miguela Bosé „Down with Love” (Precz z miłością, 2005)[69] z Katsumi pod wodą w basenie tańczy nago. Wystąpił w wideoklipach: Flavio Rodrígueza – „Pornstar” (2007), zespołu Fragment Four – „Love Won’t Leave Me Alone” (2007), La China – „En el aszensor” (2007), Rebeki Brown do utworu „Big Bad Bitch” (2011) i grupy Yonkilove – „Por momentos” (2015)[70].

W 2019 formacja KillaBeatMakera wspólnie z Chrizzem Samzem nagrali singiel „Nacho Vidal (Cipriani Edit)”, gdzie zarejestrowana jest rozmowa z telefonu komórkowego Nacho Vidala z Cristianem Cipriani[71].

Udział w wyścigach samochodowych

[edytuj | edytuj kod]

W 2020 rozpoczął treningi z zamiarem startu w Rajdzie Dakar 2021 na buggy SSV10[72]. Na początku marca w Maroku w towarzystwie innych pilotów przeprowadził serię testów, potwierdzając, że jego celem jest spełnienie marzenia o wystartowaniu w Rajdzie Dakar[73][74].

Problemy z prawem

[edytuj | edytuj kod]

W 2004 w dziwnych okolicznościach on i czterech innych zagranicznych aktorów biorących udział w Pierwszym Meksykańskim Festiwalu Erotycznym zostali zatrzymani jako nielegalni imigranci, ukarani grzywną w wysokości 46 tys. peso i nakazano im „dobrowolne opuszczenie kraju”. Władze meksykańskie nie przedstawiły żadnego przekonującego wyjaśnienia tej decyzji[75].

16 października 2012, Vidal i jego siostra María José Jordá González zostali aresztowani w Barcelonie, jako podejrzani o udział w praniu brudnych pieniędzy[76] w wytwórni filmowej Nacho Vidal Productions i oszustwach podatkowych z chińską przestępczością zorganizowaną[19][77]. Chociaż hiszpańscy prokuratorzy starali się trzymać Vidala w więzieniu podczas śledztwa i późniejszego procesu, 19 października 2012 tzw. sędzia narodowy Fernando Andreu zarządził dla niego wolność bez kaucji. Vidal utrzymuje, że jest niewinny[78].

29 maja 2020 policja odkryła, że Vidal zajmuje się organizowaniem „leczniczych” rytuałów z wykorzystaniem trującego jadu ropuchy koloradzkiej (5-Metoksy-N,N-dimetylotryptamina)[79]. Jad ten zawiera substancję psychoaktywną – bufoteninę, znaną od wieków przez mieszkańców Meksyku i okolic[80]. 4 czerwca 2020 Vidal został aresztowany pod zarzutem zabójstwa w związku ze śmiercią fotografa mody José Luisa Abada (zm. 28 lipca 2019 w Enguera na atak serca w wieku 49 lat), współpracującego z takimi magazynami jak „Vogue” czy „Urban”[81]. Powodem zgonu była trucizna północnoamerykańskiej ropuchy w wyniku wdychania jadu w tradycyjnym rytuale, w którym Vidal działał jak szaman[82]. Vidal został aresztowany wraz z dwoma innymi osobami, członkiem jego rodziny i pracownikiem[83]. Vidal wyraził żal z powodu tragedii, nie przyznał się jednak do winy, twierdząc, że Abad wdychał trujący jad świadomie i z własnej woli[84]. W lutym 2022 ekspert z Instytutu Medycyny Sądowej w Walencji ujawnił dokument oczyszczający z zarzutów Nacho Vidala za nieumyślne spowodowanie śmierci fotografa, który dowodzi, że przed śmiercią ofiara zażyła narkotyki zwiększające ryzyko sercowo-naczyniowe[85].

3 października 2020 został zatrzymany przez hiszpańską policję i odebrano mu prawo jazdy za lekkomyślną jazdę, kiedy prowadził Toyotę ulicami Walencji i zderzył się z kilkoma samochodami[86]. Podczas rozmowy z dziennikarzami programu Telecinco Viva la vida Vidal twierdził, że przeszedł obowiązkowy kurs w celu odzyskania prawa jazdy[87].

W listopadzie 2020 w Enguerze w Walencji nagrał erotyczne wideo na miejskim cmentarzu, co wzbudziło oburzenie mieszkańców[88][89].

19 czerwca 2024 uległ wypadkowi drogowemu na 356 kilometrze autostrady A-7 w pobliżu Picassent w Walencji[90]; jego samochód wypadł z drogi i został potrącony przez agentów Guardia Civil. Po przybyciu do centrum medycznego Hospital Universitario y Politécnico de La Fe, gdzie trafił z drgawkami i uderzeniem w głowę, przeprowadzono u niego test, w wyniku którego uzyskano wynik negatywny na obecność alkoholu, ale pozytywny wynik na obecność kokainy, benzodiazepin i marihuany[91]. Nacho Vidal opuścił szpital na wózku inwalidzkim; prowadzone wobec niego zostało śledztwo zarówno w związku z odmową poddania się badaniom na obecność alkoholu, jak i przestępstwem polegającym na prowadzeniu pojazdu pod wpływem substancji odurzających[92].

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Wśród jego przyjaciół wymienieni byli m.in.: hiszpański piosenkarz Miguel Bosé[93], hiszpański tancerz Rafael Amargo i brazylijski piłkarz Dani Alves[94]. W biografii autorstwa Davida Barby Nacho Vidal. Confesiones de una estrella del porno oświadczył, że nigdy nie lubił się uczyć i nienawidził książek - z wyjątkiem poezji Pablo Nerudy[95].

W 1998 związał się z 19–letnią Jasmine Shimody–Rose, z którą w latach 1998–2002 brał udział w scenach gonzo w 20. filmach jako jej adorator[96]. W latach 2001–2004 był związany z aktorką porno Belladonną[97][98][99], z którą występował na ekranie.

Z nieformalnego związku z wenezuelską aktorką porno Rosą Eleną Castro Camacho (2004)[100][101][102] ma córkę Candelę[103] (ur. 3 sierpnia 2006)[104].

31 maja 2005 oświadczył publicznie, że wycofuje się z branży porno i w Bogocie zawarł ślub cywilny z kolumbijską modelką Franceską Jaimes (właśc. Silvia Romero)[105][106]. Przenieśli się do odzyskanej rodzinnej rezydencji w Enguera, w Walencji. Założyli tam rodzinę[107]. Mieli dwoje dzieci[108][109]: córkę Violetę (ur. 2007 jako Ignacio Puerta González - dokonał zmiany płci)[110][111] i syna Leóna (ur. 2009)[112][113]. Sześć tygodni później para rozwiodła się[114]. Po kilku miesiącach po ogłoszeniu odejścia na emeryturę, Vidal wrócił do kariery porno[115].

Jednak Franceska Jaimes po latach wróciła do Vidala[116], a w listopadzie 2014 wzięli ślub kościelny w hiszpańskiej willi[117][118]. W 2015 doszło do rozwodu.

17 października 2017 złożył skargę w związku z upokorzeniem i molestowaniem seksualnym przeciwko lekarzowi w klinice Clínica del Country w Bogocie, do której trafił z powodu problemów z uszami; lekarz kazał mu zdjąć spodnie i dotykał jego genitaliów[119].

24 lutego 2019 czeska agencja modelek Nikki’s Model Agency napisała na Twitterze, że Vidal wykazał pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV i ogłosiła dwumiesięczne wstrzymanie produkcji[120]. Mimo tego, nie zaprzestał uprawiać seksu bez zabezpieczeń z dziewięcioma partnerkami na planie filmów porno[121][122]. Vidal skomentował raport na platformie YouTube, zaprzeczając, że miał tę chorobę, i wyjaśnił, że naprawdę cierpi na reaktywne zapalenie stawów[123][124][125].

W październiku 2022 ogłosił, że cierpi na zaburzenia erekcji[126][127][128].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
1997 Kto i jak? (¿Quién y cómo?, film dokumentalny)[129] w roli samego siebie
2002 Niecierpliwy alchemik (El Alquimista impaciente)[130] mafioso Vasili Patricia Ferreira
2004 Ciało na sprzedaż (La piel vendida, film dokumentalny)[131] w roli samego siebie Vicente Pérez Herrero
2006 Extremo (film krótkometrażowy)[132] Spartakus Jordi Arencón, Teo García
Nikt nie jest doskonały (Va a ser que nadie es perfecto)[133] Segurata Joaquín Oristrell
2009 Straszny hiszpański film (Spanish Movie)[134] w roli samego siebie „Porno Guii” (niewymieniony w czołówce) Javier Ruiz Caldera
2010 Fake Orgasm (film dokumentalny)[135] w roli samego siebie Jo Sol
2012 Nieustraszony (Impávido)[136] Mikima / ojciec Mikima Carlos Therón
2019 Mam na imię Violeta (Me llamo Violeta, film dokumentalny)[137] w roli samego siebie David Fernández de Castro, Marc Parramon

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Odcinek
2000 Eurotrash (serial dokumentalny) w roli samego siebie
2002 Queremos saber más (talk-show)
2003 Majoria absoluta
2004 Otro rollo con: Adal Ramones (talk-show)
Me lo dices o me lo cuentas
Jet Lag odc.: „És clar, és clar, és clar...”
2004, 2017 Toni Rovira y tú
2005 Paco i jego ludzie (Los hombres de Paco) odc.: „El apocalipsis”
La noche con Fuentes y Cía
2006 Los simuladores
2008 Boqueria 357 (talk-show)
Somiers
2012 Jo què sé! (talk-show)
2013 ¡Atención obras! (talk-show)
Àrtic (talk-show)
2015 Supervivientes: Perdidos en Honduras (talk-show) 15 odcinków
2017 Viajando con Chester (talk-show)
Estranyes parelles
Convénzeme (talk-show)
2020 Entre ovejas

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film Inni wykonawcy
1997 Ninfa Najlepszy aktor europejski[138] – –
2000 Ninfa Najlepszy aktor[139] Buttman’s Anal Divas 1 (2000) –
Najlepsza scena seksu[139] Buttman & Rocco’s Brazilian Butt Fest (1999) Cassandra Wild i Jazmine
AVN Award Najlepsza scena seksu w zagranicznej produkcji[140] When Rocco Meats Kelly 2: In Barcelona (1999) Kelly Stafford, Alba Dea Monte i Rocco Siffredi
XRCO Award Najlepsza scena seksu analnego lub podwójnej penetracji[141]
2001 Najlepsza scena seksu triolizmu (dziewczyna / dziewczyna / chłopak)[140] Please 9: Sex Warz (1999) Lynn Stone (w napisach: Amanda Angel) i Jessica Fiorentino
Najlepsza scena seksu damsko–męskiego[141] Xxxtreme Fantasies Of Jewel De’Nyle (2001) Jewel De’Nyle
AVN Award Najlepsza scena seksu w zagranicznej produkcji[140] Buttman’s Anal Divas 1 (2000) Jazmine i Isabella
Ninfa Najlepszy aktor[142] jako gangster w Buttman’s Face Dance Obsession (1999) –
2002 Ninfa Najlepszy aktor publiczności[143] – –
2003 Ninfa Najlepszy aktor[144] Back 2 Evil (2003) –
2004 AVN Award Najlepszy scena seksu grupowego w filmie wideo[140] Ashley Long, Julie Night i Manuel Ferrara
Najlepsza scena seksu w parze[140] Belladonna
Najlepsza produkcja transseksualna[140] She-Male Domination Nation (2003) –
Ninfa Najlepszy film transseksualny[145] Travestís dominados por Nacho (2003) –
Venus Award Najlepszy europejski aktor[146] – –
2006 Ninfa Najlepszy aktor[147][148] Back 2 Evil 2 (2006) –
2008 Ninfa Najbardziej oryginalna scena seksu[149] The Fashionistas Safado Berlin 1 (2007) Katsuni i Melissa Lauren
Najlepszy aktor publiczności[150] – –
2009 Hot d’Or Najlepszy wykonawca europejski[151][152] – –
2012 AVN Award Najlepsza scena seksu analnego[141] Asa Akira Is Insatiable 2 (2011) Asa Akira
Najlepsza scena seksu triolizmu (dziewczyna / dziewczyna / chłopak)[140] Ass Worship 13 (2011) Kristina Rose i Jada Stevens
Hall of Fame - Sala sławy[153] – –
XXI Premios Turia Huevo de Colón Award[154] – –
XBIZ Award Wykonawca zagraniczny roku[155] – –
Galaxy Awards Najlepszy wykonawca (Ameryka Północna, Hiszpania)[156] – –
2013 Ninfa Najlepsza seria roku[157] La Mansión de Nacho Vidal (2012) –
AVN Award Najlepsza scena seksu chłopak / dziewczyna[141] Alexis Ford Darkside (2012) Alexis Ford
XBIZ Award Najlepsza scena gonzo w filmie niefabularnym[158] Nacho Invades America 2 (2012) Chanel Preston
Galaxy Awards Najlepszy wykonawca (Hiszpania)[159] – –
2014 Ninfa Nagroda publiczności dla najlepszego aktora[160] – –
2015 Ninfa Najlepszy aktor wybrany przez publiczność[161] – –
2017 AVN Award Najlepszy reżyser zagraniczny[162] Nacho Loves Nekane (2016) –
Ninfa Najlepszy aktor międzynarodowy[163] – –
2018 XCritic Award Najlepszy wykonawca zagraniczny roku[164] – –
XBIZ Award Najlepsza realizacja roku o tematyce latynoskiej[165] Nacho Loves Canela Skin (2017) –

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f Nacho Vidal w serwisie Adult Film Database
  2. ↑ Nacho Vidal w bazie IMDb (ang.)
  3. ↑ a b c Nacho Vidal w serwisie IAFD
  4. ↑ a b c Blog La Sex Shop en Casa - Nacho Vidal, el rabo más deseado del planeta. Sexworld. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-27)]. (hiszp.).
  5. ↑ Víctor M. Amela: Interview with Nacho Vidal by Spanish newspaper La Vanguardia. La Vanguardia, 2004-03-10. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-27)]. (hiszp.).
  6. ↑ A 25 cm de la realidad – Nacho Vidal (Entrevista). Taringa!. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  7. ↑ El actor porno Nacho Vidal, entre los detenidos de la operación Emperador. La Vanguardia. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  8. ↑ a b Nacho Vidal. Famosos Valencianos. Las Provincias. (hiszp.).
  9. ↑ Liberan al actor porno Nacho Vidal. Sipse. (hiszp.).
  10. ↑ El turbio pasado de Nacho Vidal. Lecturas.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  11. ↑ Biografías: Nacho Vidal, sexo, drogas y televisión: las 5.000 mujeres con las que se acostó. El Español. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-20)]. (hiszp.).
  12. ↑ a b c D. M.: Nacho Vidal desvela los sorprendentes inventos que hicieron «archimillonario» a su padre. ABC, 2023-02-23. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-23)]. (hiszp.).
  13. ↑ Nacho Vidal: “Inés Arrimadas está para ponerle un piso”. Interviú. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-25)]. (hiszp.).
  14. ↑ A vueltas con el tamaño y otros mitos sobre el pene. ABC.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  15. ↑ Nacho Vidal. ČSFD.cz. (cz.).
  16. ↑ Victor M. Amela: Interview with Nacho Vidal by Spanish newspaper La Vanguardia. La Vanguardia, 2004-03-10. (hiszp.).
  17. ↑ Antonio Manzano: Es verdad, Nacho Vidal no miente: fue legionario antes de ir al reality 'Supervivientes' de Telecinco. OneMagazineES, 2015-06-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-15)]. (hiszp.).
  18. ↑ El Salón Erótico de Barcelona explota las posibilidades que ofrece el mundo digital e Internet. El Periódico, 2011-10-07. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-14)]. (hiszp.).
  19. ↑ a b Nacho Vidal. Costume Warehouse. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  20. ↑ a b José María Ponce Biografía. josemariaponce.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-28)]. (hiszp.).
  21. ↑ Daniel Jabonero: Nacho Vidal, el hombre que se metió en el porno para sacar a su novia de la prostitución. Vanitatis – El Confidencial, 2012-10-17. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  22. ↑ Ángel Mora Aragón: Gorex: The Zombi Horror Picture Show. horror.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (pol.).
  23. ↑ Nacho Vidal. MYmovies.it. (wł.).
  24. ↑ Nacho Vidal - Actor. CineMagia.ro. (rum.).
  25. ↑ Coleen Singer: Hot Male Porn Stars – A Trip Down Memory Lane. Erotic Scribes, 2013-12-08. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  26. ↑ Peter Warren: Nacho Vidal Returns to U.S., Signs With LA Direct. AVN, 2011-06-01. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  27. ↑ David González/Luis Miguel Montero: El actor Nacho Vidal: De la Legión al cine porno y a ser acusado de homicidio imprudente. El Cierre Digital, 2020-06-04. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-22)]. (hiszp.).
  28. ↑ a b c FICEB 2002 Awards. Salón Erótico de Barcelona. (hiszp.).
  29. ↑ Laura Mayor: Top 5: Los actores porno más sexys. Nosotras, 2008-12-20. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-30)]. (hiszp.).
  30. ↑ Interview with Nacho Vidal by Spanish newspaper El Mundo. El Mundo, 2004-02-09. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  31. ↑ Lucio Saints, Damien Crosse, Goran and Adrian Toledo Star in A Gay Porn Movie Directed By Straight Porn Star Nacho Vidal. Queer Me Now, 2012-03-11. (ang.).
  32. ↑ Un centenar de artistas abren el Salón Erótico de Valencia. „El País”, 2013-05-10. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-05)]. (hiszp.).
  33. ↑ Nacho Vidal: „Tengo 127.000 seguidores; si sólo vienen 20.000, cuelgo el Twitter”. El Correo, 2013-05-10. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-20)]. (hiszp.).
  34. ↑ I Salón Erótico de Valencia 2013. LoveValencia, 2013-05-10. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-20)]. (hiszp.).
  35. ↑ Star Wars Underworld: A XXX Parody. TheLordOfPorn, 2019-07-18. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-24)]. (ang.).
  36. ↑ Jordi Puig: Esto pasa Ya hay nominados para los premios Ninfa. Primera Línea, 2016-06-09. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-15)]. (hiszp.).
  37. ↑ JC Adams: XBIZ Announces Nominees for 2nd Annual XBIZ Europa Awards. xbiz.com, 2019-08-14. (ang.).
  38. ↑ Adriano Moreno: OnlyFans: qué es y cómo funciona la ‘app’ para adultos preferida por los famosos. Los 40, 16 grudnia 2020. (hiszp.).
  39. ↑ Jesús Carmona: Cristian Suescun se lanza al porno junto a Apolonia Lapiedra grabando un vídeo en OnlyFans. El Español, 15 grudnia 2020. (hiszp.).
  40. ↑ Paco Gisbert: Historias del porno: He encontrado a Vassily. Primera Línea, 2013-12-19. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-09)]. (hiszp.).
  41. ↑ Nacho Vidal. Listal. (ang.).
  42. ↑ lo nuevo del director de 'Fuga de cerebros 2' con Nacho Vidal. Ecartelera.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  43. ↑ Nacho Vidal, vestido durante toda una película. Elmundo. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  44. ↑ Nacho Vidal. SensaCine.com. (hiszp.).
  45. ↑ Nacho Vidal Filmography. AllMovie. (ang.).
  46. ↑ El perfume '25: Twenty five', réplica del pene de Nacho Vidal. Qué.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-25)]. (hiszp.).
  47. ↑ Nacho Vidal lanza un perfume en un frasco con la réplica de su pene. El Periódico. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  48. ↑ Bongo penis Nacho Vidal Fajka wodna 23 cm. Allegro. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-03)]. (pol.).
  49. ↑ Nacho Vidal debuta hoy en el teatro con el estreno de 'Jardín de otoño' en el Alameda. Diariosur.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  50. ↑ Nacho Vidal debuta en el teatro: 'Valgo más que para porno y tener sexo'. La Voz Libre. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-13)]. (hiszp.).
  51. ↑ Nacho Vidal: "La primera vez en un escenario me sentí completamente desnudo". La Vanguardia. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  52. ↑ Teatro Alameda. Jardín de otoño. UGT Andalucía: Inicio. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  53. ↑ Grupos católicos critican la actuación de Nacho Vidal en Els Pastorets. Elmundo.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  54. ↑ Els Pastorets de Mataró, amb Nacho Vidal. El Tot Mataró. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  55. ↑ Grupos católicos critican el cameo de Nacho Vidal en 'Els Pastorets'. elprogreso.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  56. ↑ La agenda secreta de... Nacho Vidal. Elmundo.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  57. ↑ Silvia Alberich (2018-09-30): Nacho Vidal: „Me imagino como terapeuta emocional”. El Periódico. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-02)]. (hiszp.).
  58. ↑ Raúl Rodríguez (2019-03-08): Sabemos el lugar en el que Nacho Vidal contempla reaparecer tras los rumores de VIH. El Español. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-09)]. (hiszp.).
  59. ↑ 'Nacho Vidal, una industria XXXL' y 'Express', las dos primeras series de Starzplay en España. Vertele - elDiario.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-03)]. (hiszp.).
  60. ↑ Jake Kanter: Starzplay Unveils First Slate Of Spanish & Mexican Originals. Deadline, 3 sierpnia 2020. (ang.).
  61. ↑ Martiño Rivas será Nacho Vidal en una serie sobre el actor porno. „La Vanguardia”, 2022-02-17. (hiszp.).
  62. ↑ Teresa Sánchez: El papel de Nacho Vidal en la serie sobre su vida será interpretado por Martiño Rivas. „El Mundo”, 2022-02-18. (hiszp.).
  63. ↑ a b Nacho Vidal presenta su nueva carrera como DJ en el Festival Park 2008. GozaZaragoza, 2008-09-12. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (hiszp.).
  64. ↑ Nacho Vidal mañana en titos Palace Palma. Katty–Show, 2008-07-11. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-20)]. (hiszp.).
  65. ↑ Marcos Torío: 'DJ Miembro' y las 'miembras'. „El Mundo”, 2008-09-14. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (hiszp.).
  66. ↑ Xavier Canals: Nacho Vidal farà de DJ dissabte al Chic. Diari de Girona, 2008-09-17. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (hiszp.).
  67. ↑ Nacho Vidal & Javier Gonzalez In Session. Amazon.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-03)]. (hiszp.).
  68. ↑ Miquel Hernandis: 'Lo siento por los que piensan que van a echar un polvo. Esto es para bailar'. Elmundo.es, 2010-08-28. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-20)]. (hiszp.).
  69. ↑ Censuran el nuevo vídeo de Miguel Bosé. los40.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  70. ↑ Nelson Sheep: Rebeka Brown e Nacho Vidal (o ator pornô). Superpride, 2011-12-11. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (port.).
  71. ↑ Chriz Samz y KillaBeatMaker hacen una canción con Cipriani llamada „Nacho Vidal”. LaMúsica.fm. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)]. (hiszp.).
  72. ↑ Rafa León (2020-04-03): Nacho Vidal quiere correr el Dakar 2021 en un quad. Automovilismo Canario. [dostęp 2020-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-31)]. (hiszp.).
  73. ↑ J. V. Belda: Nacho Vidal, del porno al Rally Dakar. Levante-EMV, 2020-04-06. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-31)]. (ang.).
  74. ↑ El actor porno Nacho Vidal calienta el próximo Dakar con su posible participación. 20minutos.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-31)]. (hiszp.).
  75. ↑ Nacho Vidal’s path from porn sets to prison cells. „El País”, 18 października 2012. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-22)]. (hiszp.).
  76. ↑ El concejal del PSOE detenido en la 'operación Emperador', y Nacho Vidal libres sin fianza. Diario el Mundo. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  77. ↑ Actor porno Nacho Vidal, detenido en operativo contra mafia china. El Tiempo. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  78. ↑ Libertad con cargos para el actor porno Nacho Vidal. ABC.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  79. ↑ Germán González: „Todo fue un trágico accidente. Yo soy Nacho Vidal, no soy un chamán”. „El Mundo”, 24 września 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-07)]. (hiszp.).
  80. ↑ Alahna Kindred: Porn star Nacho Vidal arrested over death of friend who inhaled psychedelic toad venom during bizarre mystic ritual. „The Sun”, 2020-06-04. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-04)]. (ang.).
  81. ↑ Magdalena Pienszka: Aktor filmów dla dorosłych aresztowany za morderstwo. „Odprawiał rytuał”. Wirtualna Polska, 2020-06-05. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-06)]. (pol.).
  82. ↑ Gwiazdor porno podejrzany o zabójstwo. Fotograf nie przeżył „mistycznego rytuału” Nacho Vidala. „Wprost”. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-06)]. (pol.).
  83. ↑ Joe Davies: Spanish porn star is investigated for manslaughter after fashion photographer dies at his home. „Daily Mail”, 4 czerwca 2020. (ang.).
  84. ↑ Gwiazda porno aresztowana z powodu śmierci mężczyzny. Zginął podczas tajemniczego rytuału. Antyradio. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-06)]. (pol.).
  85. ↑ Ignasi Jorro: El informe que exculpa a Nacho Vidal de la muerte de un fotógrafo durante el “rito del sapo”. Crónica Global, 2022-04-01. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (hiszp.).
  86. ↑ Nacho Vidal dice que lo drogaron en fiesta privada con varias mujeres. „El Tiempo”. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-05)]. (hiszp.).
  87. ↑ S. Castillo: Nacho Vidal grava un vídeo porno en un cementiri valencià. „El Periódico de Catalunya”. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-03)]. (hiszp.).
  88. ↑ Impactante testimonio sobre Nacho Vidal: „Junto a la tumba de mis abuelos”. ESdiario. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-07)]. (hiszp.).
  89. ↑ Isabel Rábago: Nacho Vidal dice toda la verdad sobre la escena de cine X en cementerio local. ESdiario. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-05)]. (hiszp.).
  90. ↑ Alejandro de Santiago Pérez: Las polémicas de Nacho Vidal: De problemas con la Justicia a dar positivo en drogas. El Cierre Digital, 20 czerwca 2024. [dostęp 2024-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-01)]. (hiszp.).
  91. ↑ Efe: Investigan a Nacho Vidal por presuntamente conducir drogado y negarse a hacerse las pruebas. Ultima Hora, 20 czerwca 2024. [dostęp 2024-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-12)]. (hiszp.).
  92. ↑ Ignacio Cabanes: Investigan a Nacho Vidal por conducir drogado y negarse a someterse a las pruebas. Levante-EMV, 20 czerwca 2024. [dostęp 2024-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-01)]. (hiszp.).
  93. ↑ Toni Cantó, Nacho Duato y Nacho Vidal, los tres famosos que fueron 'amigos' de Miguel Bosé. La República. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-11)]. (hiszp.).
  94. ↑ Dani Alves pozował z aktorem porno! Są przyjaciółmi. Fakt.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (pol.).
  95. ↑ Rocío Franco López: La genitálica de Nacho Vidal. Revista Los Cínicos, 2016-05-18. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-08)]. (hiszp.).
  96. ↑ Jazmine w serwisie IAFD
  97. ↑ Belladonna Pornstar Biography. GameLink.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  98. ↑ Belladonna w bazie Notable Names Database (ang.)
  99. ↑ Belladonna and Nacho Vidal Relationship. FamousWhy. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  100. ↑ Rosa Castro kontra Nacho Vidal. Diario Córdoba. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  101. ↑ Rosa Castro: "Si nos pasa algo, a mí o a mi hija, ha sido Nacho Vidal". 20minutos.es. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  102. ↑ Rosa Castro, ex dziewczyna Nacho Vidala. Marujeo.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-22)]. (hiszp.).
  103. ↑ Kasyno, seks, miłość i zdrada: historia powieści w Mendozie. MDZ Online. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)]. (hiszp.).
  104. ↑ Rosa Castro, była dziewczyna Nacho Vidala. Interviú. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-22)]. (hiszp.).
  105. ↑ Franceska Jaimes Performer Biography. BigBoobBettys. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-10)]. (hiszp.).
  106. ↑ Franceska Jaimes:Wywiad dla 'Barelist'. Barelist. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  107. ↑ Wywiad z Nacho Vidalem w hiszpańskim dzienniku 'La Vanguardia'. La Vanguardia. (hiszp.).
  108. ↑ El rey del Porno Vestido. Revista Gente Colombia – WordPress.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  109. ↑ Franceska Jaimes; “Nacho es mi marido, amante y maestro”. Interviú. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-06)]. (hiszp.).
  110. ↑ La dura historia de la hija transexual de 9 años de Nacho Vidal. Bluper - El Español. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)]. (hiszp.).
  111. ↑ Paula Doria: “Padres no tengan miedo, ser transexual es normal”: Nacho Vidal. Semana, 2017-03-24. (hiszp.).
  112. ↑ El colmo de Nacho Vidal, actor porno: “Mi hijo me salió gay”. Publimetro. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (hiszp.).
  113. ↑ Nacho Vidal, el hombre que se metió en el porno para sacar a su novia de la prostitución. Vanitatis – El Confidencial. (hiszp.).
  114. ↑ Hot Male Porn Stars. Erotic Scribes. (ang.).
  115. ↑ Alejandro Castro: Nacho Vidal, de Rey del Porno a terapeuta espiritual. El Sol de México, 2020-06-19. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-14)]. (hiszp.).
  116. ↑ Nacho Vidal se pone de nuevo el traje de luces. La Opinión. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  117. ↑ El actor porno Nacho Vidal se casará por la iglesia con una colombiana. El Tiempo. (hiszp.).
  118. ↑ Porn actor Nacho Vidal to marry Colombia porn star in church. Colombia Reports. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  119. ↑ Salud Hernández-Mora: Nacho Vidal, el médico que le toqueteó abusó de otro hombre. El Mundo, 2017-10-28. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-12)]. (hiszp.).
  120. ↑ Hablamos con la madre de Nacho Vidal: desmiente rotundamente que su hijo tenga VIH. El Español. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-20)]. (hiszp.).
  121. ↑ Aktor zarażał kobiety HIV-em. Fakt.pl. (pol.).
  122. ↑ Nacho Vidal: qué es el síndrome de Reiter, la dolorosa enfermedad que llevó al actor español a abandonar el porno. BBC News Mundo. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-08)]. (hiszp.).
  123. ↑ Nacho Vidal habla de la dolorosa enfermedad que padece. 5 września 2019. [dostęp 2024-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-12)]. (hiszp.).
  124. ↑ Nacho Hontoria: Qué es el síndrome de Reiter, la enfermedad por la que Nacho Vidal pide la minusvalía a los 45 años. Uppers, 2019-09-05. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-08)]. (hiszp.).
  125. ↑ Esta es la verdadera enfermedad que tiene Nacho Vidal. „El Tiempo”. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-11)]. (hiszp.).
  126. ↑ Nacho Vidal confirma tener disfunción eréctil y lo complicada que es su vida sexual: "Nuestro miembro no funciona como cuando tienes 23 años". Marca, 2022-10-07. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (hiszp.).
  127. ↑ Cristian M. Villa: El manga Isekai Pornstar es como revivir a Nacho Vidal en un mundo de fantasía. Areajugones, 2022-10-11. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (hiszp.).
  128. ↑ Lucia Castro: ¿Qué fue de Nacho Vidal, el actor que duró 30 años en el porno y ahora tiene disfunción eréctil?. LaRepublica.pe, 2023-02-23. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-23)]. (hiszp.).
  129. ↑ ¿Quién y cómo? (1997) w bazie IMDb (ang.)
  130. ↑ Niecierpliwy alchemik (2002) w bazie IMDb (ang.)
  131. ↑ La piel vendida (2004) w bazie IMDb (ang.)
  132. ↑ Extremo (2006) w bazie IMDb (ang.)
  133. ↑ Va a ser que nadie es perfecto (2006) w bazie IMDb (ang.)
  134. ↑ Straszny hiszpański film (2009) w bazie IMDb (ang.)
  135. ↑ Fake Orgasm (2010) w bazie IMDb (ang.)
  136. ↑ Impávido (2012) w bazie IMDb (ang.)
  137. ↑ Me llamo Violeta (2019) w bazie IMDb (ang.)
  138. ↑ José María Ponce y Nacho Vidal. blogspot.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  139. ↑ a b FICEB 2000 Awards. ficeb.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (ang.).
  140. ↑ a b c d e f g Nacho Vidal Awards. Adult Industry Awards Database. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (ang.).
  141. ↑ a b c d Nacho Vidal Awards. Adult Industry Awards. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-18)]. (ang.).
  142. ↑ FICEB 2001 Awards. ficeb.com. (ang.).
  143. ↑ FICEB 2002 Awards. ficeb.com. (ang.).
  144. ↑ FICEB 2003 Awards. ficeb.com. (ang.).
  145. ↑ FICEB Award 2004. ficeb.com. (hiszp.).
  146. ↑ Venus Award Winner 2004. venus-berlin.com. (ang.).
  147. ↑ Barcelona, Spain; NACHO VIDAL celebrating his win for best male adult actor award. Imago. (ang.).
  148. ↑ 14th International Erotic Film Festival Barcelona. ficeb.com. (hiszp.).
  149. ↑ X Stars aux Ninfa Awards 2008: Les Gagnants!. XStarsNews.com, 2008-06-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-27)]. (fr.).
  150. ↑ Lucía Martí: Programación del Ficeb: más gorda que los miembros de sus actores. „El Mundo”, 2008-06-26. (hiszp.).
  151. ↑ Dan Miller: Hot Video Announces Hot d’Or Awards Nominees, Venue Ceremony set for Oct. 20 in Paris. AVN.com, 2009-08-11. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  152. ↑ Hot d’Or archives presse x, articles sur les Hot d'or. Hot-dor.fr. (fr.).
  153. ↑ AVN Awards 2012 – Nominations. AVN. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-23)]. (ang.).
  154. ↑ XXI Premios Turia 2012. Cartelera Turia, 2012-07-01. (ang.).
  155. ↑ 2012 Winners. XbizAward. (ang.).
  156. ↑ 2012 Galaxy Awards Winners Named. ynot.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  157. ↑ Premios Ninfa SEB Klic-Klic. Salón Erótico de Barcelona, 2013-10-13. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-30)]. (hiszp.).
  158. ↑ Dan Miller: 2013 XBIZ Award Winners Announced. xbiz.com, 2013-01-12. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (ang.).
  159. ↑ Galaxy Awards Winners Announced. Adult Industry News, 2013-10-10. (ang.).
  160. ↑ Jordi Puig: Amarna Miller, premio Ninfa a la mejor actriz. Primera Línea, 2014-10-02. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-09)]. (hiszp.).
  161. ↑ Alex Pérez: Entregados los Premios Ninfa-Primera Linea 2015. La Gaceta Uncut, 05-10-2015. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-10)]. (hiszp.).
  162. ↑ Cecilia Uzzo: AVN Awards 2017, chi ha vinto quest’anno gli Oscar del porno. „GQ”, 2017-01-23. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (wł.).
  163. ↑ Ganadores premios Ninfa 2017. Salón Erótico de Barcelona. [dostęp 2017-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-30)]. (hiszp.).
  164. ↑ XCritic Awards Winners 2018. xcritic.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-06)]. (ang.).
  165. ↑ Rhett Pardon: 2018 XBIZ Awards Winners Announced. xbiz.com, 2018-01-19. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-23)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nacho_Vidal&oldid=75176154”