Przejdź do zawartości

Michael Lucas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Lucas
Ilustracja
Michael Lucas (2011)
Prawdziwe imię i nazwisko

Andriej Lwowicz Trejwas
ros. Андрей Львович Трейвас

Data i miejsce urodzenia

10 marca 1972[1]
Moskwa[2]

Używane pseudonimy

Michal Lucas[1], Michel Lucas[1], Ramzes Kairoff[1]

Lata aktywności

od 1996[2]

Narodowość

rosyjska[2]

Liczba filmów

266 jako wykonawca (za IAFD)[2], 212 jako reżyser (za IAFD)[2]

Wzrost

184 cm[2]

Masa ciała

82 kg[2]

Kolor włosów

brąz[2]

Kolor oczu

brąz[1]

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Michael Lucas, także Andrei Treivas Bregman[3][4] (ur. 10 marca 1972 w Moskwie) – rosyjsko–amerykańsko–izraelski[5] aktor, reżyser i producent filmów pornograficznych, a także filmów dokumentalnych[6], przedsiębiorca/CEO nowojorskiego studia filmowego Lucas Entertainment[7], felietonista „The Advocate”, „The Huffington Post” i „Pink News”.

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i dorastał w Moskwie jako syn Eleny Treivas, nauczycielki literatury rosyjskiej, i Lwa Bregmana, inżyniera[8]. Wychował się w świeckiej rodzinie żydowskiej[9][10][11].

W 1994 uzyskał dyplom z prawa w Kutafin Moscow State Law University (MSAL)[12]. Po ukończeniu studiów przez krótki czas był właścicielem biura podróży aż do 30 maja 1995, kiedy opuścił Rosję[13].

Amerykański paszport Lucasa.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Przeniósł się do Monachium w Niemczech, gdzie rozpoczął swoją karierę w branży filmów dla dorosłych od występu w niemieckim heteroseksualnym filmie pornograficznym[14]. Potem przez najbliższe dwa lata osiedlił się we Francji, gdzie pracował pod kierunkiem francuskiego reżysera Jeana-Daniela Cadinota.

W 1997 wyjechał do Nowego Jorku, gdzie zajmował się modelingiem w negliżu oraz prostytucją. W 1998 założył własne studio filmowe Lucas Entertainment, którego nazwa pochodziła od przybranego przez niego pseudonimu artystycznego: Michael Lucas[7]. Zlokalizował je w Nowym Jorku za pieniądze, które zarobił z prostytucji. Studio swoją działalność otworzyło w 2004, a Lucas zaczął reżyserować i produkować filmy, często również w nich występując. 12 listopada 2004 posiadł obywatelstwo amerykańskie[7].

W 2004 amerykański fotograf Timothy Greenfield-Sanders opublikował książkę XXX: 30 Porn Star Photographs z 30. gwiazdami porno, które były fotografowane w strojach i nago[15] i zrealizował film dokumentalny HBO Thinking XXX[16], gdzie jednym z jego modeli był Michael Lucas. Portrety książki zostały zaprezentowane w kwietniu 2005 w Santa Monica i eksponowane pod koniec 2005 w galerii sztuki współczesnej w Mediolanie.

Latem 2005 Lucas Distribution, Inc. wydał Niebezpieczne związki Michaela Lucasa (Michael Lucas' Dangerous Liaisons), gdzie wystąpiły gwiazdy takie jak Boy George, Bruce Vilanch, Graham Norton, RuPaul, Lady Bunny, Amanda Lepore czy Michael Musto. Film zdobył 13 nominacji do branżowej nagrody GayVN Award[17].

Wspólnie z Yariven Mozerem zrealizował film dokumentalny Rozbierając Izrael. Geje w Ziemi Obiecanej (Undressing Israel: Gay Men in the Promised Land, 2012) i wspólnie ze Scottem Sternem – Campaign of Hate: Russia and Gay Propaganda (2014). W lipcu 2015 zajął szóste miejsce w rankingu 20minutos.es „Najbardziej seksowni aktorzy gejowskich filmów porno” (Los actores porno gay mas sexys)[18].

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2010 wygrał sprawę sądową rozpoczętą w lutym 2007 przez International Media Films (IMF), która stwierdziła, że film La Dolce Vita Lucasa naruszył prawa autorskie MFW do filmu Federico Felliniego Słodkie życie i powiązanych znaków towarowych[19].

Był wielokrotnie oskarżany przez innych aktorów pornograficznych o nękanie, oszukiwanie i wykorzystywanie, a także niepłacenie gaży[20].

Poparcie dla rakiety użytej do zbombardowania Gazy

[edytuj | edytuj kod]

16 grudnia 2023 były zawodnik UFC/MMA Jake Shields zamieścił na Twitterze zdjęcie izraelskich rakiet, na których żołnierze IDF napisali swoje imię i nazwisko oraz nazwiska innych osób wypowiadających się przeciwko rzekomym zbrodniom wojennym IDF w Gazie[21]. Lucas, który wówczas przebywał w Izraelu, odpowiedział na tweeta, załączając zdjęcie izraelskiej rakiety z podpisem „Od Michaela Lucasa do Gazy” i pisząc: Hahaha, właściwie poprosiłem o napisanie mojego imienia. Mam zdjęcie przed i po. Czy ty też je dostałeś? Niesamowita różnica. Lucas twierdził później, że jego przyjaciel, żołnierz IDF, napisała na bombie jego imię i nazwisko[22][23].

Lucas powiedział izraelskiemu kanałowi Ynet, że jego zdaniem bojkot wynikał z antysemityzmu, a nie – jak stwierdziło wielu krytyków – że rakieta prawdopodobnie zabije palestyńskich cywilów: „Jestem jedynym żydowskim właścicielem firmy dla dorosłych po stronie gejowskiej branży. Czy to przypadek, że jestem bojkotowany?”[24].

W artykule dla amerykańskiego magazynu żydowskiego Tablet Ross Anderson zastanawia się, czy propalestyńscy wykonawcy filmów dla dorosłych wykorzystują konflikt Izraela z Hamasem do zdobycia popularności i zdobycia nowych zwolenników. Tymczasem Anderson zwraca uwagę, że Lucas jest jedynym żydowskim właścicielem tradycyjnego studia dla dorosłych gejów, wyreżyserował i wyprodukował setki filmów oraz jest weteranem branży mającym miejsce w Galerii sław GayVN. Anderson zauważa dalej, że Lucas prowadzi swoją firmę, Lucas Entertainment, w „przedinfluencerskim modelu gospodarki pornograficznej”, pisząc, co następuje: „[Lucas kręci] filmy, do produkcji których potrzeba aktorów i ekipy. Jego komentarze sprawiły, że jego nazwisko jest bardziej znane – oczywiście nieumyślnie – ale tylko w takim stopniu, w jakim staje się notorycznym pariasem w branży pornograficznej ze względu na swoje stanowisko w sprawie Izraela.”[25].

24 grudnia 2023 gwiazda porno Sean Xavier, który wcześniej współpracował z Lucas Entertainment, napisał na X: Uważam, że [post] jest zarówno zasmucający, jak i naganny. Jeśli o to pytacie, nie będę już promować mojej pracy w tym studiu ani przyjmować przyszłych ofert współpracy z nimi[26].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest zadeklarowanym gejem. Osiedlił się w Nowym Jorku. Przyjaźni się z aktorami PJ DeBoyem oraz jego partnerem Paulem Dawsonem, bloggerem Andym Towle i fotografem Davidem Shankbone’em[27].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film Inni wykonawcy
2001 Grabby Award Najlepsza nowy reżyser[28] – –
GayVN Award Najlepsza występ solo[28] Fire Island Cruising (2000) –
2003 Hard Choice Award Osobowość roku[29] – –
Najlepsze realizacje wideo[29] Fire Island Cruising 3–4 (2003) –
Najlepszy reżyser[29] –
Najlepsza scena seksu roku[29] Apartments (2003) Carlo Aguirre
2004 Hard Choice Award Osobowość roku[30] – –
Najlepsza scena seksu roku[30] Fire Island Cruising 5 (2003) Rob Ramos
2005 Hard Choice Award Najlepszy reżyser[31] Michael Lucas' Dangerous Liaisons (2005) –
Najlepszy film[31] –
2007 GayVN Award Najlepszy aktor[32] La Dolce Vita (2006) –
Najlepszy trójkąt erotyczny[32] Jason Ridge i Derrick Hanson
Najlepszy reżyser[32] Tony DiMarco
2008 European Gay Porn Awards (EGPA) Najlepsza okładka filmu[33] –
XBIZ Award Najlepszy wykonawca GLBT[34] – –
Reżyser roku GLBT[34] – Tony DiMarco
2009 Hard Choice Award Najlepszy film (USA)[35] Inside Israel (2009) –
GayVN GayVN Hall of Fame[36] – –
XBIZ Award Reżyser roku GLBT[28] – –
2010 HustlaBall Award Najlepszy aktyw (USA)[37] – –
Najlepsze studio (USA)[37]
Lucas Entertainment 		– –
Najlepsza strona internetowa studia[37]
LucasEntertainment.com 		– –
Najlepszy film[38] Men of Israel (2009) –
Grabby Award Najlepszy film międzynarodowy[39] –
TLA Gay Award Niezbędny film roku[40][41] –
2011 Hard Choice Award Film dla miłośników tyłków[42]
z Mr. Pamem 		Eye Contact (2011) –
TLA Gay Award Reżyser roku[43] – –
2012 Grabby Award Najlepszy reżyser[44]
z Markiem MacNamerą i Mr. Pam 		Assassin (2011) –
Najlepszy film[45] –
XBIZ Award Film gejowski roku[46] –
TLAGay Award Obowiązkowy film roku[47] –
HustlaBall Award Najlepsze studio internetowe[48]
Lucas Entertainment 		– –
Najlepszy film[48] Last Day (2012) –
2013 Cybersocket Award Najlepszy producent treści[49]
Lucas Entertainment 		– –
2015 Cybersocket Web Award Nagroda doskonałości[50]
Lucas Entertainment 		– –
2016 HustlaBall Award Specjalna nagroda honorowa[51] – –
2018 Grabby Award Grabby Wall of Fame[52] – –
2020 Grabby Award Najlepsza scena seksu grupowego[53] All-Star Orgy (2019) Colton Grey, Dakota Payne, Edji DaSilva, Hunter Smith, Jeffrey Lloyd, JJ Knight, Manuel Skye, Max Arion, Max Avila, Allen King i Ruslan Angelo
2021 Grabby Award Najlepszy reżyser wszystkich scen seksu[54] Daddy’s In Charge (2020) –

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
1997 Broadway Damage[55] Marc Victor Mignatti
1998 Will & Grace[56] Andy Helmut Metzger
1999 Pop[57] Ed Brian Johnson
2001 Keeping It Real: The Adventures of Greg Walloch (film dokumentalny)[58] facet w barze Eli Kabillio
Prawo i bezprawie – Deep Vote[59] Elliot Krasner Jace Alexander
2004 Prawo i bezprawie – odc. Paradigm[60] Tim Matthew Penn
2006 La Dolce Vita[61] Max Todd Tony DiMarco, Michael Lucas
2007 Starrbooty Alexi Popov Mike Ruiz
2008 Sex Positive (film dokumentalny)[62] w roli samego siebie Daryl Wein
Why We Wax (film dokumentalny)[63] Amy Axelson, Kimberly M. Wetherell
Another Gay Sequel: Gays Gone Wild[64] chłopak dostarczający pizzę Todd Stephens
2012 Rozbierając Izrael. Geje w Ziemi Obiecanej (Undressing Israel. Gay men in the Promised Land)(film dokumentalny)[65] w roli samego siebie Michael Lucas, Jariw Mozer
2013 Mogło być gorzej[66] Jody Hill

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Michael Lucas w serwisie Adult Film Database
  2. ↑ a b c d e f g h Michael Lucas w serwisie IAFD
  3. ↑ Joel Christie, Sean O’hare, California mansion trashed by adult filmmakers who broke the beds and left behind hypodermic needles, used enema kits and sex toys after hiring it on Airbnb to shoot a gay porno, „Daily Mail”, 25 listopada 2015 [dostęp 2024-10-12] (ang.).
  4. ↑ Gert Jonkers: Michael Lucas. Buttmagazine, 14 grudnia 2006. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  5. ↑ Michael Kaminer, Can gay porn save Israel’s image?, „Ha-Arec”, 22 września 2009 [dostęp 2024-10-12] (ang.).
  6. ↑ Michael Lucas. Listal. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  7. ↑ a b c Michael Lucas Biography (1972–). AVN. [dostęp 2016-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-10-12)]. (ang.).
  8. ↑ William Van Meter, Michael Lucas: The Porn King of New York, „New York”, 19 października 2006 [dostęp 2024-10-12] (ang.).
  9. ↑ Gabe Friedman: 7 of the most famous Jews in porn. Jewish Telegraphic Agency, 12 czerwca 2015. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  10. ↑ Michael Kaminer: Pornographic Stimulus Plan. Forward, 16 września 2009. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  11. ↑ James Kirchick: Gay Porn’s Neocon Kingpin. CBS News, 20 marca 2008. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  12. ↑ Body of an American: The Russian Immigrant Who Conquered Porn. Vice. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  13. ↑ Michael Lucas / Michel Lucas – Gay Porn Performer, Director & Producer. smutjunkies.com. [dostęp 2021-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-10-12)]. (ang.).
  14. ↑ Adult film producer fleshes out his 'fantasy' at tea. The Yale Daily News. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  15. ↑ XXX: 30 Porn Star Portraits. greenfield-sanders.com. [dostęp 2017-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-30)]. (ang.).
  16. ↑ Thinking XXX (2004) w bazie IMDb (ang.)
  17. ↑ Peter Johnson: GayVN Awards Nominations: Titan Media, Lucas' Dangerous Liaisons Lead Studios, Films. AVN, 30 stycznia 2006. [dostęp 2024-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-10-13)]. (ang.).
  18. ↑ LOS ACTORES PORNO GAY MAS SEXYS. LISTADO 7. Listas de 20minutos. [dostęp 2020-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-09)]. (hiszp.).
  19. ↑ Bob Johnson: Lucas Entertainment Wins 'La Dolce Vita' Court Battle. Xbiz, 1 kwietnia 2010. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  20. ↑ Exclusive: Performer Beau Reed Accuses Michael Lucas And Lucas Entertainment Of Abuse And Non-Payment For Scenes. str8upgayporn.com, 2017-11-16. [dostęp 2022-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-09)]. (ang.).
  21. ↑ The IDF is writing my name and others who are speaking out against their evils on missiles. @jakeshieldsajj. (ang.).
  22. ↑ Michael Lucas: I am a Jew who owns a gay porn company, and I want you to come to Israel. The Jerusalem Post, 25 stycznia 2024. [dostęp 2024-12-14]. (ang.).
  23. ↑ Laura Parnaby, Pro-Israeli porn star, 51, claims he is being boycotted by pro-Palestinian porn stars for signing a rocket used by the IDF in Gaza with his own name, „Daily Mail”, 31 grudnia 2023 [dostęp 2024-12-14] (ang.).
  24. ↑ Alexandra Lukash, Nir (Shoko) Cohen: Jewish porn producer claims boycotted for supporting Israel. Ynet, 24 stycznia 2024. [dostęp 2024-12-14]. (ang.).
  25. ↑ Ross Anderson: Porn for Palestine. Tablet, 22 lutego 2024. [dostęp 2024-12-14]. (ang.).
  26. ↑ Ryan Adamczeski, Gay adult film producer Michael Lucas faces boycott after signing bomb 'to Gaza', „The Advocate”, 3 lutego 2024 [dostęp 2024-12-14] (ang.).
  27. ↑ Michael Lucas. Myspace. [dostęp 2009-09-03]. (ang.).
  28. ↑ a b c Michael Lucas Awards. FamousFix. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  29. ↑ a b c d The Hard Choice Awards Turn 10. XXfactor.com. [dostęp 2016-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  30. ↑ a b The 11th Annual Hard Choice Awards. XXfactor.com. [dostęp 2024-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-17)]. (ang.).
  31. ↑ a b The 12th Annual Hard Choice Awards. XXfactor.com. [dostęp 2024-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  32. ↑ a b c Joanne Cachapero: GAYVN Awards Honors Winners. Xbiz, 26 lutego 2007. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  33. ↑ Joanne Cachapero: European Gay Porn Awards Winners Announced. Xbiz, 19 maja 2008. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  34. ↑ a b G. Zisk Rice: Gay Companies Win XBIZ Awards. AVN, 2008-02-12. [dostęp 2016-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)]. (ang.).
  35. ↑ Onan the Vulgarian; Harley Shadow: The 16th Annual Hard Choice Awards. XX Factor. [dostęp 2024-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-10-13)]. (ang.).
  36. ↑ Harker Jones: GAYVN Announces 2009 Hall of Fame Inductees. AVN, 12 marca 2009. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  37. ↑ a b c 2010 Winners. HustlaBallAward. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-23)].
  38. ↑ 2nd Annual HustlaBall Awards Winners Announced. YNOT Europe. [dostęp 2010-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-19)]. (ang.).
  39. ↑ Ann Oui: 2010 Grabby Winners Announced. AVN, 30 maja 2010. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  40. ↑ JC Adams: Chi Chi, Corrigan, ‘Men of Israel’ Snag TLA Gay Honors. GayPornTimes.com, 2010-04-14. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-12)]. (ang.).
  41. ↑ Bob Johnson: TLAgay Announces 1st Annual Adult Award Winners. xbiz.com, 2010-04-22. [dostęp 2020-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-20)]. (ang.).
  42. ↑ Onan the Vulgarian; Harley Shadow: The 18th Annual Hard Choice Awards. XX Factor. [dostęp 2024-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-10-13)]. (ang.).
  43. ↑ Lyla Katz: TLAgay.com Announces 2nd Annual Adult Award Winners. Xbiz, 18 kwietnia 2011. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  44. ↑ Rhett Pardon: 2012 Grabby Erotic Video Awards Announced. Xbiz, 28 maja 2012. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  45. ↑ 2012 Grabby Winners Announced This Weekend. AVN, 29 maja 2012. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  46. ↑ Dan Cameron: Top Dogs - XBIZ Award Winners Start 2012 With a Smile. Xbiz, 10 kwietnia 2012. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  47. ↑ TLAGay Announces 2012 Awards Winners. AVN, 23 kwietnia 2012. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  48. ↑ a b Bob Johnson: Lucas Entertainment Takes Home Hustlaball Top Honors. Xbiz, 24 października 2012. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
  49. ↑ Lucas Entertainment Wins at Cybersocket Awards. Xbiz, 11 stycznia 2013. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  50. ↑ Rhett Pardon: 2015 Cybersocket Web Awards Are Announced. Xbiz, 14 stycznia 2015. [dostęp 2024-10-12]. (ang.).
  51. ↑ HustlaBall Awards 2016 – Berlin. gay-news.eu. [dostęp 2016-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-28)]. (ang.).
  52. ↑ Grabby 2018 Winners. grabbys.com. [dostęp 2018-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-03)]. (ang.).
  53. ↑ 2020 Winners. grabbyawards.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  54. ↑ Who won big at the Grabby Awards?. Means Happy, 31 maja 2021. [dostęp 2021-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-29)]. (ang.).
  55. ↑ Broadway Damage (1997) w bazie IMDb (ang.)
  56. ↑ Will i Grace (1998) w bazie IMDb (ang.)
  57. ↑ Pop (1999) w bazie IMDb (ang.)
  58. ↑ Keeping It Real: The Adventures of Greg Walloch (2001) w bazie IMDb (ang.)
  59. ↑ Prawo i bezprawie (2001) w bazie IMDb (ang.)
  60. ↑ Prawo i bezprawie (2004) w bazie IMDb (ang.)
  61. ↑ La Dolce Vita (2006) w bazie IMDb (ang.)
  62. ↑ Sex Positive (2008) w bazie IMDb (ang.)
  63. ↑ Why We Wax (2008) w bazie IMDb (ang.)
  64. ↑ Another Gay Sequel: Gays Gone Wild! (2008) w bazie IMDb (ang.)
  65. ↑ Undressing Israel: Gay Men in the Promised Land (2012) w bazie IMDb (ang.)
  66. ↑ Mogło być gorzej (2013) w bazie IMDb (ang.)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michael_Lucas&oldid=75548111”