Przejdź do zawartości

Max Cortés

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Max Cortés
Prawdziwe imię i nazwisko

Maximiliano Cortés

Data i miejsce urodzenia

12 marca 1971[1]
Barcelona[1], Hiszpania

Używane pseudonimy

Max Cortés, Max Cortez, Pedro, Max Cortês, Mattia, Mr Peter, Adam Sender, Dino Macina, Mr Daniel

Lata aktywności

1996–2021[2]

Narodowość

hiszpańska

Liczba filmów

439 jako aktor (za IAFD)[2], 89 jako reżyser (za IAFD)[2]

Wzrost

179 cm[1]

Masa ciała

89 kg[2]

Kolor włosów

brązowy[3]

Kolor oczu

orzechowy[3]

Strona internetowa

Max Cortés (ur. 12 marca 1971 w Barcelonie[4]) – hiszpański aktor, scenarzysta[5], producent[6] i reżyser filmów pornograficznych[7][8][9], okazjonalnie także didżej, fotograf[10] i model. Pełnił też funkcję rzecznika prasowego hiszpańskiego magazynu erotycznego „Primera Línea”[11] i Salón Erótico de Barcelona-Klic Klic (SEB)[12]. Występował także pod pseudonimami Max Cortez, Mattia, Mr Peter, Adam Sender, Dino Macina, Mr Daniel i Pedro[1].

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w skromnej rodzinie w Badalonie, przedmieściu Barcelony[13][14]. Od 17 roku życia zaczął chodzić na siłownię[15]. Po ukończeniu szkoły salezjanów[14], podjął pracę jako administrator i informatyk[16]. Był pracownikiem siłowni za cztery duro, zanim przez dwa lata pracował jako striptizer na imprezach panieńskich przebrany za chłopca z reklamy Martína[13] i otrzymał 35 tys. peset[14]. Wykonywał kilka programów w każdy weekend i założył własną agencję[17]. Dorabiał także jako fotomodel[18].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pracę w branży porno rozpoczął w 1993[19]. Debiutował przed kamerami w filmie Rytuał seksualny (Rito Sexual, 1994)[20]. W 1995 wziął udział w scenie gangbangu[13]. W Madrycie otrzymał propozycję od reżysera José Maríi Ponce[21], u którego zagrał postać Chino w jego produkcji International Film Group (IFG) Showgirls (1996), a następnie w Solas en la madrugada (1996). José Antonio de la Loma Jr. obsadził go w roli księdza Jezusa w filmie Zakazane pasje w klasztorze San Bartolomeo (Viciosas por vocación, 1996) i jako Jorge w produkcji Przyjemność zemsty (El placer de la venganza, 1996). Był bohaterem filmów Narcísa Boscha, w tym Las aventuras de Mr. X (1996), Vocazione Anale (1997), Higos maduros, nabos duros (1998), Taxi Hard (1999) czy 6 culos vírgenes en las garras de Max (2000), za który zdobył nagrodę Ninfa w kategorii „Najlepszy hiszpański aktor”.

„Nie robię tego dla przyjemności. Jestem aktorem profesjonalistą, choć nie mogę porównywać się do Toma Cruise’a czy Banderasa. Nie mam czasu ani budżetu na przygotowanie postaci. Muszę przestudiować rolę w ciągu jednego dnia, a wszystko koncentruje się wokół seksu.” (Max Cortés)

[16]

Pracował z reżyserami europejskimi i amerykańskimi. Wziął udział we włoskiej wysokobudżetowej produkcji In-X-Cess Productions o życiu Francisca Goi Goya – uwodziciel z pędzlem (Goya, la Maja desnuda, 1997) i horrorze Ángela Mory Aragóna Gorex: The Zombi Horror Picture Show (1997)[22][23] jako Franco. Sterował lotem US w trylogii fantastycznonaukowej Private Media Group Private Black Label 6-8: The Uranus Experiment (1999). Wystąpił w parodii porno Nikita – Nikita X: Licencia para follar (1999) w reż. Conrada Sona, a także jako Charles Puccini w produkcji Zemsta zdziry (La vengeance d’une pute, 2001).

W 1999 zrealizował swój pierwszy film wyprodukowany dla Interselección / Internacional Film Group Doświadczenia hiszpańskiego aktora porno (Vivencias de un Actor Porno Español)[24].

José M. Ponce powierzył jemu rolę diabła w swoich dwóch realizacjach: Gothix (2000) w scenie pt. Angelos y Demonios oraz pornograficznej wersji dramatu Goethego Faust – Private Black Label 26: Faust Power of Sex (2000), filmie Private Media Group uhonorowanym nagrodą Ninfa w kategorii „Najlepszy hiszpański film”.

Rocco Siffredi zaangażował go do swojej produkcji Rocco Ravishes Prague 3-4 (2001) i Rocco Ravishes Ibiza (2005). Wziął też udział w Wyznaniach seksoholika (Embrujo sexual, 2002), produkcjach gonzo, a także komedii No lo llames amor... llámalo X (2011)[25] z Adrianą Ozores i Sophie Evans.

W 2008 był rzecznikiem XVI Festival Internacional de Cine Erótico (FICEB) w Madrycie[26][27][28] i wziął udział w konferencji prasowej przed 3. dorocznym festiwalem „Sex en Catala” w Barcelonie[29].

„Pornografia to jeszcze jedna opcja rozrywki. Jednego dnia możesz cieszyć się koncertem, innego filmem, następnego obejrzeć zawody sportowe, a jeszcze innego cieszyć się treściami erotycznymi lub pornograficznymi”[30]. (Max Cortés)

W latach 2009–2019 pracował dla Kink.com Public Devons w scenach BDSM i Bondage w Barcelonie[31] z udziałem Pabla Ferrariego, Steve’a Holmesa i Juana Lucho. Jedna z tych realizacji BBW Mimosa Sacrifices Every Last Dread of Dignity (2019) zdobyła nominację do AVN Award w kategorii „najbardziej skandaliczna scena seksu” z Mimosą, Mistress Karą, Juanem Lucho i Tommym Pistolem. W 2010 razem z Sophie Evans był rzecznikiem Festival Internacional de Cine Erótico de Barcelona, podczas którego odbywały się występy na żywo, konkursy i spotkania producentów, artystów, webmasterów, blogerów i prezentacja sklepów erotycznych[32][33]. W 2012 był gospodarzem gali wręczenia nagród Galaxy Awards (MilkyWayChannel.com)[34]. Gościł w 20-odcinkowym serialu internetowym Lara y su Mini (2013) w reż. Roberta Valtueñy[35]. W 2014 otrzymał nagrodę honorową organizacji FICEB[36][37].

Zagrał szeryfa Driscolla w porno westernie fantasy Outland I: Beyond the Far West (2016)[38], nominowanym do AVN Award, XBiz Award i XRCO Award, i jego sequelu Outland II: Looking for Freedom (2016). W 2017 uczestniczył w Salón Erótico de Barcelona (SEB)[39].

Zajął siódme miejsce w rankingu hiszpańskiego portalu Erotismo Sexual na najbardziej znanych aktorów porno[40][41].

Muzyczne przedsięwzięcia

[edytuj | edytuj kod]

W 2006 rozpoczął trasę koncertową jako DJ–amator[19]. Występował w najważniejszych klubach w Barcelonie[42][43], w tym Rainbow (od 2010) i Catwalk Studio (2014–2015)[19].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

„Wstydzę się ujawniać swoje życie prywatne. A seks przed kamerą nie jest moim życiem prywatnym. Seks, który oferujemy w filmach, nie jest moją intymnością, to tylko interpretacja, którą tworzę”[14]. (Max Cortés)

W 2005 w Las Vegas zawarł związek małżeński z Noemí[44][45].

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film Inni wykonawcy Rezultat
1999 Ninfa Najlepszy aktor hiszpański[17] – – Wygrana
2000 Hot d’Or (Cannes) Najlepszy aktor europejski – największa nadzieja[46] – – Nominacja
Ninfa Najlepszy aktor hiszpański[47] Seis culos vírgenes en las garras de Max (2000) – Wygrana
2001 Ninfa Najlepszy aktor hiszpański[48] Perras amaestradas (2004) – Wygrana
2002 European X Festival (Bruksela, Belgia) Najlepszy aktor europejski – – Wygrana
Ninfa Najlepszy aktor hiszpański[49] Sex maníaco (2000) – Wygrana
Wybitny aktor pierwszoplanowy[50] Angelmanía (2000) – Nominacja
Najlepszy reżyser hiszpański[50] Serial Fucker 1 (2000) – Nominacja
2003 Ninfa Najlepszy hiszpański aktor drugoplanowy[51] Teorema X (2003) – Wygrana
Najlepszy reżyser hiszpański[52] Darx (2003) – Nominacja
2004 Venus Award Najlepszy reżyser europejski[53] – – Nominacja
Najlepszy aktor[53] Millionaire (2004) – Nominacja
Ninfa Najlepszy reżyser hiszpański[54] Serial Fucker 5 (2003) – Nominacja
Prague Erotica Sex (Czechy) Najlepszy aktor europejski – – Wygrana
European X Award (Bruksela, Belgia) Najlepszy aktor hiszpański[55] – – Wygrana
Najlepszy film 100% seksu[55] Serial Fucker 5 (2003) – Wygrana
2005 Diana (Meksyk) Najlepszy aktor – – Wygrana
European X Award (Bruksela, Belgia) Najlepszy aktor hiszpański[56] – – Wygrana
Najlepszy film 100% seksu[56] Serial Fucker 6 (2004) – Wygrana
Ninfa Najlepszy aktor hiszpański[57] A través de la ventana (2005) – Wygrana
Najbardziej oryginalna scena seksu[57] First Class Euro Sluts 4 (2004) Nikky Blond i Toni Ribas Nominacja
Sex Tails 3 (2005) Julie Silver, Oliver Sánchez i Phil Holliday Nominacja
XIV Premis Túria Najlepszy europejski aktor porno[58] – – Wygrana
2006 European X Award (Bruksela, Belgia) Najlepszy aktor europejski – – Wygrana
Venus Paris Fair / EuroEline Awards Nagroda Jury[59] – – Wygrana
Exposex de Madrid Najlepszy aktor hiszpański – – Wygrana
Ninfa Najoryginalniejsza scena seksu[60][61] Café Diablo (2006) Dunia Montenegro i Salma de Nora Wygrana
Najlepszy aktor hiszpański[62] Sextasis (2006) – Nominacja
2007 European X Award (Bruksela, Belgia) Najlepszy film hiszpański – Wygrana
Najlepszy aktor hiszpański – – Wygrana
Najlepszy reżyser hiszpański – – Wygrana
Ninfa Najlepszy aktor wybrany przez publiczność[63] – – Wygrana
AVN Award Najlepsza zagraniczna produkcja[64] Nasty Dreams (2006) – Nominacja
Najlepsza scena w zagranicznej produkcji[64] Rocco’s More Sluts in Ibiza (2006) Liliane Tiger, Roberto Chivas i Rocco Siffredi Nominacja
2008 ProPorn Osoba najbardziej zaangażowana w rozrywkę dla dorosłych – – Wygrana
European X Award (Bruksela, Belgia) Najlepszy aktor hiszpański – – Wygrana
Najlepszy reżyser hiszpański – – Wygrana
Ninfa Najlepszy aktor drugoplanowy[65] The Game: El Juego de la Perversión – Nominacja
2009 Hot d’Or Najlepszy europejski wykonawca[66] – – Nominacja
2013 Ninfa Najlepszy aktor[67][68] – – Nominacja
2014 Ninfa Nagroda honorowa organizacji FICEB[36][69] – – Wygrana
Najlepszy aktor[70] – – Nominacja
2016 Ninfa Najlepszy reżyser[71] – – Nominacja
2018 Ninfa Najlepsza scena seksu analnego[72] Los Predicamilfs (2017) Sofia Star i Alberto Blanco Nominacja
XBIZ Europa Award Najlepsza scena seksu gonzo[73] Doe Projects (2017) Angel Rush i Francys Belle Nominacja
2020 AVN Award Najbardziej skandaliczna scena seksu[74] Spring Breaker’s Guide to Masochism (BBW Mimosa Sacrifices Every Last Dread of Dignity) (2019) Mimosa, Mistress Kara, Tommy Pistol i Juan Lucho Nominacja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Max Cortés. Orgasmatrix. [dostęp 2018-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-30)]. (hiszp.).
  2. ↑ a b c d Max Cortés w serwisie IAFD
  3. ↑ a b Max Cortés w serwisie Adult Film Database
  4. ↑ Max Cortes [online], suj.nu [dostęp 2023-06-23] (ang.).
  5. ↑ Max Cortés – actor, regizor, scenarist. CineMagia.ro. [dostęp 2017-10-09]. (rum.).
  6. ↑ La industria del sexo factura en España 470 millones de euros. Público, 2008-06-23. [dostęp 2023-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-30)]. (hiszp.).
  7. ↑ Filmografía de Max Cortes – Personajes de cine. hoycinema.abc.es. [dostęp 2016-12-02]. (hiszp.).
  8. ↑ La industria del sexo factura 420 millones, la mitad del presupuesto de Cultura. Elmundo. [dostęp 2016-12-02]. (hiszp.).
  9. ↑ ENERO 2003. Fotogramas.es. [dostęp 2017-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-01)]. (hiszp.).
  10. ↑ Peter Warren (2017-08-04): Peril & ‘Disgrace’: An Adventure With Steve Holmes in Barcelona. AVN. [dostęp 2017-10-09]. (ang.).
  11. ↑ Hipólito T. Sánchez (2015-10-02): Salón Erótico de Barcelona: El hombre y su cámara. Primera Línea. [dostęp 2017-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-09)]. (hiszp.).
  12. ↑ Jordi Puig (2013-10-01): La tercera previa del SEB Klic Klic. Primera Línea. [dostęp 2017-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)]. (hiszp.).
  13. ↑ a b c Max Cortés. Actoresxxx.com, 2013-02-11. [dostęp 2022-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-25)]. (hiszp.).
  14. ↑ a b c d Max Cortés: «La meva mare està orgullosa que faci porno». El Periódico, 2010-05-01. [dostęp 2023-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-30)]. (hiszp.).
  15. ↑ Los tres mosqueteros. Historias del porno, 2020-07-27. [dostęp 2024-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-11)]. (hiszp.).
  16. ↑ a b Jesús Rodríguez: El negocio del sexo. Angelfire. [dostęp 2019-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-24)]. (hiszp.).
  17. ↑ a b Biografía. Max Cortés official site. [dostęp 2016-12-02]. (hiszp.).
  18. ↑ Cine erótico: Max Cortés. 20minutos.es. [dostęp 2007-10-07]. (hiszp.).
  19. ↑ a b c Max Cortés. LinkedIn. [dostęp 2023-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-30)]. (hiszp.).
  20. ↑ Los mejores actores porno españoles. PrimeraLinea. [dostęp 2022-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-07)]. (hiszp.).
  21. ↑ Borja Duñó: Cara a cara entre Max Cortés i Fèlix Colomer. ara.cat, 2014-09-28. [dostęp 2017-08-01]. (hiszp.).
  22. ↑ Ángel Mora Aragón: Gorex: The Zombi Horror Picture Show. horror.com.pl. [dostęp 2015-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (pol.).
  23. ↑ Nacho Vidal. MYmovies.it. [dostęp 2015-07-25]. (wł.).
  24. ↑ Max Cortes. UpClosed.com. [dostęp 2017-09-24]. (ang.).
  25. ↑ Max Cortés. Listal. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  26. ↑ Cornellà espera al sexo. elmundo.es. [dostęp 2019-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-02)]. (hiszp.).
  27. ↑ Noticias EFE (2008-06-30): El Festival Internacional de Cine Erótico cierra con 15.000 visitantes. hoycinema.abc.es. [dostęp 2019-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-01)]. (hiszp.).
  28. ↑ Alfredo Manteca (2008-06-18): Sexo en la Fabrik. Videodrome. [dostęp 2019-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-30)]. (hiszp.).
  29. ↑ attends a press conference ahead of the 3rd annual 'Sex en Catala' Festival, due to begin in Barcelona on 10th October. Contactmusic.com. [dostęp 2020-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (hiszp.).
  30. ↑ Víctor Navarro Remesal: Max Cortés: «Yo iba a las discotecas a escuchar música en vez de a ligar». Miriorama, 2011-10-06. [dostęp 2023-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-30)]. (hiszp.).
  31. ↑ Òscar Broc (2018-09-14): Sexe a Barcelona: el diccionari més calent de la ciutat. Time Out Barcelona. [dostęp 2017-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-09)]. (hiszp.).
  32. ↑ Luces (2010-04-29): Dinio y Miss Ourense, en el Festival Erótico de Barcelona. La Opinión de Málaga. [dostęp 2017-08-01]. (hiszp.).
  33. ↑ Alex Pérez (2014-03-17): Max Cortés. La Gaceta Uncut. [dostęp 2019-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-15)]. (hiszp.).
  34. ↑ Borja Duñó (2012-04-11): La fiesta del porno español con Max Cortés y Samia Duarte. Porno Gafapasta. [dostęp 2017-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-30)]. (hiszp.).
  35. ↑ Mariam Antón: Lara, Max y Roberto Valtueña, material inédito. Primera Línea, 2013-01-21. [dostęp 2017-10-09]. (hiszp.).
  36. ↑ a b Paula Pérez: Max Cortés: “No hay porno para hombres y porno para mujeres”. compostimes.com, 2014-10-11. [dostęp 2017-08-01]. (hiszp.).
  37. ↑ Paula Pérez: La gran familia pornográfica española. Compostimes.com, 2014-10-09. [dostęp 2017-08-01]. (hiszp.).
  38. ↑ Gabriel Sergent: Polvos en el Viejo Oeste de José Ríos. Primera Línea, 2014-11-21. [dostęp 2017-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-09)]. (hiszp.).
  39. ↑ Paco Gisbert: Historias del porno 25 años de festival erótico. Primera Línea, 2017-08-29. [dostęp 2017-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-24)]. (hiszp.).
  40. ↑ Lilith: Los actores porno más famosos. Erotismo Sexual. [dostęp 2021-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-23)]. (hiszp.).
  41. ↑ Lilith: Los mejores actores porno españoles. Erotismo Sexual. [dostęp 2021-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-23)]. (hiszp.).
  42. ↑ Lourdes López: Max Cortés: „Si no experimentas y buscas los matices todo es un ‘polvete’ y ya está”. LaVanguardia.com, 2011-10-06. [dostęp 2017-08-01]. (hiszp.).
  43. ↑ Jordi Puig: Échate un Casquet En la cabina con Max Cortés. Primera Línea, 2014-03-21. [dostęp 2017-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)]. (hiszp.).
  44. ↑ S. Proletarskyi: Max Cortes: I love my wife more than my life. Armageddon, 2013-05-23. [dostęp 2017-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-01)]. (ang.).
  45. ↑ Noemi Casquet: Conociendo a Max Cortés. De todo y nada, 2012-09-05. [dostęp 2019-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-24)]. (hiszp.).
  46. ↑ 2000 Hot D’or Nominations Are In. AVN. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  47. ↑ FICEB 2000 Awards. ficeb.com. [dostęp 2022-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (ang.).
  48. ↑ FICEB 2001 Awards. ficeb.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  49. ↑ Max Cortés Awards. FamousFix. [dostęp 2017-10-09]. (ang.).
  50. ↑ a b FICEB 2002 Awards. ficeb.com. [dostęp 2017-10-09]. (hiszp.).
  51. ↑ Evil Angel Leads the Pack In Barcelona With Five NINFA Awards. AVN. [dostęp 2003-10-09]. (ang.).
  52. ↑ 2003 FICEB Award winners & nominees. ficeb.com. [dostęp 2017-04-17]. (ang.).
  53. ↑ a b Venus 2004 Award Nominierungen. venus-berlin.com. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).
  54. ↑ International erotic film festiva of Barcelona – FICEB. ficeb.com. [dostęp 2016-11-28]. (ang.).
  55. ↑ a b Festival De L‘Erotisme und European-X-Awards 2004. German-Adult-News.com, 10 marca 2004. [dostęp 2022-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-06)]. (niem.).
  56. ↑ a b Festival De L‘Erotisme und European-X-Awards 2005. AdultDVDTalk.com. [dostęp 2016-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-06)]. (ang.).
  57. ↑ a b Barcelona International Erotic Film Festival. ficeb.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  58. ↑ XIV Premis Turia 2005. Cartelera Turia. [dostęp 2022-01-23]. (ang.).
  59. ↑ Venus-Paris parte II: Awards. VM18News. [dostęp 2024-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-26)]. (ang.).
  60. ↑ Awards Won. Barcelona International Erotic Film Festival. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  61. ↑ The FICEB Ninfa, Tacón de Aguja and HeatGay Awards. ficeb.com. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  62. ↑ Americans Win Big at Barcelona Film Festival. Adult Video News. [dostęp 2006-10-13]. (ang.).
  63. ↑ Peter Warren (2007-10-09): Barcelona Festival Announces Winners. AVN. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  64. ↑ a b Adult Video News Nominees 2007. AVN. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  65. ↑ FICEB 2008 – Die Gewinner des Ninfa Awards. German-Adult-News.com. [dostęp 2016-12-02]. (niem.).
  66. ↑ Dan Miller: Hot Video Announces Hot d’Or Awards Nominees, Venue Ceremony set for Oct. 20 in Paris. AVN.com, 2009-08-11. [dostęp 2021-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  67. ↑ Grupo Zeta: Y los nominados a los premios Ninfa-PL son…. Primera Línea, 2013-09-03. [dostęp 2017-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-09)]. (hiszp.).
  68. ↑ Jordi Puig: En marcha los premios Ninfa-PL 2013. Primera Línea, 2013-07-16. [dostęp 2017-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-09)]. (hiszp.).
  69. ↑ FICEB 2014 Awards. Salón Erótico de Barcelona. [dostęp 2017-06-02]. (hiszp.).
  70. ↑ Jordi Puig: Nominaciones a los Premios Ninfa-Primera Línea. Primera Línea, 2014-07-02. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-30)]. (hiszp.).
  71. ↑ Jordi Puig: Esto pasa Ya hay nominados para los premios Ninfa. Primera Línea, 2016-06-09. [dostęp 2017-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-15)]. (hiszp.).
  72. ↑ Se dan a conocer las nominaciones de los premios NINFA2018. PornoNoticias, 2018-07-06. [dostęp 2017-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-26)]. (hiszp.).
  73. ↑ Nominees For The 2018 XBIZ Europa Awards. Webcam Startup. [dostęp 2018-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-15)]. (ang.).
  74. ↑ Alex Pérez: Anunciados los nominados a los AVN Awards 2020. La Gaceta Uncut, 2019-11-23. [dostęp 2022-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-08)]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Max_Cortés&oldid=75176169”