Kościół San Barnaba e Paolo w Mediolanie
 Fasada kościoła | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Mediolanu  | |||||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||||
Położenie na mapie Lombardii  | |||||||||
 45°27′34,76″N 9°11′56,14″E/45,459656 9,198928
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Kościół San Barnaba e Paolo - budowla sakralna w Mediolanie i pierwszy kościół zakonu barnabitów.
Historia
[edytuj | edytuj kod]21 października 1545 zakon barnabitów rozpoczął budowę kościoła, na miejscu dawnej świątyni zwanej Prepositurale di San Barnaba in Brovo. Kościół został konsekrowany w 1547, ale wkrótce okazał się zbyt mały, dlatego w 1556 Galeazzo Alessi został zobowiązany do zaprojektowania nowej, większej budowli. Prace rozpoczęto od chóru i prezbiterium, a w 1567 prace zostały ukończone, zaś w 1568 ozdobiono jej wnętrze zdobieniami. Pierwszą mszę celebrował w odnowionej świątyni św. Karol Boromeusz. On też był fundatorem ołtarza głównego.
W 1625 Camillo Procaccini ozdobił sklepienie nad prezbiterium freskami. We wnętrzu świątyni znajdują się liczne malowidła okresu manieryzmu mediolańskiego. W jednej z kaplic przechowywany jest obraz Stygmaty św. Franciszka z Asyżu (autor - Giovanni Paolo Lomazzo), w innej zaś Pietà Aurelio Luiniego. Po bokach ołtarza głównego znajdują się wielkie płótna z Historiami świętych Pawła i Barnaby, dzieła Simone Peterzano.
W kościele przechowywane jest ciało założyciela zakonu barnabitów, św. Antoni Maria Zaccaria.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Daniela Fiocchi, Progetto di conservazione e restauro della facciata esterna della Chiesa dei SS Barnaba e Paolo. Relazione Storica, [1]