Przejdź do zawartości

Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie
Chiesa dei Santi Marcellino e Pietro al Laterano
Kościół tytularny
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym
Via Labicana 1

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

świętych Marcelina i Piotra na Lateranie

Wezwanie

św. Marcelina i Piotra

Wspomnienie liturgiczne

2 czerwca (święto celebrowane jest w pierwszą niedzielę czerwca)[1]

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie”
41,88903°N 12,50311°E/41,889028 12,503111

Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie w Rzymie (wł. Chiesa dei Santi Marcellino e Pietro al Laterano) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.

Świątynia ta jest kościołem parafialnym oraz kościołem tytularnym[2]. Jest też kościołem stacyjnym z trzeciej soboty Wielkiego Postu.

Lokalizacja

[edytuj | edytuj kod]

Kościół znajduje się w I Rione RzymuMonti przy Via Labicana 1[2].

Patroni

[edytuj | edytuj kod]

Patronami świątyni są święci Marcelin i Piotr – męczennicy, którzy ponieśli śmierć za wiarę chrześcijańską w końcu III lub na początku IV wieku. Marcelin był kapłanem, natomiast Piotr miał niższe święcenia. Święci ci są wymieniani w pierwszej modlitwie eucharystycznej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół w tym miejscu zbudował prawdopodobnie papież Syrycjusz w IV wieku.[1] Budowla powstała w pobliżu katakumb świętych Marcelina i Piotra. Według Liber Pontificalis papież Grzegorz III w VIII wieku zbudował nowy kościół w tym miejscu.[1] Rzekome relikwie męczenników Marcelina i Piotra zostały sprowadzone do kościoła w 1256 roku.[1] Obecny kościół jest efektem przebudowy dokonanej na polecenie papieża Benedykta XIV w 1751 roku.[1]

Architektura i sztuka

[edytuj | edytuj kod]

Kościół stoi poniżej obecnego poziomu ulicy (co wiąże się z jego dawnym powstaniem).[1] Fasadę zaprojektował Girolamo Theodoli.[1]

Wnętrze kościoła jest na planie krzyża greckiego, z kopułą na przecięciu jego ramion.[1] Na końcu jednego z ramion krzyża znajduje się wejście, na przeciwległym półkolista apsyda, w dwóch pozostałych są kaplice boczne.[1]

Ołtarz główny, autorstwa Gaetano Lapisa z 1751 roku, znajduje się w apsydzie, przedstawia on męczeństwo świętych Marcelina i Piotra.[1] Pod ołtarzem znajduje się urna z relikwiami św. Marcji.[1]

Wnętrze kościoła, widok na ołtarz główny


Dwie boczne kaplice mają jednakowe ołtarze z czerwonego marmuru.[1] Kaplica po prawej stronie jest dedykowana św. Grzegorzowi Wielkiemu, obraz w jej ołtarzu przedstawia Mszę św. Grzegorza i jest dziełem Filippo Evangelisti.[1] Kaplica po lewej jest poświęcona Najświętszej Maryi Pannie.[1]

Po lewej stronie wejścia znajduje się wizerunek świętych Marcelina i Piotra, umieszczony tutaj w 1256 roku.[1]

Wnętrze kopuły
Ołtarz w kaplicy św. Grzegorza Wielkiego
Ołtarz w kaplicy NMP


Kardynałowie prezbiterzy

[edytuj | edytuj kod]

Kościół świętych Marcelina i Piotra jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sanctorum Marcellini et Petri)[3]. Tytuł ten został ustanowiony prawdopodobnie przez papieża Grzegorza Wielkiego w 590 roku, przy czym został on przeniesiony z bazyliki Santa Crescenzia in Via Mamertina[1]

  1. a b Mianowany przez antypapieża Klemensa VII

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p Santi Marcellino e Pietro al Laterano na Churches of Rome. [dostęp 2019-02-26]. (ang.).
  2. a b Parrocchia Santi Marcellino e Pietro al Laterano w serwisie Diocesi di Roma. [dostęp 2019-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-27)]. (wł.).
  3. Kościół świętych Marcelina i Piotra na Lateranie [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-02-26] (ang.).