Joshua Eagle
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1973 |
Wzrost |
183 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
1992 |
Zakończenie kariery |
2004 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
219 (28 lutego 1994) |
Australian Open |
1R (1994) |
Roland Garros |
1R (1994) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
5 |
Najwyżej w rankingu |
11 (23 kwietnia 2001) |
Australian Open |
QF (2000, 2001) |
Roland Garros |
QF (1997) |
Wimbledon |
3R (2002, 2003) |
US Open |
3R (2001, 2003) |
Joshua Andrew Eagle (ur. 10 maja 1973 w Toowoomba) – australijski tenisista.
Jest mężem austriackiej tenisistki, Barbary Schett. Mają syna – Noaha – urodzonego w 2009 roku.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Odnosił sukcesy w kategoriach juniorskich, w 1990 zajmując 10. miejsce na świecie w rankingu juniorów i dochodząc do półfinału Wimbledonu, a rok później wygrywając juniorskie Australian Open i mistrzostwa Włoch w parze z Grantem Doyle.
Jako zawodowy tenisista Eagle występował w latach 1992–2004.
W grze pojedynczej nie udało mu się powtórzyć osiągnięć z rywalizacji juniorskiej. Najwyżej został sklasyfikowany w lutym 1994 roku na miejscu 219. w rankingu światowym. Dwa razy wystąpił jako singlista w Wielkim Szlemie, oba mecze przegrywając – w 1 rundzie Australian Open 1994 z liderem rankingu światowego Pete’em Samprasem oraz w 1 rundzie French Open w tymże roku z Marcelo Ríosem.
Sukcesy Eagle odnosił w grze podwójnej. W kwietniu 2001 roku klasyfikowany był na 11. miejscu rankingu światowego, wygrał łącznie 5 turniejów rangi ATP World Tour i doszedł do dalszych 19 finałów. W 1995 roku pierwszy finał ATP World Tour osiągnął w Seulu, mając za partnera Andrew Florenta. Z tym tenisistą tworzył udany duet, który w ciągu kilku lat dołączył do czołówki światowej – wygrali turniej w Adelaide (1998), byli też łącznie w 8 przegranych finałach, w tym imprez z cyklu ATP Masters Series w Monte Carlo (2001) i Toronto (2000). Dwukrotnie też wystąpili w deblowym Tennis Masters Cup – w 1998 roku w swoim jedynym meczu pokonując Marka Knowlesa i Daniela Nestora (jako rezerwowi zastąpili w turnieju Leandera Paesa i Mahesha Bhupathiego), a 2 lata później odpadając z 1 zwycięstwem i 2 porażkami po rozgrywkach grupowych. Eagle również w parze z Florentem był 3 razy w wielkoszlemowych ćwierćfinałach – na French Open 1997 oraz w Australian Open 2000 i 2001. W 1996 roku Eagle i Florent wyeliminowali z mistrzostw Australii najwyżej rozstawionych Todda Woodbridge i Marka Woodforde, ale już w 2 rundzie ulegli późniejszym triumfatorom Petrowi Kordzie i Stefanowi Edbergowi.
W grze mieszanej Australijczyk osiągnął finał Australian Open z 2001 roku. Wspólnie z Barbarą Schett w decydującym meczu nie sprostali parze Corina Morariu i Ellis Ferreira.
W latach 1997–1998 był członkiem Rady Zawodników ATP.
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (0–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 28 stycznia 2001 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Barbara Schett | Corina Morariu Ellis Ferreira |
1:6, 3:6 |
Gra podwójna (5–19)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 30 kwietnia 1995 | Seul | Twarda | Andrew Florent | Sébastien Lareau Jeff Tarango |
3:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 16 czerwca 1996 | Porto | Ceglana | Andrew Florent | Emanuel Couto Bernardo Mota |
6:4, 4:6, 4:6 |
Finalista | 3. | 14 lipca 1996 | Båstad | Ceglana | Peter Nyborg | David Ekerot Jeff Tarango |
4:6, 6:3, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 11 stycznia 1998 | Adelaide | Twarda | Andrew Florent | Ellis Ferreira Rick Leach |
6:4, 6:7, 6:3 |
Finalista | 4. | 3 maja 1998 | Monachium | Ceglana | Andrew Florent | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
0:6, 3:6 |
Finalista | 5. | 21 czerwca 1998 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Andrew Florent | Guillaume Raoux Jan Siemerink |
6:7(5), 2:6 |
Finalista | 6. | 26 lipca 1998 | Stuttgart | Ceglana | Jim Grabb | Olivier Delaître Fabrice Santoro |
1:6, 6:3, 3:6 |
Finalista | 7. | 2 sierpnia 1998 | Kitzbühel | Ceglana | Andrew Kratzmann | Tom Kempers Daniel Orsanic |
3:6, 4:6 |
Finalista | 8. | 5 marca 2000 | Delray Beach | Twarda | Andrew Florent | Brian MacPhie Nenad Zimonjić |
5:7, 4:6 |
Finalista | 9. | 16 kwietnia 2000 | Estoril | Ceglana | David Adams | Donald Johnson Piet Norval |
4:6, 5:7 |
Finalista | 10. | 30 lipca 2000 | Kitzbühel | Ceglana | Andrew Florent | Pablo Albano Cyril Suk |
3:6, 6:3, 3:6 |
Finalista | 11. | 6 sierpnia 2000 | Toronto | Twarda | Andrew Florent | Sébastien Lareau Daniel Nestor |
3:6, 6:7(3) |
Zwycięzca | 2. | 4 marca 2001 | Dubaj | Twarda | Sandon Stolle | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
6:4, 6:4 |
Finalista | 12. | 22 kwietnia 2001 | Monte Carlo | Ceglana | Andrew Florent | Jonas Björkman Todd Woodbridge |
6:3, 4:6, 2:6 |
Finalista | 13. | 13 stycznia 2002 | Sydney | Twarda | Sandon Stolle | Donald Johnson Jared Palmer |
4:6, 4:6 |
Finalista | 14. | 3 marca 2002 | Dubaj | Twarda | Sandon Stolle | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:3, 3:6, 11–13 |
Zwycięzca | 3. | 14 lipca 2002 | Gstaad | Ceglana | David Rikl | Massimo Bertolini Cristian Brandi |
7:6(5), 6:4 |
Zwycięzca | 4. | 21 lipca 2002 | Stuttgart | Ceglana | David Rikl | David Adams Gastón Etlis |
6:3, 6:4 |
Finalista | 15. | 6 października 2002 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Sandon Stolle | Roger Federer Maks Mirny |
4:6, 6:7(0) |
Zwycięzca | 5. | 13 października 2002 | Wiedeń | Twarda (hala) | Sandon Stolle | Jiří Novák Radek Štěpánek |
6:4, 6:3 |
Finalista | 16. | 12 stycznia 2003 | Sydney | Twarda | Mahesh Bhupathi | Paul Hanley Nathan Healey |
6:7(3), 4:6 |
Finalista | 17. | 4 maja 2003 | Monachium | Ceglana | Jared Palmer | Wayne Black Kevin Ullyett |
3:6, 5:7 |
Finalista | 18. | 22 czerwca 2003 | Nottingham | Trawiasta | Jared Palmer | Bob Bryan Mike Bryan |
6:7(3), 6:4, 6:7(4) |
Finalista | 19. | 3 sierpnia 2003 | Los Angeles | Twarda | Sjeng Schalken | Jan-Michael Gambill Travis Parrott |
4:6, 6:3, 5:7 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).