Henryk Koiszewski

Henryk Koiszewski
Генрих Александрович Койшевский
	generał brygady
Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1857 ; Grodno
Data i miejsce śmierci	7 lutego 1942 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1874–1921
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	PKU Łódź; PKU 1 pp Leg.; Baon Zapasowy 30 pp
Stanowiska	komendant PKU; dowódca batalionu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
	Odznaczenia

Henryk Koiszewski (ur. 27 lipca 1857 w Grodnie, zm. 7 lutego 1942 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 27 lipca 1857 roku w Grodnie^[1]^[2]^[3]. Ogólne wykształcenie otrzymał w Niżnonowogrodzkim Korpusie Kadetów grafa Arakczejewa (ros. Нижегородский графа Аракчеева кадетский корпус) w Niżnym Nowogrodzie. 18 sierpnia 1874 roku rozpoczął służbę w Armii Imperium Rosyjskiego wstępując do 1 Pawłowskiej Szkoły Wojskowej w Petersburgu. 10 sierpnia 1876 roku awansował na chorążego i został przydzielony do 37 Jekaterynburskiego Pułku Piechoty (ros. 37-й пехотный Екатеринбургский полк). W dalszej służbie wojskowej awansował kolejno na: podporucznika (28 lipca 1878), porucznika (28 lipca 1879), sztabskapitana (1 stycznia 1885), kapitana (25 marca 1890) i w końcu podpułkownika ze starszeństwem z 26 lutego 1897 roku. 1 stycznia 1909 roku pełnił służbę 182 Grochowskim Rezerwowym Pułku Piechoty, który wchodził w skład 46 Rezerwowej Brygady Piechoty i stacjonował w Warszawie^[4]. Na pułkownika awansował ze starszeństwem z 6 grudnia 1910 roku^[5]. Od 16 października 1912 roku do 25 sierpnia 1915 roku dowodził 26 Mohylewskim Pułkiem Piechoty (ros. 26-й пехотный Могилевский полк), na którego czele walczył podczas I wojny światowej. Następnie znajdował się w rezerwie oficerów przy Sztabie Dźwińskiego Okręgu Wojskowego (ros. Двинский военный округ).

Z dniem 9 grudnia 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika ze starszeństwem z 6 grudnia 1910 roku^[6]. 10 stycznia 1919 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź^[7]^[8]. 7 stycznia 1920 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień 1 Pułku Piechoty Legionów w Warszawie na stanowisko komendanta^[9]. 22 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika piechoty, w grupie oficerów byłych korpusów wschodnich i byłej armii rosyjskiej^[10]. W 1920 roku był dowódcą Batalionu Zapasowego 30 Pułku Strzelców Kaniowskich w Tomaszowie Mazowieckim^[11]. Z dniem 1 maja 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku w stopniu pułkownika piechoty^[12]^[13].

26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady^[14]. Następnie został zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku^[15]. Na emeryturze mieszkał w Warszawie przy ulicy Nowogrodzkiej 13^[16]^[17]^[18]^[19]. Zmarł 7 lutego 1942 roku w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A21-2-3)^[20]. Henryk Koiszewski był żonaty, miał dwie córki^[21]^[22].

Ordery i odznaczenia

Order Świętej Anny 2 stopnia z mieczami^[23] – 1 sierpnia 1916
Order Świętej Anny 2 stopnia^[23]
Order Świętego Stanisława 2 stopnia^[23] – 1901
Order Świętej Anny 3 stopnia^[23] - 1905
Order Świętego Stanisława 3 stopnia^[23] - 1901
Order Świętego Włodzimierza 3 stopnia z mieczami^[23] - 3 lutego 1915
Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia^[23] - 1912

Przypisy

↑ Kolekcja ↓, s. 3, 5, 7, 9, 10.
↑ Stawecki 1994 ↓, s. 169.
↑ Kolekcja ↓, s. 23, tu podano 15 lipca 1857.
↑ Ogólny spis oficerów 1909 ↓, s. 443. W tym samym roku w armii rosyjskiej pełniło służbę jeszcze trzech oficerów o tym samym nazwisku: bracia Mikołaj Antoni Koiszewski (ros. Николай Николаевич Койшевский) i Spirydion Koiszewski (ros. Спиридон Николаевич Койшевский), korneci 5 Pułku Ułanów oraz Mikołaj Koiszewski syn Pawła, porucznik 171 Pułku Piechoty (ros. Николай Павлович Койшевский). Bracia Koiszewscy byli synami Mikołaja Koiszewskiego (ros. Николай-Константин Селиверстович Койшевский) urodzonego 2 maja 1854 roku, który w 1904 roku został generałem majorem armii rosyjskiej.
↑ Stawecki 1994 ↓, s. 169, wg autora awans na pułkownika otrzymał 24 lipca 1911 roku.
↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 23 grudnia 1918 roku, poz. 369.
↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 4 z 16 stycznia 1919 roku, poz. 197.
↑ Jarno 2001 ↓, s. 39.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 24 stycznia 1920 roku, s. 15.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920 roku, s. 381.
↑ Jarno 2001 ↓, s. 71.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 818.
↑ Stawecki 1994 ↓, s. 170, wg autora został zwolniony z czynnej służby wojskowej 31 grudnia 1921 roku.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 322, tu jako datę urodzenia podano 28 lipca 1857 roku. Jeżeli data urodzin 28 lipca została podana według kalendarza gregoriańskiego to według kalendarza juliańskiego powinien urodzić się 16 lipca. Zobacz daty nowego i starego porządku.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1576, tu podano, że urodził się 15 lipca 1857 roku.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1406, tu także podano datę urodzin – 15 lipca 1857 roku.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 879, tu jako datę urodzin podano 28 lipca 1857 roku.
↑ Księga informacyjno-adresowa „Cała Warszawa”, Wydawnictwo Towarzystwa Wydawniczego PIKA „Polskie Informacyjne Książki Adresowe”, Warszawa 1930, dział XV, s. 197.
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ Kolekcja ↓, s. 3.
↑ Stawecki 1994 ↓, s. 170.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Kolekcja ↓, s. 4.

Bibliografia

Henryk Koiszewski. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.262 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-19].
Общий список офицерским чинам русской императорской армии. Составлен по 1-е января 1909 г.. Sankt Petersburg: Drukarnia Wojskowa, 1909.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Alexey Likhotvorik: Койшевский Генрих Александрович. Armia rosyjska w wielkiej wojnie, 2017. [dostęp 2018-11-06]. (ros.).

[CITEREFKolekcjas._3,_5,_7,_9,_10-1] Kolekcja ↓, s. 3, 5, 7, 9, 10.

[CITEREFStawecki1994169-2] Stawecki 1994 ↓, s. 169.

[CITEREFKolekcjas._23,_tu_podano_15_lipca_1857-3] Kolekcja ↓, s. 23, tu podano 15 lipca 1857.

[CITEREFOgólny_spis_oficerów1909443._W_tym_samym_roku_w_armii_rosyjskiej_pełniło_służbę_jeszcze_trzech_oficerów_o_tym_samym_nazwisku:_bracia_[[Mikołaj_Antoni_Koiszewski]]_(ros._''Николай_Николаевич_Койшевский'')_i_[[Spirydion_Koiszewski]]_(ros._''Спиридон_Николаевич_Койшевский''),_korneci_5_Pułku_Ułanów_oraz_'''Mikołaj_Koiszewski'''_syn_Pawła,_porucznik_171_Pułku_Piechoty_(ros._''Николай_Павлович_Койшевский'')._Bracia_Koiszewscy_byli_synami_[[Mikołaj_Koiszewski|Mikołaja_Koiszewskiego]]_(ros._''Николай-Константин_Селиверстович_Койшевский'')_urodzonego_2_maja_1854_roku,_który_w_1904_roku_został_generałem_majorem_armii_rosyjskiej-4] Ogólny spis oficerów 1909 ↓, s. 443. W tym samym roku w armii rosyjskiej pełniło służbę jeszcze trzech oficerów o tym samym nazwisku: bracia Mikołaj Antoni Koiszewski (ros. Николай Николаевич Койшевский) i Spirydion Koiszewski (ros. Спиридон Николаевич Койшевский), korneci 5 Pułku Ułanów oraz Mikołaj Koiszewski syn Pawła, porucznik 171 Pułku Piechoty (ros. Николай Павлович Койшевский). Bracia Koiszewscy byli synami Mikołaja Koiszewskiego (ros. Николай-Константин Селиверстович Койшевский) urodzonego 2 maja 1854 roku, który w 1904 roku został generałem majorem armii rosyjskiej.

[CITEREFStawecki1994169,_wg_autora_awans_na_pułkownika_otrzymał_24_lipca_1911_roku-5] Stawecki 1994 ↓, s. 169, wg autora awans na pułkownika otrzymał 24 lipca 1911 roku.

[6] Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 23 grudnia 1918 roku, poz. 369.

[7] Dz. Rozk. Wojsk. Nr 4 z 16 stycznia 1919 roku, poz. 197.

[CITEREFJarno200139-8] Jarno 2001 ↓, s. 39.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_24_stycznia_1920_roku,_s._15-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 24 stycznia 1920 roku, s. 15.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_20_z_29_maja_1920_roku,_s._381-10] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920 roku, s. 381.

[CITEREFJarno200171-11] Jarno 2001 ↓, s. 71.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_16_z_23_kwietnia_1921_roku,_s._818-12] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 818.

[CITEREFStawecki1994170,_wg_autora_został_zwolniony_z_czynnej_służby_wojskowej_31_grudnia_1921_roku-13] Stawecki 1994 ↓, s. 170, wg autora został zwolniony z czynnej służby wojskowej 31 grudnia 1921 roku.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_70_z_7_listopada_1923_roku,_s._738-14] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw1934322,_tu_jako_datę_urodzenia_podano_28_lipca_1857_roku._Jeżeli_data_urodzin_28_lipca_została_podana_według_[[Kalendarz_gregoriański|kalendarza_gregoriańskiego]]_to_według_[[Kalendarz_juliański|kalendarza_juliańskiego]]_powinien_urodzić_się_16_lipca._Zobacz_[[daty_nowego_i_starego_porządku]]-15] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 322, tu jako datę urodzenia podano 28 lipca 1857 roku. Jeżeli data urodzin 28 lipca została podana według kalendarza gregoriańskiego to według kalendarza juliańskiego powinien urodzić się 16 lipca. Zobacz daty nowego i starego porządku.

[CITEREFRocznik_Oficerski19231576,_tu_podano,_że_urodził_się_15_lipca_1857_roku-16] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1576, tu podano, że urodził się 15 lipca 1857 roku.

[CITEREFRocznik_Oficerski19241406,_tu_także_podano_datę_urodzin_–_15_lipca_1857_roku-17] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1406, tu także podano datę urodzin – 15 lipca 1857 roku.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928879,_tu_jako_datę_urodzin_podano_28_lipca_1857_roku-18] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 879, tu jako datę urodzin podano 28 lipca 1857 roku.

[19] Księga informacyjno-adresowa „Cała Warszawa”, Wydawnictwo Towarzystwa Wydawniczego PIKA „Polskie Informacyjne Książki Adresowe”, Warszawa 1930, dział XV, s. 197.

[20] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[CITEREFKolekcjas._3-21] Kolekcja ↓, s. 3.

[CITEREFStawecki1994170-22] Stawecki 1994 ↓, s. 170.

[CITEREFKolekcjas._4-23] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Kolekcja ↓, s. 4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]