Przejdź do zawartości

Elroy Smith

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elroy Smith
Pełne imię i nazwisko

Elroy Alexander Smith

Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1981
Silk Grass

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Platense

Numer w klubie

5

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2001 Campari Dangriga
2002–2003 Valley Pride
2003–2004 Juventus
2004–2005 Print Belize Griga
2005–2006 New Site Erei
2006–2007 Wagiya
2007–2010 Deportes Savio 94 (6)
2010–2011 Marathón 11 (0)
2011–2012 Deportes Savio 24 (3)
2012–2013 Vida 33 (3)
2013– Platense 0 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–  Belize 35 (2)
  1. Aktualne na: 20 lipca 2013. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 20 lipca 2013.

Elroy Alexander Smith (ur. 30 listopada 1981 w Silk Grass) – belizeński piłkarz występujący na pozycji obrońcy, obecnie zawodnik honduraskiego Platense. Z 35 meczami na koncie jest rekordzistą pod względem liczby występów w reprezentacji Belize. Jego kuzyn Harrison Róches również jest piłkarzem.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Smith rozpoczynał swoją piłkarską karierę w drugoligowej drużynie Valley Pride z siedzibą w mieście Pomona. W późniejszym czasie przeszedł do występującego w najwyższej klasie rozgrywkowej klubu Print Belize Griga z Dangrigi, jednak nie zdołał odnieść z nim żadnych sukcesów, głównie walcząc o utrzymanie. Po kilku miesiącach podpisał umowę z inną ekipą z tego samego miasta – New Site Erei. Tam szybko wywalczył sobie pewne miejsce w pierwszym składzie i w sezonie 2005/2006 zdobył z nim swoje pierwsze w karierze mistrzostwo Belize. Sukces ten powtórzył jeszcze w kolejnych rozgrywkach, w 2006. Bezpośrednio po tym osiągnięciu został graczem trzeciego zespołu z miasta Dangriga – Wagiya FC. W barwach tego klubu zanotował z kolei tytuł wicemistrza kraju podczas jesiennych rozgrywek 2006, również mając niepodważalną pozycję w wyjściowej jedenastce.

Latem 2007 Smith wyjechał do Hondurasu, przechodząc do tamtejszej drużyny Deportes Savio z siedzibą w Santa Rosa de Copán. Tam spędził kolejne trzy lata w roli podstawowego piłkarza, występując w nim wraz ze swoimi rodakami Harrisonem Róchesem i Deonem McCaulayem, lecz nie zanotował żadnego osiągnięcia, plasując się przeważnie w środku ligowej tabeli. Jego udane występy zaowocowały jednak transferem do znacznie bardziej utytułowanego CD Marathón. W ekipie z San Pedro Suli pełnił jednak głównie rolę rezerwowego, wobec czego po upływie roku powrócił do Savio, którego barwy po raz drugi reprezentował przez kolejne dwanaście miesięcy. W połowie 2012 roku podpisał kontrakt z zespołem CD Vida z miasta La Ceiba, gdzie jako podstawowy zawodnik spędził kolejne dwanaście miesięcy, po czym został zawodnikiem CD Platense z siedzibą w Puerto Cortés.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Belize Smith zadebiutował za kadencji selekcjonera Anthony'ego Adderly, 13 czerwca 2004 w przegranym 0:4 meczu z Kanadą, wchodzącym w skład eliminacji do Mistrzostw Świata 2006, zakończonych niepowodzeniem dla jego kadry. W 2005 roku został powołany na Puchar Narodów UNCAF, gdzie wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach w wyjściowej jedenastce, będąc podstawowym zawodnikiem swojej drużyny, która zanotowała jednak komplet porażek i odpadła z rozgrywek już w fazie grupowej. Taka sama sytuacja miała miejsce w 2007 roku, kiedy to Belizeńczycy zakończyli swój udział w Pucharze Narodów UNCAF na fazie grupowej, przegrywając wszystkie trzy mecze, a on sam dwukrotnie pojawiał się wówczas na boisku. Później wystąpił jeszcze w czterech pojedynkach w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata 2010; w jednym z nich strzelił swojego premierowego gola w kadrze narodowej, 26 marca 2008 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Saint Kitts i Nevis, zaś Belizeńczycy ponownie nie zdołali się zakwalifikować na mundial.

W 2009 roku Smith po raz trzeci znalazł się w składzie na Puchar Narodów UNCAF. Rozegrał tam w wyjściowej jedenastce wszystkie trzy mecze, a jego drużyna, prowadzona wówczas przez meksykańskiego szkoleniowca Renana Couoha, znów odpadła z turnieju w fazie grupowej. W 2011 roku został powołany przez trenera José de la Paza Herrerę na turniej Copa Centroamericana, kontynuację Pucharu Narodów. Podczas tych rozgrywek, podobnie jak poprzednio, trzykrotnie wybiegał na plac gry w pierwszym składzie, ponadto zdobył gola z rzutu karnego w meczu z Salwadorem (2:5), a ekipa Belize ponownie zakończyła swój udział w imprezie już w fazie grupowej. Sześciokrotnie pojawiał się na boiskach podczas eliminacji do Mistrzostw Świata 2014, lecz jego drużynie znów nie udało się awansować na światowy czempionat. W 2013 roku znów znalazł się w składzie na Copa Centroamericana, gdzie w pełnym wymiarze czasowym rozegrał wszystkie pięć meczów, będąc liderem swojego zespołu, a Belizeńczycy, prowadzeni przez kostarykańskiego selekcjonera Leroya Sherriera Lewisa, zajęli czwartą lokatę, najwyższą w historii swoich występów w tym turnieju.

Kilka miesięcy później Smith został powołany przez amerykańskiego trenera Iana Morka na Złoty Puchar CONCACAF. Belizeńczycy, debiutujący wówczas w tych rozgrywkach, przegrali wszystkie trzy spotkania, odpadając z turnieju już w fazie grupowej, zaś on sam pełnił rolę kapitana kadry narodowej, rozegrał wszystkie mecze od pierwszej do ostatniej minuty, a w konfrontacji z USA (1:6) zanotował asystę przy historycznym golu Iana Gaynaira, pierwszym strzelonym przez Belize w rozgrywkach Złotego Pucharu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]