Przejdź do zawartości

Diuna (film 1984)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diuna
Dune
Ilustracja
Gatunek

science fiction

Data premiery

USA: 14 grudnia 1984
Polska: 1992[1]

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

141 min

Reżyseria

David Lynch

Scenariusz

David Lynch

Główne role

Kyle MacLachlan
Francesca Annis
Jürgen Prochnow
Patrick Stewart

Muzyka

Toto

Zdjęcia

Freddie Francis

Scenografia

Anthony Masters

Montaż

Antony Gibbs

Produkcja

Dino De Laurentiis, Raffaella De Laurentiis, Universal Pictures

Wytwórnia

De Laurentiis

Dystrybucja

Universal Pictures
NVC (Polska)[1]

Budżet

52 000 000 $

Nagrody
1985 Bob Ringwood Saturn za najlepsze kostiumy
Strona internetowa

Diuna – film science-fiction w reżyserii Davida Lyncha z 1984 r., który powstał na podstawie powieści Franka Herberta pod tym samym tytułem.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Historia filmu

[edytuj | edytuj kod]

Historia ekranizacji Diuny rozpoczęła się w 1972 roku, gdy Arthur P. Jacobs (producent serialu Planeta Małp) zakupił prawa autorskie do ekranizacji powieści. Jednak nagła śmierć Jacobsa i to jeszcze przed wyborem reżysera, uniemożliwiła jakiekolwiek plany adaptacji. Prawa autorskie odkupił Francuz, Michael Seydoux. Powierzył realizację słynnemu awangardowemu reżyserowi z Chile, Alejandro Jodorowsky’emu i wyznaczył datę rozpoczęcia zdjęć na wrzesień 1975 roku. W jego zamyśle, miał to być film z rozmachem, jakiego nie widział jeszcze świat. W obsadzie znaleźć się mieli Orson Welles, Charlotte Rampling, a nawet (w roli Cesarza Szaddama IV) słynny malarz surrealistyczny Salvadore Dali. Muzykę miała skomponować i wykonać legendarna już grupa Pink Floyd, natomiast projekty plastyczne przygotowali: Hans Ruedi Giger i Jean „Moebius” Giraud. Moebius przygotował także rysunkowy scenariusz (tzw. storyboard). Niestety, ponieważ prace przygotowawcze trwały zbyt długo i pochłonęły ponad dwa miliony dolarów, Seydoux nie potrafił znaleźć finansistów gotowych wydać pieniądze na film i w lipcu 1974 roku odstąpił od ekranizacji. Jak się potem wypowiadał w wywiadach autor powieści Frank Herbert – „Film Jodorowsky’ego musiałby trwać dwadzieścia godzin…”.

W 1975 roku książką zainteresowała się Raffaela De Laurentiis, córka Silvany Mangano i Dino De Laurentiisa (producenta filmowego). Zarekomendowała ją swojemu ojcu, który w 1980 nabył prawa autorskie do całej sagi Herberta. Początkowo reżyserię powierzył on Ridleyowi Scottowi, pamiętając o sukcesie jego filmu Obcy (1979). Jednak wskutek nieporozumień rok później Scott zrezygnował z realizacji. Tym razem reżysera zaproponowała Raffaella De Laurentiis, a mianowicie Davida Lyncha, autora scenariusza i reżysera głośnego filmu Człowiek słoń (1980).

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Cała realizacja filmu trwała trzy i pół roku, pochłaniając ponad 45 milionów dolarów. Nad efektami specjalnymi pracował w Los Angeles m.in. Albert Whitlock (Ptaki, Przybysz), natomiast nad stworzeniem przekonujących czerwi pustyni i nawigatorów Gildii – Carlo Rambaldi (King Kong, Obcy, E.T.).

Ścieżka dźwiękowa

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dune (album Toto).

Inne informacje

[edytuj | edytuj kod]
  • USA-Meksyk, 1984; budżet: 52 000 000 $
  • Plenery filmowe: Estudios Churubusco Azteca, Miasto Mexico; Iztapalapa; Pustynia Samalayuca
  • Czas realizacji: 30 marca 1983 – 27 stycznia 1984; 28 maja 1984 – 24 sierpnia 1984 (montaż)
  • Premiera: (TV – tzw. wersja Alana Smithee) maj 1988

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

Oscary za rok 1984

Nagrody Saturn 1984

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b NVC Wybierz z Najlepszych. „Video Club”. 25, s. 52. Hit Press. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]