Artibus et Historiae
| Częstotliwość |
dwa razy do roku |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
Plac Matejki 7/8 |
| Wydawca | |
| Pierwszy numer |
1980 |
| Redaktor naczelny | |
| ISSN | |
| Strona internetowa | |
Artibus et Historiae – czasopismo naukowe, poświęcone przede wszystkim historii sztuki, wydawane przez IRSA (Istituto per le Ricerce di Storia dell’Arte) co pół roku.
Tytuł i logo
[edytuj | edytuj kod]Tytuł czasopisma wywodzi się z prywatnych doświadczeń założyciela i jego redaktora naczelnego – polskiego historyka sztuki dr. hab. Józefa Grabskiego. Artibus – łac. Sztukom to inskrypcja znajdująca się na frontonie „Zachęty” (Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych), reprezentacyjnego gmachu wystawowego Warszawy, rodzinnego miasta Józefa Grabskiego; Et Historiae – łac. i Historii jest hołdem złożonym prof. Karolinie Lanckorońskiej, wybitnemu historykowi sztuki, wydawcy źródeł historycznych do dziejów Polski, w ramach stworzonego przez Nią w Rzymie Institutum Historicum Polonicum[1]. Zarówno czasopismu Artibus et Historiae jak i innym książkom wydawanym przez IRSA towarzyszy charakterystyczne logo: amorek stojący na szalkowej wadze, którą sam trzyma w rękach. Jest to motyw, który pochodzi z renesansowego obrazu namalowanego przez Lorenzo Lotto Portret mężczyzny trzydziestosiedmioletniego i ma symbolizować platońską ideę wewnętrznej równowagi pomiędzy pierwiastkiem duchowym i cielesnym w życiu i działalności człowieka[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Artibus et Historiae jest głównym przedsięwzięciem wydawniczym IRSA, dlatego jego historia nierozdzielnie związana jest z dziejami tego domu wydawniczego. Pomysł powołania nowego czasopisma o sztuce narodził się pod koniec lat 70. XX wieku i wynikał z braku na rynku wydawniczym niezależnego, naukowego czasopisma poświęconego historii sztuki, oferującego artykuły dotyczące wszystkich epok i dziedzin sztuki. Ideę tę zrealizowano w 1979 roku po Międzynarodowym Kongresie Historii Sztuki (CIHA) w Bolonii z inicjatywy Józefa Grabskiego. Pierwszy numer Artibus et Historiae ukazał się w 1980 roku i od tej pory wychodzi w niezmienionej postaci regularnie dwa razy do roku. Redakcja czasopisma kilkakrotnie zmieniała swoją siedzibę. W latach 1979–1982 była to Wenecja, następnie Wiedeń i Florencja a od 1996 roku Kraków[2]. W 2009 roku czasopismo obchodziło „okrągły” jubileusz trzydziestolecia obecności na światowym rynku wydawniczym.
Profil i cele czasopisma
[edytuj | edytuj kod]Artibus et Historiae poświęcone jest historii sztuki. Jako takie zawiera artykuły dotyczące wszystkich gatunków sztuk wizualnych. Pomimo że historia sztuki jako nauka akademicka jest podstawą dla działalności wydawniczej IRSA, w czasopiśmie można też znaleźć prace z zakresu socjologii sztuki, fotografii, filmu. W ten sposób realizowane jest jedno z podstawowych założeń twórców periodyku, zwracające szczególną uwagę na badania interdyscyplinarne nad sztuką oraz nad wzajemnymi związkami między różnymi dziedzinami sztuki: malarstwem, architekturą, rzeźbą, oraz ikonografią. Artykuły drukowane są w czterech językach: angielskim, francuskim, niemieckim i włoskim. Międzynarodowy charakter wydawnictwa podkreśla fakt iż nad pracą redakcji czuwa doradczy Komitet Naukowy, złożony z wybitnych historyków sztuki z całego świata. Prace, które ze względu na swoją wielkość nie mogły zostać opublikowane na łamach czasopisma ukazują się w osobnej serii wydawniczej: Bibliotheca Artibus et Historiae[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b IRSA | International Institute for Art Historical Research [online], www.irsa.com.pl [dostęp 2017-11-22].
- ↑ a b „Artibus et Historiae”, [w:] Encyklopedia Krakowa, Wyd. 2 zm. i rozsz., t. 1, Kraków 2023, s. 72, ISBN 978-83-66334-93-9.