Przejdź do zawartości

Ana Konjuh

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Ana Konjuh edytowana 06:44, 4 lip 2023 przez Jelo.lodz (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Ana Konjuh
Ilustracja
Państwo

 Chorwacja

Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1997
Dubrownik

Wzrost

174 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Kristian Schneider

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

20 (31 lipca 2017)

Australian Open

2R (2016, 2017, 2022)

Roland Garros

2R (2015–2017)

Wimbledon

4R (2017)

US Open

QF (2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

176 (24 lipca 2017)

Australian Open

1R (2017)

Roland Garros

2R (2016, 2017)

Wimbledon

3R (2017)

US Open

1R (2015, 2017)

Strona internetowa

Ana Konjuh (ur. 27 grudnia 1997 w Dubrowniku) – chorwacka tenisistka, zwyciężczyni jednego turnieju WTA, mistrzyni juniorskich Australian Open 2013 w grze pojedynczej i podwójnej dziewcząt oraz US Open 2013 w grze pojedynczej dziewcząt.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach seniorskich wystąpiła po raz pierwszy w październiku 2012 roku, biorąc udział z dziką kartą w turnieju tenisowym rangi ITF w Dubrowniku, na którym dotarła do drugiej rundy. W listopadzie tego samego roku zagrała w podobnym turnieju, w tureckiej Antalyi, gdzie po wygraniu kwalifikacji dotarła do finału imprezy, w którym przegrała z Serbką Jovaną Jakšić.

25 stycznia 2013 roku, w parze z Kanadyjką, Carol Zhao wygrała wielkoszlemowy turniej juniorski Australian Open 2013, pokonując w finale duet Ołeksandra KoraszwiliBarbora Krejčíková, a dzień później zdobyła też tytuł w grze pojedynczej, po wygranej z Czeszką, Kateřiną Siniakovą. We wrześniu triumfowała w rywalizacji singlowej podczas US Open, pokonując w finale Tornado Alicię Black.

W czerwcu 2015 roku wygrała swój pierwszy tytuł WTA. W Nottingham triumfowała po zwycięstwie w finale z Monicą Niculescu 1:6, 6:4, 6:2.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A 1R 1R 2R 2R A A A Q3 2R Q1 0 / 5 3 – 5
French Open A Q2 2R 2R 2R 1R A A 1R A Q1 0 / 5 3 – 5
Wimbledon A 3R 1R 2R 4R 1R A NH 1R A Q2 0 / 6 6 – 6
US Open A Q1 2R QF 1R A A A 1R 1R 0 / 5 5 – 5
Ranking na koniec roku 274 90 80 48 44 418 1270 538 66 136 0 / 21 17 – 21

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z-P
Australian Open A A A A 2R A A A A A A 0 / 1 0 – 1
French Open A A A 2R 2R A A A A A A 0 / 2 2 – 2
Wimbledon A A 2R A 3R A A NH A A A 0 / 2 3 – 2
US Open A A 1R A 1R A A A A A 0 / 2 0 – 2
Ranking na koniec roku 582 888 355 385 191 498 0 / 7 5 – 7

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A 3R A 3R A A NH A A A 0 / 2 4 – 2
US Open A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
0 / 2 4 – 2

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 3 (1–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 14 czerwca 2015 Nottingham Trawiasta Rumunia Monica Niculescu 1:6, 6:4, 6:2
Finalistka 1. 7 stycznia 2017 Auckland Twarda Stany Zjednoczone Lauren Davis 3:6, 1:6
Finalistka 2. 22 maja 2021 Belgrad Ceglana Hiszpania Paula Badosa 2:6, 0:2 krecz

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 23/06/2013 Francja Montpellier ITF 25 000 ziemna Rosja Irina Chromaczowa 6:3, 6:1
2. 20/09/2020 Chorwacja Zagrzeb ITF 25 000 ziemna Chorwacja Tereza Mrdeža 6:4, 6:2
3. 20/11/2022 Słowacja Bratysława ITF 60 000 twarda Uzbekistan Nigina Abduraimova 2:6, 6:0, 7:6(2)
4. 27/11/2022 Włochy Urtijëi ITF 25 000 twarda Słowacja Viktória Kužmová 3:6, 7:5, 7:6(2)

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2013 Australia Australian Open Twarda Czechy Kateřina Siniaková 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 2013 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Tornado Alicia Black 3:6, 6:4, 7:6(6)

Gra podwójna (2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2012 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Szwajcaria Belinda Bencic Kanada Eugenie Bouchard
Stany Zjednoczone Taylor Townsend
4:6, 3:6
Zwyciężczyni 2013 Australia Australian Open Twarda Kanada Carol Zhao Ukraina Ołeksandra Koraszwili
Czechy Barbora Krejčíková
5:7, 6:4, 10–7

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]