Punkt kompensacyjny stężenia dwutlenku węgla

Punkt kompensacyjny stężenia CO₂ – stężenie CO₂, przy którym równoważą się procesy pobierania (fotosynteza) i wydzielania dwutlenku węgla (oddychanie komórkowe, fotooddychanie) przez rośliny. Roślina nie wydziela ani nie pobiera CO₂.

Punkt kompensacyjny u roślin o typie fotosyntezy C4 jest niższy niż u roślin o typie C3. Na przykład dla cibory papirusowej czy spartiny to poniżej 10 ppm CO₂ podczas gdy u trzciny pospolitej czy mozgi trzcinowej to 40-60 ppm CO₂^[1].

Zobacz też

Przypisy

↑ D.F. Westlake, J. Květ: The production ecology of wetlands. A. Szczepański (red.). Cambridge: Cambridge University Press, 1998, s. 132. ISBN 978-0-521-22822-0.

Bibliografia

EW. Smith, NE. Tolbert, HS. Ku. Variables Affecting the CO(2) Compensation Point.. „Plant Physiol”. 58 (2), s. 143-6, Aug 1976. PMID: 16659635.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Punkt_kompensacyjny_stężenia_dwutlenku_węgla&oldid=51814090”