avtala

Nynorsk

Woordafbreking

• av·ta·la

Woordherkomst en -opbouw

• Afleiding van het Nynorske zelfstandige naamwoord avtale met het voorvoegsel av-

Werkwoord

avtala

1. onbepaalde wijs, tweede vorm naast avtale, zie aldaar

avtala

1. verleden tijd van avtala
2. voltooid deelwoord van avtala

Schrijfwijzen

• [1]: avtalte
• [1]: avtalt

avtala

1. gebiedende wijs van avtala

Schrijfwijzen

• avtal
• avtala

Werkwoord

avtala

1. verleden tijd van avtale
2. voltooid deelwoord van avtale

Schrijfwijzen

• [1]: *avtalte
• [1]: *avtalt

avtala

1. gebiedende wijs van avtale

Schrijfwijzen

• • avtal
  • avtala

Zelfstandig naamwoord

avtala, v

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van avtale

Schrijfwijzen

• • avtalen, m

Zelfstandig naamwoord

avtala

1. verouderde spelling of vorm van avtale tot 2012

(onbepaalde vrouwelijke vorm nominatief enkelvoud)

Zweeds

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈạ:vta:la /

Woordafbreking

• av·tala

Woordherkomst en -opbouw

• Afleiding van het Zweedse werkwoord tala met het voorvoegsel av-

Naar frequentie	28029

stamtijd
infinitief	verleden tijd	supinum
avtala	avtalade	avtalat
	volledig

Werkwoord

avtala

1. overgankelijk afspreken, een afspraak maken, overeenkomen

   «Man kan också avtala att semesterersättningen skall ingå i lönen.»

   Ook kan worden overeengekomen dat de vakantie-uitkering in het salaris wordt opgenomen.

Synoniemen

•  göra upp ww 
•  uppgöra ww 
•  stipulera ww 
•  överenskomma ww 

Verwante begrippen

•  avtal zn