Naar inhoud springen

Ronde van Frankrijk 1957

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Route van de Ronde van Frankrijk 1957.
Eindklassement
Algemeen klassement Jacques Anquetil 135u 44' 42"
Tweede Marcel Janssens + 14' 56"
Derde Adolf Christian + 17' 26"
Vierde Jean Forestier + 18' 02"
Vijfde Jesús Loroño + 20' 17"
Zesde Gastone Nencini + 26' 03"
Zevende Nino Defilippis + 27' 57"
Achtste Wim van Est + 28' 10"
Negende Jean Adriaensens + 34' 07"
Tiende Jean Dotto + 36' 31"
Rode Lantaarn Guy Million (56e) + 4h 41' 11"
Puntenklassement Jean Forestier 301 punten
Tweede Wim van Est 317 punten
Derde Adolf Christian 366 punten
Bergklassement Gastone Nencini 44 punten
Tweede Louis Bergaud 43 punten
Derde Marcel Janssens 32 punten
Ploegenklassement Frankrijk 405h 59' 08"
Tweede Italië -
Derde België -

De 44e editie van de Ronde van Frankrijk ging van start op 27 juni 1957 in Nantes en eindigde op 20 juli in Parijs. Er stonden 120 renners verdeeld over 12 ploegen aan de start.

  • Aantal ritten: 22
  • Totale afstand: 4685 km
  • Gemiddelde snelheid: 34.250 km/h
  • Aantal deelnemers: 120
  • Aantal uitgevallen: 64

Verloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Louison Bobet had aangegeven niet mee te rijden in de Ronde, en dus werd de verrassende winnaar van 1956, Roger Walkowiak, de kopman van de Franse ploeg. De echte Franse favoriet was echter de debutant Jacques Anquetil.

Het weer was de eerste Tourweek zeer heet, waardoor een kwart van de renners opgaf, waaronder de Luxemburgse favoriet Charly Gaul. Ook Federico Bahamontes, de andere topklimmer van dat moment, gaf al vroeg op omdat een puist op zijn arm het sturen moeilijk maakte. Al in de vijfde etappe pakte Anquetil de gele trui, hoewel hij het twee dagen later alweer kwijtraakte aan Nicolas Barone. Anquetil ging in de negende etappe samen met Jozef Planckaert in de aanval, en kreeg met een groep van 10 rijders meer dan 10 minuten voorsprong, waarmee hij terugkeerde in de kop van het klassement. De volgende dag, in een zware bergrit over de Galibier, vielen Gastone Nencini en Marcel Janssens aan. Anquetil wist als een van de weinigen in de buurt te blijven, en pakte de eerste plaats in het klassement terug.

Met de hulp van zijn ploeg behield Anquetil de leiding, en met winst in een ingelaste tijdrit breidde hij die zelfs nog uit. In de Pyreneeën werd hij niet bedreigd, en in de afsluitende lange tijdrit pakte hij nog eens 2 minuten of meer op iedereen. Hoewel er bij latere Rondes wel kritiek zou komen op de saaie wijze waarop 'Monsieur Chrono' won (tijd pakken in de tijdritten en in de bergen enkel aanklampen), was hij voor nu de nieuwe Franse nationale held.

Belgische en Nederlandse prestaties

[bewerken | brontekst bewerken]

In totaal namen er 10 Belgen en 10 Nederlanders deel aan de Tour van 1957.

Belgische etappezeges

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Marcel Janssens won de 4e etappe van Rouen naar Roubaix. In het eindklassement bereikte hij de 2e plaats.

Nederlandse etappezeges

[bewerken | brontekst bewerken]
  • In 1957 was er geen Nederlandse etappe-overwinning. De hoogstgeklasseerde Nederlander in het eindklassement werd Wim van Est; hij werd 8e.

Etappes

[bewerken | brontekst bewerken]
Ererondje van Anquetil in Parijs

In populaire cultuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1947 tot en met 1964 tekende de Belgische striptekenaar Marc Sleen een jaarlijks humoristisch verslag van alle ritten van de Ronde van Frankrijk in zijn stripreeks De Ronde van Frankrijk. Ook de Tour van 1957 was hierbij.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronde_van_Frankrijk_1957&oldid=59886635"