Karel Hendrik van Brederode
Karel Hendrik van Brederode (Haarlem, 11 december 1827 – Deventer, 19 september 1897) was een Nederlands ingenieur, die bekend is als de (vermoedelijke) architect van een groot aantal treinstations in Nederland in de periode 1860-1890.
Van 1843 tot 1853 werkte hij voor de Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij (HIJSM) en van 1860 tot 1880 voor de Staatsspoorwegen, waar hij verantwoordelijk was voor het ontwerp van de Standaardstations, ook bekend als Waterstaatstations omdat ze door de overheidsdienst Rijkswaterstaat werden gebouwd. In 1882 werd hij directeur van de Koninglijke Nederlandsche Locaalspoorweg-Maatschappij (KNLS), die spoorlijnen aanlegde en exploiteerde in Gelderland en Overijssel, en daarmee verantwoordelijk voor de aanleg van stations van het Standaardtype KNLS. Vanaf 1890 was hij commissaris van de KNLS. De meeste van de stations zijn afgebroken.
Enkele van de nog bestaande aan Van Brederode toegeschreven Staatsspoor-stations hebben de status van rijksmonument:
- Station Harlingen (1863)
- Station Leeuwarden (1863)
- Station Houten (1868)
- Station Scheemda (in Eexta) (1868)
- Station Vught (1868)
- Station Wolvega (1868)
- Station Arnemuiden (1872)
of gemeentemonument:
- Station Goor (1865)
- Station Laren (Gld) (1865)
- Station Holten (1888)
- Station Rijssen (1888)
