Jump to content

Architectura

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
View of Florence showing the dome, which dominates everything around it. It is octagonal in plan and ovoid in section. It has wide ribs rising to the apex with red tiles in between and a marble lantern on top.
Philippus Brunelleschi, tholum Cathedralis Florentiae aedificans, non solum cathedralem et urbem, sed etiam partes et statum architectorum convertit.[1][2]

Architectura (a Graeco ἀρχιτέκτων, ab ἀρχι- 'dux' + τέκτων 'creator, aedificator') est ars et scientia aedificiorum aliarumque structurarum destinandarum, designandarum, construendarum.[3] Opera architecturalia, formam aedificiorum habentia, saepe signa culturae et operis artis videntur. Identitas civilizationum historicarum saepe in earum exstantibus rebus gestis invenitur.[4]

Vitruvius docet:

Architecti est scientia pluribus disciplinis et variis eruditionibus ornata, cuius iudicio probantur omnia quae ab ceteris artibus perficiuntur opera. Ea nascitur ex fabrica et ratiocinatione. Fabrica est continuata ac trita usus meditatio ad propositum deformationis, quae manibus perficitur e materia, cuiuscumque generis opus est. Ratiocinatio autem est, quae res fabricatas sollertiae ac rationis proportione demonstrare atque explicare potest.—De arch. I 2.18 et sqq.

Architecturae theoria

[recensere | fontem recensere]

Theoria architecturae cum aesthetica, ramus philosophiae, coniuncta est, velut semantica sua, quae est studium significationis, denique relationibus incrementorum culturae. Complures architecti et philosophi, ut Plato, Michael Foucault, Aegidius Deleuze, Robertus Venturi, Ludovicus Wittgenstein ad theoriam architecturae contribuerunt.

Plan d'exécution du second étage de l'hôtel de Brionne (dessin) De Cotte 2503c – Gallica 2011 (adjusted)
Designatio tabulationis secundae Hôtel de Brionne Lutetiae sitae, 1734.

Fines architecturae antiquae multiplices sunt. Monumenta fecerunt saepe imperatores ad victorias celebrandas (vide exempli gratia Romae arces quasdam). Homines templa aedificaverunt, ut pietatem demonstrarent, aut ad se numina verterent. Aquae ductus aedificaverunt, ut aquam salubri potu ad urbes vel castra ducerent.

Vide etiam hos commentarios:

  1. Museo Galileo, Museum and Institute of History and Science, The Dome of Santa Maria del Fiore Formula:Webarchive.
  2. Giovanni Fanelli, Brunelleschi (Florentiae: Becocci, 1980), capitulum The Dome, 10–41.
  3. "architecture". Encyclopedia Britannica .
  4. Pace, Anthony (2004). "Tarxien". In Daniel Cilia. Malta before History: The World’s Oldest Free Standing Stone Architecture. Miranda Publishers. ISBN 978-9990985085 .

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Carolus de Aquino. 1734. Vocabularium architecturae aedificatoriae. Romae. Textus apud Internet Archive.
  • Comaroff Joshua, et Ker-Shing Ong. 2013. Horror in Architecture. Franciscopoli: Oro Editions.
  • Confurius, Gerrit. 2017. Architektur und Geistesgeschichte: Der intellektuelle Ort der europäischen Baukunst. Bielefeld: Transcript. ISBN 978-3-8376-3849-3.
  • Hellman, Louis. 1988. Architektur für Anfänger (Architecture A-Z - A Rough guide). Reinbek bei Hamburg: Rowohlt. ISBN 978-3-499-17551-0.
  • Hipp, Hermann, et Ernst Seidl, eds. 1996. Architektur als politische Kultur. philosophia practica."' Berolini: Reimer. ISBN 3-496-01149-1.
  • Koch, Wilfried. 2006. Baustilkunde: Europäische Baukunst von der Antike bis zur Gegenwart. Ed. vicensima septima. ISBN 978-3-577-10089-2.
  • Martin, Roland. 1988. Greek architecture: architecture of Crete, Greece, and the Greek world. Novi Ebroaci: Electa/Rizzoli. ISBN 0847809684
  • Nineteenth and twentieth century architecture. 1976. Novi Eboraci: Garland Publishing. ISBN 0824024214.

Nexus interni

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Lege Ἀρχιτεκτονική ("Architectura") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam
Architectura moderna
Architectura moderna vetustior
Architectura vetustior
Architectura Renascentiae litterarum
Architectura mediaevalis
Architectura antiqua
Ars et litterae