qebûl

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
qebûl	qebûltir	herî qebûl qebûltirîn

qebûl

1. pejirandî, kesa/ê yan tişta/ê destûr bo hatiye dan,
   kesa/ê yan tişta/ê rê lê nehatiye girtin
   • Hurmeta navê Muhemmed an Resûl
     Tewbeya te bû qebûl û her qebûl.”
     Ger divêtin hûn ji narê bin necat — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Herwiha

• qabûl
• qebîl
• qebwîl

Dijmane

• red

Bide ber

• qedexe

Jê

• (Lêker) qebûl bûn
• (Lêker) qebûl kirin
• (Navdêr) qebûlkirin
• (Navdêr) qebûlbûn
• (Rengdêr) qebûlbûyî
• (Rengdêr) qebûlkirî
• qebilandin
• qebilandî
• qebilîner
• qebilînerî

Etîmolojî

Ji erebî قِبُول‎ (qibūl)

Werger

• Almanî: in Ordnung, einlenken → de, ^?Akzeptanz → de, ^?Annahme → de, ^?Aufnahme → de, ^?Zulassung → de
• Farisî: اعتراف‎ → fa, پذیرش‎ → fa, پسند‎ → fa, تأیید‎ → fa, قبول‎ → fa
• Îngilîzî: recognizance → en, acceptation → en, admission → en, assent → en, presumption → en, recognition → en, ^?ditto → en, ^?word up → en
• Tirkî: kabul → tr, resepsiyon → tr