Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
1,1-Դիքլորէթան Ընդհանուր տեղեկություններ Դասական անվանակարգում 1,1-դիքլորէթան Ավանդական անվանում 1,1-դիքլորէթան Քիմիական բանաձև Cl2 C2 H4 Ռացիոնալ բանաձև C2 H4 Cl2 Մոլային զանգված 1,6E−25 կիլոգրամ [ 1] գ/մոլ Խտություն 1,18 ± 0,01 գ/սմ³ [ 2] գ/սմ³Իոնիզացման էներգիա 11,06 ± 0,01 Էլեկտրոն-վոլտ [ 2] [ 3] կՋ/մոլՀալման ջերմաստիճան −143 ± 1 ℉ [ 2] և −96,96 °C [ 3] °CԵռման ջերմաստիճան 135 ± 1 ℉ [ 2] և 57,4 °C [ 3] °CԱյրման ջերմաստիճան 2 ± 1 ℉ [ 2] Գոլորշու ճնշում 182 ± 1 mm Hg [ 2] Քիմիական հատկություններ Բեկման ցուցիչ 1,4164 Դիպոլ մոմենտ 6,9E−30 Կլ·մ [ 3] Դասակարգում CAS համար 75-34-3 PubChem 6365 EINECS համար 200-863-5 SMILES CC(Cl)Cl ЕС 200-863-5 RTECS KI0175000 ChEBI 6125 IDLH 12 150 ± 10 mg/m³ [ 2] Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)
1,1-Դիքլորէթան ClCH2 —СН2 Cl, քլորօրգանական միացություն , անգույն, թափանցիկ հեղուկ, ունի բնորոշ հոտ, որը նման է քլորոֆորմի հոտին։ Ջրում գործնականորեն անլուծելի է, սակայն լավ է լուծվում օրգանական լուծիչներում։ Լավ լուծիչ է։ Դիքլորէթանը դասվում է թունավոր միացությունների դասին։
Հիմնականում ստանում են մոնոքլորէթանից.
C
H
3
C
H
2
C
l
+
C
l
2
→
C
H
3
C
H
C
l
2
+
H
C
l
{\displaystyle {\mathsf {CH_{3}CH_{2}Cl+Cl_{2}\rightarrow CH_{3}CHCl_{2}+HCl}}}
Լաբորատոր ստացման եղանակ.
C
H
3
C
H
O
+
P
C
l
5
→
C
H
3
C
H
C
l
2
+
P
O
C
l
3
{\displaystyle {\mathsf {CH_{3}CHO+PCl_{5}\rightarrow CH_{3}CHCl_{2}+POCl_{3}}}}
Օգտագործվում է օրգանական սինթեզներում.
Օգտագործվում է որպես լուծիչ ճարպերի , յուղերի և այլ նյութերի համար.
Կաուչուկի ստացման մեջ.
Աէրոզոլների ստացման մեջ.
Օգտագործվում է վիրաբուժության մեջ, որպես ինգալացիայի միջոց.
↑ 1,0 1,1 1,1-DICHLOROETHANE
↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 http://www.cdc.gov/niosh/npg/npgd0194.html
↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 David R. Lide, Jr. Basic laboratory and industrial chemicals : A CRC quick reference handbook — CRC Press , 1993. — ISBN 978-0-8493-4498-5
Рабинович В.А., Хавин З.Я. Краткий химический справочник. — Л.: Химия, 1977.
Ошин Л.А., Промышленные хлорорганические продукты. Справочник. — М.: Химия, 1978.
Дебу К. И., Этилен хлористый // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 414 )։