Paul R. Ehrlich

Paul R. Ehrlich

(1974)
Nome orixinal	(en) Paul Ralph Ehrlich
Biografía
Nacemento	29 de maio de 1932 (92 anos) Filadelfia, Estados Unidos de América
Residencia	Stanford
Relixión	Teoria populacional neomalthusiana (pt)
Educación	Universidade de Kansas Universidad Estatal de Kansas Universidade de Pensilvania Columbia High School (en)
Director de tese	Charles Duncan Michener (pt)
Actividade
Lugar de traballo	Stanford Hopkins Marine Station (en)
Ocupación	Demógrafo, profesor universitario, biólogo, ecoloxista
Empregador	Universidade Stanford
Membro de	Royal Society Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Sociedade Filosófica Estadounidense Academia Europea das Ciencias e Artes Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos Asociación Americana para o Avance das Ciencias
Obra
Obras destacables (1968) The Population Bomb (en)
Doutorando	Harry Frederick Recher (en)
Premios
(2013)  Premio Fundación BBVA Fronteiras do Coñecemento (2012)  Membro estranxeiro da Royal Society (2012)  Fellow of the Ecological Society of America (en) (2009)  Prêmio Ramon Margalef de Ecologia (pt) (2001)  Eminent Ecologist Award (en) (1999)  Premio Planeta Azul (1998)  Prêmio Tyler de Conquista Ambiental (pt) (1998)  Dr A. H. Heineken Prize for Environmental Sciences (en) (1995)  Premio Heinz (1993)  ECI Prize (en) (1993)  Prêmio Ambiental Volvo (pt) (1990)  Crafoord Prize in Biosciences (en) (1980)  premio John Muir de Sierra Club  Heineken Prizes (en)  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias  Bolsa MacArthur
Descrito pola fonte	Obálky knih,
Sitio web	profiles.stanford.edu…

Paul R. Ehrlich en 2010.

Paul Ralph Ehrlich, nado en Filadelfia o 29 de maio de 1932, é un biólogo estadounidense. É coñecido polos seus ideas e escritos neomalthusianistas. É membro da Asociación Americana para o Avance da Ciencia, da Academia Americana de Artes e Ciencias, da Sociedade Americana de Filosofía, da Academia Europea de Ciencias e Artes, da Academia Americana de Ciencias e da Royal Society.

Traxectoria

Primeiros anos e formación

Era fillo de William Ehrlich e Ruth Rosenberg. O seu pai era vendedor de camisas, a súa nai unha estudosa de grego e latín e profesora de escola pública. Os antepasados ​​alemáns xudeus-reformistas da nai de Ehrlich chegaron aos Estados Unidos na década de 1840, e os seus avós paternos emigraron alí dende a zona de Galicia e Romanía do Imperio austríaco. Durante a súa infancia, a súa familia trasladouse a Maplewood, Nova Jersey, onde asistiu á escola secundaria Columbia, graduándose en 1949.

Ehrlich obtivo unha licenciatura en zooloxía pola Universidade de Pensilvania en 1953, un M.A. pola Universidade de Kansas en 1955, e un doutoramento pola Universidade de Kansas en 1957, cunha tese titulada "The Morphology, Phylogeny and Higher Classification of the Butterflies (Lepidoptera: Papilionoidea)", dirixida polo investigador de abellas Charles Duncan Michener.

Durante os seus estudos participou con enquisas de insectos nas zonas do mar de Bering e do Ártico canadense, e despois cunha bolsa dos Institutos Nacionais de Saúde, investigou a xenética e o comportamento dos ácaros parasitos. En 1959 ingresou na facultade da Universidade Stanford, sendo ascendido a profesor de bioloxía en 1966 e en 1977, foi noeado profesor BIng.

Malia que a súa formación é de entomólogo especializado en lepidópteros (bolboretas), é coñecido por popularizar o termo coevolución nun influínte artigo de 1964 escrito en colaboración co botánico Peter H. Raven, onde propuxeron que unha "carreira armamentística" evolutiva entre plantas e insectos explica a extrema diversificación de plantas e insectos. Este artigo tivo unha grande influencia no entón nacente campo da ecoloxía química.

Tamén é presidente do Stanford Center for Conservation Biology (en galego, Centro de Bioloxía da Conservación da Universidade de Stanford). É membro da Asociación Americana para o Avance da Ciencia, da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos, da Academia Americana de Artes e Ciencias e da Sociedade Filosófica Americana.

Saltou á fama despois do seu controvertido libro "The Population Bomb" (en galego, A bomba P ou A bomba demográfica), de 1968 do que foi coautora a súa muller Anne H. Ehrlich, onde advertía dos perigos da superpoboación (o editor decidiu pór só un autor e Paul R. anos despois dixo que fora un erro permitilo). Varias das súas predicións resultaron erróneas. Prognosticou por exemplo que a cidade de Calcuta chegaría a unha poboación de 66 millóns de habitantes no ano 2000; ten finalmente uns 17 millóns. Os Erlich, porén, afirmaron que non falaban de predicións senón de escenarios e proxeccións.

Tamén é coñecido pola aposta Ehrlich-Simon, unha aposta feita en 1980 co economista Julian Simon onde apostou pola suba dos prezos das materias primas na década seguinte, que perdeu.

Obras

En 1969, tras a publicación de A Bomba P, fundou a asociación Zero Population Growth (con Richard Bowers e Charles Lee Remington).

Propón a fórmula I = P x A x T que establece que o impacto ambiental (I) é o produto da poboación (P) pola renda per cápita (a "abundancia" A - Affluence en inglés) e o tecnoloxías utilizadas (T) , o que indica que a superpoboación é só un dos factores de degradación ambiental.

En 1977, publicou coa súa muller Anne e con John Holdren a obra Ecoscience: Population, Resources, Environment onde discuten solucións para a superpoboación, desde a planificación familiar voluntaria á esterilización forzada das mulleres despois de dar a luz a un número predefinido de fillos .

Despois de 2000

Durante unha entrevista en 2004, Ehrlich respondeu preguntas sobre as predicións que fixo en "A bomba demográfica". Recoñeceu que parte do que publicara non sucedera, pero reafirmou a súa opinión básica de que a superpoboación é un problema importante. Tamén afirmou que 600 millóns de persoas pasaban fame, miles de millóns estaban desnutridos e as súas predicións sobre enfermidades e cambio climático eran esencialmente correctas. Hoxe pensa que nos anos 70 foi "demasiado optimista".

En 2008 Ehrlich volveuse máis crítico cos Estados Unidos, alegando que debería controlar a súa poboación e o seu consumo como exemplo para o resto do mundo, suxerindo unha taxa impositiva máis alta para as familias máis numerosas.

En 2011, cando a poboación mundial superou os sete mil millóns, Ehrlich argumentou que os próximos dous mil millóns de persoas na Terra causarían máis danos que os dous mil millóns anteriores porque agora temos que consumir cada vez máis a recursos máis marxinais e prexudiciais para o planeta.

Desde 2013, Ehrlich segue realizando investigacións sobre políticas relacionadas con poboación e recursos naturais, con énfase nas especies ameazadas, a evolución cultural, a ética ambiental e a preservación dos recursos xenéticos. Xunto coa doutora Gretchen Daily, realizou traballos na bioxeografía de campo; é dicir, o estudo de facer hospitalarias para a biodiversidade zonas con perturbacións humanas.

O seu grupo de investigación da Universidade de Stanford examina amplamente as poboacións naturais da bolboreta Euphydryas editha bayensis. Os desastres relacionados coa poboación que predixo Ehrlich non se materializaron en gran medida, coa desaceleración das taxas de crecemento da poboación e as novas tecnoloxías de produción de alimentos aumentando o abastecemento de alimentos máis rápido que a poboación. Ehrlich mantén a súa tese xeral de que a poboación humana é demasiado grande e supón unha ameaza directa para a supervivencia da Humanidade e o medio ambiente do planeta.

Cando se escribiu The Population Bomb" (A bomba P'), non se coñecían a rápida perda de biodiversidade e a entoxicación do planeta. Xa nos resta moi pouco tempo para actuar.

Hoxe o biólogo está embarcado na tarefa de estudar e divulgar a chamada Sexta Extinción, a desaparición masiva de especies do planeta que, a diferenza das cinco grandes extincións en tempos prehistóricos, ten como principal responsábel ao ser humano.

Críticos de esquerdas

Paul R. Ehrlich. 2008

Un grupo de críticos desde a esquerda política argumenta que Ehrlich enfatiza demasiado a superpoboación como un problema en si mesmo en lugar da distribución dos recursos. Barry Commoner argumentou que as súas solucións propostas eran coercitivas, e terían un custo desproporcionado para a xente pobre. Argumentaba que o desenvolvemento tecnolóxico, e sobre todo social, produciría unha diminución natural tanto do crecemento da poboación como do dano ambiental. Ehrlich nega racismo ambiental ou calquera tipo de racismo e argumentou que se as súas ideas políticas fosen implementadas correctamente, non serían represivas.

Nunha entrevista de 2018 con The Guardian, Ehrlich, aínda que aínda estaba orgulloso de The Population Bomb por iniciar un debate mundial sobre os problemas da poboación, recoñeceu as debilidades do libro, incluíndo non facer o suficiente énfase no sobreconsumo e a desigualdade, e contrarrestou as acusacións de racismo. Argumentou que "demasiada xente rica no mundo é unha gran ameaza para o futuro humano, e a diversidade cultural e xenética son grandes recursos humanos". Avogou por unha "redistribución sen precedentes da riqueza" co fin de mitigar o problema do consumo excesivo de recursos por parte dos ricos do mundo, pero dixo que "os ricos que agora dirixen o sistema global - que celebran as reunións anuais dos 'destructores do mundo' en Davos - é improbable que o permita."

Publicacións recentes

• Naturezas humanas: xenes, culturas e perspectiva humana (2002)
• One With Ninive: Politics, Consumption, and the Human Future (2004, en coautoría con Anne Ehrlich)
• On the Wings of Checkerspots: A Model System for Population Biology (2004, volume editado, coeditado con Ilkka Hanski)
• The Dominant Animal: Human Evolution and the Environment (2008, en coautoría con Anne Ehrlich)
• Humanity on a Tightrope: Thoughts on Empathy, Family, and Big Changes for a Viable Future (2010, en coautoría con Robert E. Ornstein) ISBN 978-1442206489

Véxase tamén

Bibliografía

• De Leon, David (1994). Leaders from the 1960s: A Biographical Sourcebook of American Activism (en inglés). Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 0-313-27414-2. 
• Polner, Murray (1982). American Jewish Biographies (en inglés). Nova York: Facts on File, Inc. ISBN 9780871964625. 
• Stoll, Mark R. (2015). Inherit the Holy Mountain: Religion and the Rise of American Environmentalism (en inglés). Nova York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-023086-9. 

Outros artigos

• Crecemento cero da poboación
• Neomalthusianismo
• Malthusianismo