Fernán Vello
Aparencia
Biografía | |
---|---|
Actividade | |
Ocupación | trobador |
Fernán Vello[1] foi un trobador portugués, que estivo activo na segunda metade do século XIII. Era fillo bastardo de Gongalo Pires Velho, da mediana nobreza de Entre Douro e Minho. É posíbel que estivera na corte de Afonso X, onde participaría no ciclo satírico contra María Balteira. Foi autor de 11 textos: 9 cantigas de amor, 1 cantiga de amigo e 1 cantiga de escarnio.
Maria Pérez se maenfestou
noutro dia, ca por [mui] pecador
se sentiu, e log' a Nostro Senhor
pormeteu, polo mal en que andou,
que tevess'un clérig'a seu poder,
polos pecados que lhi faz fazer
o Demo, con que x'ela sempr'andou.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Guía de nomes galegos". Real Academia Galega. Consultado o 2024-12-18.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Fernán Vello |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán) III. Bibliófilos Gallegos. p. 490.
- García Pereiro, María do Carme; Roca, Tereixa (2005). "Fernan Velho". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8.
- Fernández del Riego, F. (1971) [1951]. Historia da literatura galega (2ª ed.). Vigo: Editorial Galaxia. p. 136.
- Lapa, Manuel Rodrigues (1970) [1965]. "146". Cantigas d'escarnho e de mal dizer, dos cancioneiros medievais galego-portugueses (2º ed.). Vigo: Galaxia.
- Vilavedra, Dolores, ed. (1995). Diccionario da literatura galega. Autores I. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-8288-019-5.