کد بارکر
ظاهر
یک کد بارکر یا دنباله بارکر، یک دنبالهی متناهی از از ۱+ و ۱- به صورت زیر است:
با این ویژگی که ضرایب خودهمبستگی آن در نقاط غیر از پیک، یعنی
برای همهی تا حد امکان کوچک هستند:
تنها ۹ کد بارکر شناخته شده است. طولانیترین آنها، دارای طول ۱۳ است. این کدها در مخابرات دیجیتال و رادار برای کم کردن امکان تداخل با دیگر دنبالههای ارسالشده کاربرد دارند.
کدهای بارکر شناخته شده
[ویرایش]طول | کد | Sidelobe level ratio[۱][۲] | |
---|---|---|---|
2 | +1 −1 | +1 +1 | −6 dB |
3 | +1 +1 −1 | −9.5 dB | |
4 | +1 +1 −1 +1 | +1 +1 +1 −1 | −12 dB |
5 | +1 +1 +1 −1 +1 | −14 dB | |
7 | +1 +1 +1 −1 −1 +1 −1 | −16.9 dB | |
11 | +1 +1 +1 −1 −1 −1 +1 −1 −1 +1 −1 | −20.8 dB | |
13 | +1 +1 +1 +1 +1 −1 −1 +1 +1 −1 +1 −1 +1 | −22.3 dB |
منابع
[ویرایش]مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Barker Code». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷/۱/۲۰۱۷.
- ↑ http://www.radartutorial.eu/08.transmitters/Intrapulse%20Modulation.en.html
- ↑ «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۷ ژانویه ۲۰۱۷.