اکسی‌مورفون

اکسی‌مورفون
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Numorphan, Numorphone, Opana, others
نام‌های دیگر	14-Hydroxydihydromorphinone
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a610022
داده‌ها	US DailyMed: Oxymorphone;
میزان وابستگی	High
اعتیادآوری	High
روش مصرف دارو	خوراکی، استنشاقی، زیرزبانی، زیرپوستی، درون نخاعی، غضلانی، وریدی و باکال
گروه دارویی	اپیوئید
کد ATC	N02AA11 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	AU: کنترل‌شده (اس۸) ; CA: رده یک ; UK: کلاس آ ; US: Schedule II ;
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	by mouth: 10%; Buccal: 28%; Sublingual: 37.5%; Intranasal: 43%; IV, IM & IT: 100%
پیوند پروتئینی	10%
متابولیسم	Liver (CYP3A4, glucuronidation)
متابولیت‌ها	• Noroxymorphone; • glucuronide
نیمه‌عمر حذف	10–12 hours
مدت زمان اثر	Duration of action: 6–8 hours orally, 4–6 hrs parenteral
دفع	Urine, feces
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 4,5α-Epoxy-3,14-dihydroxy-17-methylmorphinan-6-one;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	76-41-5 ;
پاب‌کم CID	5284604;
IUPHAR/BPS	7094;
دراگ‌بنک	DB01192 ;
کم‌اسپایدر	4447650 ;
UNII	9VXA968E0C;
KEGG	D08323 ;
ChEMBL	ChEMBL963 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID5023409 ;
ECHA InfoCard	100.000.873
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C17H19NO4
جرم مولی	۳۰۱٫۳۴۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CN1CC[C@]23c4c5ccc(O)c4O[C@H]2C(=O)CC[C@@]3(O)[C@H]1C5;
	InChI InChI=1S/C17H19NO4/c1-18-7-6-16-13-9-2-3-10(19)14(13)22-15(16)11(20)4-5-17(16,21)12(18)8-9/h2-3,12,15,19,21H,4-8H2,1H3/t12-,15+,16+,17-/m1/s1 ; Key:UQCNKQCJZOAFTQ-ISWURRPUSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

اکسی‌مورفون (انگلیسی: Oxymorphone) یک داروی ضددرد اپیوئیدی بسیار قوی است که برای درمان درد شدید کاربرد دارد. تسکین درد پس از تزریق پس از حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه آغاز می‌شود، پس از مصرف خوراکی پس از نزدیک به ۳۰ دقیقه آغاز می‌شود و حدود ۳ تا ۴ ساعت برای قرص‌های رهش فوری و ۱۲ ساعت برای قرص‌های طولانی اثر طول می کشد.^[۶] نیمه عمر حذف اکسی‌مورفون به صورت درون وریدی بسیار سریع‌تر است و به همین دلیل، این دارو بیشتر به صورت خوراکی استفاده می‌شود.^[۷] مانند اکسی کدون که به اکسی‌مورفون متابولیزه می‌شود، اکسی‌مورفون نیز پتانسیل بالایی برای سوء استفاده دارد.^[۸]

کاربرد

انتشار فوری اکسی مورفون برای تسکین دردهای متوسط تا شدید، مانند درمان درد حاد پس از جراحی، کاربرد دارد.^[۹] برای هر گونه درمان مزمن درد، پزشکان تنها در صورتی باید استفاده طولانی مدت را در نظر بگیرند که مزایای بالینی قابل توجهی برای درمان بیمار وجود داشته باشد که بر خطر بالقوه آن بیشتر باشد. خط اول درمان درد مزمن، عوامل غیردارویی و غیرافیونی هستند.^[۱۰]

قرص‌های اکسی‌مورفون با رهش طولانی‌مدت برای مدیریت درد مزمن و تنها برای افرادی که قبلاً برنامه منظمی از مواد افیونی قوی برای مدت طولانی مصرف می‌کنند، نشان داده می‌شوند. قرص‌های اکسی‌مورفون با رهش فوری برای دردهای ناگهانی برای افرادی که نسخه طولانی‌مدت رهش دارند، توصیه می‌شود. در مقایسه با سایر اپیوئیدها، اکسی مورفون اثر تسکین درد مشابهی دارد.^[۱۱]

عوارض جانبی

عوارض جانبی اصلی اکسی‌مورفون مشابه سایر مواد افیونی است که یبوست، تهوع، استفراغ، سرگیجه، خشکی دهان و خواب‌آلودگی شایع‌ترین عوارض جانبی آن است. این دارو مانند سایر مواد افیونی بسیار اعتیادآور است و می‌تواند منجر به وابستگی شیمیایی و ترک شود.^[۱۲]

مصرف بیش از حد

مشابه با سایر مواد افیونی، مصرف بیش از حد اکسی مورفون با افسردگی تنفسی، خواب‌آلودگی که به حالت بی‌حالی یا کما پیش می‌رود، ضعف عضلات اسکلتی، پوست سرد و لطیف، و گاهی ضربان قلب آهسته و فشار خون پایین مشخص می‌شود. در موارد شدید مصرف بیش از حد، آپنه، فروپاشی گردش خون، ایست قلبی و مرگ ممکن است رخ دهد.

جستارهای وابسته

اکسی‌مورفازون

منابع

↑ "Drugs@FDA: FDA Approved Drug Products". www.accessdata.fda.gov. Retrieved 7 November 2017.
↑ Hussain MA, Aungst BJ (August 1997). "Intranasal absorption of oxymorphone". Journal of Pharmaceutical Sciences. 86 (8): 975–6. doi:10.1021/js960513x. PMID 9269879.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ Davis MP, Glare PA, Hardy J (2009) [2005]. Opioids in Cancer Pain (2nd ed.). Oxford, UK: Oxford University Press. pp. Chapter 17. ISBN 978-0-19-157532-7.
↑ Polsten GR, Wallace MS (21 June 2016). "Analgesic Agents in Rheumatic Disease". In Firestein GS, Budd R, Gabriel SE, McInnes IB, O'Dell JR (eds.). Kelley and Firestein's Textbook of Rheumatology. Elsevier Health Sciences. pp. 1081–. ISBN 978-0-323-41494-4.
↑ Anvisa (31 March 2023). "RDC Nº 784 – Listas de Substâncias Entorpecentes, Psicotrópicas, Precursoras e Outras sob Controle Especial" [Collegiate Board Resolution No. 784 – Lists of Narcotic, Psychotropic, Precursor, and Other Substances under Special Control] (به پرتغالی). Diário Oficial da União (published 4 April 2023). Archived from the original on 2023-08-03. Retrieved 2023-08-16.
↑ Sloan P (August 2008). "Review of oral oxymorphone in the management of pain". Therapeutics and Clinical Risk Management. 4 (4): 777–87. doi:10.2147/tcrm.s1784. PMC 2621383. PMID 19209260.
↑ Smith HS (1 April 2009). "Clinical Pharmacology of Oxymorphone". Pain Medicine (به انگلیسی). 10 (suppl_1): S3–S10. doi:10.1111/j.1526-4637.2009.00594.x. ISSN 1526-2375.
↑ Babalonis S, Lofwall MR, Nuzzo PA, Walsh SL (January 2016). "Pharmacodynamic effects of oral oxymorphone: abuse liability, analgesic profile and direct physiologic effects in humans". Addiction Biology. 21 (1): 146–58. doi:10.1111/adb.12173. PMC 4383736. PMID 25130052.
↑ Sloan P (August 2008). "Review of oral oxymorphone in the management of pain". Therapeutics and Clinical Risk Management. 4 (4): 777–87. doi:10.2147/TCRM.S1784. PMC 2621383. PMID 19209260.
↑ "Guideline for Prescribing Opioids for Chronic Pain" (PDF). CDC. Retrieved 2 November 2018.
↑ "Cancer pain management with opioids: Optimizing analgesia". UpToDate.
↑ Brayfield A, ed. (30 January 2013). "Oxymorphone Hydrochloride". Martindale: The Complete Drug Reference. Pharmaceutical Press. Retrieved 5 May 2014.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Oxymorphone». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۴.

پیوند به بیرون

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] "Drugs@FDA: FDA Approved Drug Products". www.accessdata.fda.gov. Retrieved 7 November 2017.

[2] Hussain MA, Aungst BJ (August 1997). "Intranasal absorption of oxymorphone". Journal of Pharmaceutical Sciences. 86 (8): 975–6. doi:10.1021/js960513x. PMID 9269879.

[OUP09-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ Davis MP, Glare PA, Hardy J (2009) [2005]. Opioids in Cancer Pain (2nd ed.). Oxford, UK: Oxford University Press. pp. Chapter 17. ISBN 978-0-19-157532-7.

[FiresteinBudd2016-4] Polsten GR, Wallace MS (21 June 2016). "Analgesic Agents in Rheumatic Disease". In Firestein GS, Budd R, Gabriel SE, McInnes IB, O'Dell JR (eds.). Kelley and Firestein's Textbook of Rheumatology. Elsevier Health Sciences. pp. 1081–. ISBN 978-0-323-41494-4.

[5] Anvisa (31 March 2023). "RDC Nº 784 – Listas de Substâncias Entorpecentes, Psicotrópicas, Precursoras e Outras sob Controle Especial" [Collegiate Board Resolution No. 784 – Lists of Narcotic, Psychotropic, Precursor, and Other Substances under Special Control] (به پرتغالی). Diário Oficial da União (published 4 April 2023). Archived from the original on 2023-08-03. Retrieved 2023-08-16.

[6] Sloan P (August 2008). "Review of oral oxymorphone in the management of pain". Therapeutics and Clinical Risk Management. 4 (4): 777–87. doi:10.2147/tcrm.s1784. PMC 2621383. PMID 19209260.

[7] Smith HS (1 April 2009). "Clinical Pharmacology of Oxymorphone". Pain Medicine (به انگلیسی). 10 (suppl_1): S3–S10. doi:10.1111/j.1526-4637.2009.00594.x. ISSN 1526-2375.

[8] Babalonis S, Lofwall MR, Nuzzo PA, Walsh SL (January 2016). "Pharmacodynamic effects of oral oxymorphone: abuse liability, analgesic profile and direct physiologic effects in humans". Addiction Biology. 21 (1): 146–58. doi:10.1111/adb.12173. PMC 4383736. PMID 25130052.

[9] Sloan P (August 2008). "Review of oral oxymorphone in the management of pain". Therapeutics and Clinical Risk Management. 4 (4): 777–87. doi:10.2147/TCRM.S1784. PMC 2621383. PMID 19209260.

[10] "Guideline for Prescribing Opioids for Chronic Pain" (PDF). CDC. Retrieved 2 November 2018.

[11] "Cancer pain management with opioids: Optimizing analgesia". UpToDate.

[MD-12] Brayfield A, ed. (30 January 2013). "Oxymorphone Hydrochloride". Martindale: The Complete Drug Reference. Pharmaceutical Press. Retrieved 5 May 2014.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]