zobowiązany

Polish

Etymology

From zobowiązać +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /zɔ.bɔ.vjɔw̃ˈza.nɘ/, /zɔ.bɔ.vjɔnˈza.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anɘ
• Syllabification: zo‧bo‧wią‧za‧ny

Adjective

zobowiązany (not comparable, no derived adverb)

1. obliged, obligated, bound, beholden

   Synonyms: winny, dłużny

Declension

Declension of zobowiązany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zobowiązany		zobowiązana	zobowiązane	zobowiązani	zobowiązane
genitive	zobowiązanego		zobowiązanej	zobowiązanego	zobowiązanych
dative	zobowiązanemu		zobowiązanej	zobowiązanemu	zobowiązanym
accusative	zobowiązanego	zobowiązany	zobowiązaną	zobowiązane	zobowiązanych	zobowiązane
instrumental	zobowiązanym		zobowiązaną	zobowiązanym	zobowiązanymi
locative	zobowiązanym		zobowiązanej	zobowiązanym	zobowiązanych

Noun

zobowiązany m pers (female equivalent zobowiązana)

1. (law, finance) obligor

Declension

Declension of zobowiązany

	singular	plural
nominative	zobowiązany	zobowiązani
genitive	zobowiązanego	zobowiązanych
dative	zobowiązanemu	zobowiązanym
accusative	zobowiązanego	zobowiązanych
instrumental	zobowiązanym	zobowiązanymi
locative	zobowiązanym	zobowiązanych
vocative	zobowiązany	zobowiązani

Participle

zobowiązany (passive adjectival)

1. passive adjectival participle of zobowiązać

Further reading

• zobowiązany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zobowiązany in Polish dictionaries at PWN