ceiliúir

Irish

Etymology

Old Irish celebraid, from Latin celebrō.

Verb

ceiliúir (present analytic ceiliúrann, future analytic ceiliúrfaidh, verbal noun ceiliúradh, past participle ceiliúrtha)

1. warble, sing
2. celebrate
3. bid farewell
4. fade, vanish

Conjugation

conjugation of ceiliúir (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	ceiliúraim	ceiliúrann tú; ceiliúrair†	ceiliúrann sé, sí	ceiliúraimid	ceiliúrann sibh	ceiliúrann siad; ceiliúraid†	a cheiliúrann; a cheiliúras / a gceiliúrann*	ceiliúrtar
	past	cheiliúir mé; cheiliúras	cheiliúir tú; cheiliúrais	cheiliúir sé, sí	cheiliúramar; cheiliúir muid	cheiliúir sibh; cheiliúrabhair	cheiliúir siad; cheiliúradar	a cheiliúir / ar cheiliúir*	ceiliúradh
	past habitual	cheiliúrainn / gceiliúrainn‡‡	cheiliúrtá / gceiliúrtᇇ	cheiliúradh sé, sí / gceiliúradh sé, s퇇	cheiliúraimis; cheiliúradh muid / gceiliúraimis‡‡; gceiliúradh muid‡‡	cheiliúradh sibh / gceiliúradh sibh‡‡	cheiliúraidís; cheiliúradh siad / gceiliúraidís‡‡; gceiliúradh siad‡‡	a cheiliúradh / a gceiliúradh*	cheiliúrtaí / gceiliúrta퇇
future		ceiliúrfaidh mé; ceiliúrfad	ceiliúrfaidh tú; ceiliúrfair†	ceiliúrfaidh sé, sí	ceiliúrfaimid; ceiliúrfaidh muid	ceiliúrfaidh sibh	ceiliúrfaidh siad; ceiliúrfaid†	a cheiliúrfaidh; a cheiliúrfas / a gceiliúrfaidh*	ceiliúrfar
conditional		cheiliúrfainn / gceiliúrfainn‡‡	cheiliúrfá / gceiliúrfᇇ	cheiliúrfadh sé, sí / gceiliúrfadh sé, s퇇	cheiliúrfaimis; cheiliúrfadh muid / gceiliúrfaimis‡‡; gceiliúrfadh muid‡‡	cheiliúrfadh sibh / gceiliúrfadh sibh‡‡	cheiliúrfaidís; cheiliúrfadh siad / gceiliúrfaidís‡‡; gceiliúrfadh siad‡‡	a cheiliúrfadh / a gceiliúrfadh*	cheiliúrfaí / gceiliúrfa퇇
subjunctive	present	go gceiliúra mé; go gceiliúrad†	go gceiliúra tú; go gceiliúrair†	go gceiliúra sé, sí	go gceiliúraimid; go gceiliúra muid	go gceiliúra sibh	go gceiliúra siad; go gceiliúraid†	—	go gceiliúrtar
	past	dá gceiliúrainn	dá gceiliúrtá	dá gceiliúradh sé, sí	dá gceiliúraimis; dá gceiliúradh muid	dá gceiliúradh sibh	dá gceiliúraidís; dá gceiliúradh siad	—	dá gceiliúrtaí
imperative		ceiliúraim	ceiliúir	ceiliúradh sé, sí	ceiliúraimis	ceiliúraigí; ceiliúraidh†	ceiliúraidís	—	ceiliúrtar
verbal noun		ceiliúradh
past participle		ceiliúrtha

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Related terms

• ceiliúr
• ceiliúradh

Mutation

Mutated forms of ceiliúir

radical	lenition	eclipsis
ceiliúir	cheiliúir	gceiliúir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “ceiliúir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “celebraid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language