Φθοριούχο νάτριο
Εμφάνιση
Αναγνωριστικά | |
---|---|
7681-49-4 | |
3534976 | |
ChEBI | CHEBI:26710 |
ChEMBL | ChEMBL1528 |
ChemSpider | 5045 |
Αριθμός_EC | 231-667-8 |
13673 | |
InChI=1S/FH.Na/h1H;/q;+1/p-1 Key: PUZPDOWCWNUUKD-UHFFFAOYSA-M InChI=1/FH.Na/h1H;/q;+1/p-1 Key: PUZPDOWCWNUUKD-REWHXWOFAH | |
Jmol 3Δ Πρότυπο | Image |
KEGG | C08142 |
MeSH | Νάτριο+φθορίδιο |
PubChem | 5235 |
Αριθμός RTECS | WB0350000 |
[Na+].[F-] | |
UNII | 8ZYQ1474W7 |
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
Ιδιότητες | |
NaF | |
Μοριακή μάζα | 41.988173 g mol−1 |
Εμφάνιση | Λευκοι πρασινόχρωοι κρύσταλοι |
Οσμή | Άοσμο |
Πυκνότητα | 2.558 g/cm3 |
Σημείο τήξης | 993 °C (1,819 °F; 1,266 K) |
Σημείο βρασμού | 1,704 °C (3,099 °F; 1,977 K) |
Διαλυτότητα στο νερό | 36.4 g/L (0 °C); 40.4 g/L (20 °C); 50.5 g/L (100 °C)[1] |
Δείκτης διάθλασης (nD)
|
1.3252 |
Δομή | |
Κυβική | |
Ομάδα χώρου
|
Fm3m, No. 225 |
Σταθερά πλέγματος
|
a = 462 pm
|
Γεωμετρία συναρμογής
|
Οκταεδρική (Na+) Οκταεδρική (Cl−) |
Θερμοχημεία | |
46.82 J K−1 mol−1 | |
Πρότυπη μοριακή
εντροπία (S |
51.3 J K−1 mol−1 |
Πρότυπη ενθαλπία
σχηματισμού (ΔfH |
-573.6 kJ mol−1 |
Φαρμακολογία | |
Κωδικοί ATC | A01 A12CD01, V09IX06 (18F) |
Κίνδυνοι | |
NFPA 704 | |
Θανάσιμη δόση ή συγκέντρωση (LD, LC): | |
LD50 (μέση θανατηφόρα δόση)
|
52–200 mg/kg (στοματικά, επίμυς)[4] |
Όρια έκθεσης υγείας ΗΠΑ (NIOSH): | |
PEL (Επιτρεπτό)
|
TWA 2.5 mg/m3[3] |
REL (Συνιστώμενο)
|
TWA 2.5 mg/m3[3] |
IDLH (Άμεσος κίνδυνος)
|
250 mg/m3 (as F)[3] |
Σχετικές ενώσεις | |
Άλλα Ανιόντα
|
Χλωριούχο Νάτριο Βρωμιούχο νάτριο Ιωδιούχο νάτριο Αστατιούχο νάτριο |
Άλλα Κατιόντα
|
Φθοριούχο λίθιο Φθοριούχο κάλιο Φθοριούχο ρουβίδιο Φθοριούχο καίσιο |
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες (25°C, 100 kPa). | |
(verify) Τι είναι / ?) | |
Infobox references | |
Το φθοριούχο νάτριο (NaF) είναι μια ανόργανη ένωση με τον τύπο NaF. Είναι ένα άχρωμο ή λευκό στερεό που είναι ευδιάλυτο στο νερό. Αποτελεί πηγή φθορίου στην παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων και χρησιμοποιείται για την πρόληψη τερηδόνας.
Το 2016 ήταν το 215ο πιο συνταγογραφούμενο φάρμακο στις Ηνωμένες Πολιτείες με περισσότερα από 2 εκατομμύρια συνταγές
Αυτό το λήμμα σχετικά με χημεία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Haynes, William M., επιμ. (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (92nd έκδοση). CRC Press. σελ. 5.194. ISBN 978-1439855119.
- ↑ Lewis, R.J. Sax's Dangerous Properties of Industrial Materials. 10th ed. Volumes 1–3 New York, NY: John Wiley & Sons Inc., 1999., p. 3248
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Πρότυπο:PGCH
- ↑ Martel, B.; Cassidy, K. (2004), Chemical Risk Analysis: A Practical Handbook, Butterworth–Heinemann, σελ. 363, ISBN 978-1-903996-65-2