Πω

Πω
	Το Κάστρο του Πω
; Σφραγίδα	; Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	Ατλαντικά Πυρηναία, καντόνιο του Ζυρανσόν, καντόνιο του Πω-Σαντρ, καντόνιο του Πω-Εστ, καντόνιο του Πω-Νορ, καντόνιο του Πω-Ουέστ, καντόνιο του Πω-Συντ και διαμέρισμα του Πω
• Δήμαρχος του Πω	Φρανσουά Μπαϊρού (από 2014)
Ταχυδρομικός κώδικας	64000
Κωδικός Κοινότητας	64445
Πληθυσμός	77.066 (1 Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	31,51 km²
Υψόμετρο	215 μέτρα, 165 μέτρα και 245 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
	Πω 43°18′3″N 0°22′12″W
Ιστότοπος	http://www.pau.fr
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 43°18′3″N 0°22′12″W / 43.30083°N 0.37000°W / 43.30083; -0.37000

Το Πω (γαλλικά: Pau‎‎) είναι κοινότητα της νοτιοδυτικής Γαλλίας, πρωτεύουσα του νομού των Ατλαντικών Πυρηναίων στην περιοχή Νέα Ακουιτανία. Βρίσκεται στο κέντρο της παλαιάς επαρχίας του Μπεάρν, του οποίου ήταν πρωτεύουσα από το 1464. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 77.130 κατοίκους (2017)^[9] και είναι το κέντρο της ευρύτερης περιοχής που συγκεντρώνει 242.829 κατοίκους (2014).

Η πόλη βρίσκεται στο δίκτυο των «Πόλεων και Χώρων Τέχνης και Ιστορίας» από το 2011.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Παλουά (ζ).^[10]

Τοπωνυμία

Το όνομα της πόλης καταγράφηκε για πρώτη φορά τον 12ο αιώνα ως Castrum de Pado και αργότερα, το 1484, ως Lo pont de Pau. Θεωρείται ότι η πόλη πήρε το όνομά της από το τείχος γύρω από το αρχικό κάστρο ή, σύμφωνα με άλλη θεωρία, από τη θέση της στο πέρασμα του ποταμού.

Στα μπεαρναί, τη διάλεκτο της περιοχής, το όνομα είναι επίσης Pau αλλά προφέρεται Πάου.

Γεωγραφικά στοιχεία

Η θέση του Πω στην παλαιά επαρχία Γασκώνη

Το Πω βρίσκεται στα νότια του νομού Ατλαντικά Πυρηναία, στη διοικητική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας. Βρίσκεται στον άξονα Ατλαντικός - Τουλούζη - Μεσόγειος, 25 χιλιόμετρα από τους πρόποδες των Πυρηναίων.

Η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Γκαβ ντε Πω, σε υψόμετρο 165 έως 245 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Βρίσκεται στο κέντρο της κοιλάδας του ποταμού, όπου ρέουν επίσης και άλλα υδάτινα ρεύματα, παραπόταμοι του Γκαβ ντε Πω, και περιβάλλεται από χαμηλούς λόφους.

Είναι πρωτεύουσα του νομού, με πληθυσμό 77.130 κατοίκους (2017)^[9] και το κέντρο της ευρύτερης περιοχής που συγκεντρώνει 242.829 κατοίκους (2014).

Η έκτασή της είναι 31,51 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Απέχει από την Μπαγιόν και τον Ατλαντικό ωκεανό 110 χιλιόμετρα, από την Τουλούζη 196 και από το Μπορντώ 216 χιλιόμετρα. Τα σύνορα της Ισπανίας βρίσκονται στα 50 χιλιόμετρα νότια και η διάβαση γίνεται από τα ορεινά περάσματα Σομπόρ (1.631 μέτρα) και Πουρταλέ (1.794 μέτρα).

Η θέση της πόλης στους πρόποδες των Πυρηναίων προσφέρει ένα αξιοθαύμαστο πανόραμα στην οροσειρά των Πυρηναίων καθώς και στις πλαγιές του Ζυρανσόν.

Το κλίμα είναι εύκρατο με υγρούς ήπιους χειμώνες, με ζεστά, ξηρά καλοκαίρια. Η γεωγραφική του θέση, κοντά στα Πυρηναία και στον Ατλαντικό ωκεανό, δίνει στην πόλη ένα ήπιο ωκεάνιο κλίμα. Οι βροχοπτώσεις είναι συχνές (περίπου 1069 mm / έτος) και κατανέμονται καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους. Αυτό το ήπιο και μάλλον υγρό κλίμα είναι επωφελές για τους κήπους, τα πάρκα και τους δημόσιους χώρους της πόλης όπου αναπτύσσονται και φυτά από πιο εξωτικές περιοχές.

Ιστορία

Τα αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι ο τόπος κατοικήθηκε τουλάχιστον από την εποχή των Γαλατορωμαϊκών χρόνων. Παρ 'όλα αυτά, η πρώτη αναφορά στο Πω σαν πόλη έγινε το πρώτο μισό του 12ου αιώνα. Η πόλη έχει την προέλευσή της από την κατασκευή του κάστρου της, γύρω στον 11ο αιώνα από τους άρχοντες του Μπεάρν, που υψώθηκε για να προστατεύσει ένα πέρασμα στον ποταμό Γκαβ ντε Πω που ήταν τότε στρατηγικό σημείο για την πρόσβαση στα Πυρηναία. Το χωριό που κτίστηκε γύρω από το κάστρο επωφελήθηκε από τη στρατηγική του θέση καθώς και την προστασία των αρχόντων του Μπεάρν και αναπτύχθηκε τους επόμενους αιώνες.

Η πόλη και το κάστρο της απέκτησαν νέα διάσταση καθώς έγιναν έδρα του βασιλείου της Ναβάρρας τον 16ο αιώνα. Το Πω έγινε διακεκριμένο πολιτικό και πνευματικό κέντρο κατά την εποχή του Ερρίκου και του Μαργαρίτας της Ναβάρρας. Η ιστορία του Πω σημαδεύτηκε από τη γέννηση του εγγονού τους, Ερρίκου των Βουρβόνων το 1553 στο κάστρο τους, ο οποίος ανήλθε στον θρόνο της Γαλλίας το 1589 ως Ερρίκος Δ'. Η εικόνα της πόλης έχει συνδεθεί σε μεγάλο βαθμό με αυτή του μονάρχη. Με το τέλος της ανεξαρτησίας της περιοχής το 1620, το Πω έχασε την επιρροή του, αλλά παρέμεινε στην κορυφή μιας κατά το μεγαλύτερο μέρος αυτόνομης επαρχίας μέχρι τη Γαλλική επανάσταση. Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα ένας άλλος διάσημος γεννήθηκε στο Πω: Ο Ζαν Μπατίστ Μπερναντότ, που έγινε στρατάρχης της Αυτοκρατορίας και βασιλιάς της Σουηδίας και της Νορβηγίας από το 1818 μέχρι τον θάνατό του το 1844.

Η Μπελ Επόκ σηματοδότησε μια νέα έκρηξη για την πρωτεύουσα του Μπεάρν με την εισροή πλούσιων ξένων τουριστών (Βρετανών αλλά και Ρώσων, Ισπανών και Αμερικανών). Έρχονταν στην πόλη για να περάσουν τον χειμώνα και να απολαύσουν τα οφέλη του κλίματος που περιέγραψε ο Σκωτσέζος γιατρός Αλέξανδρος Τέιλορ. Το Πω μεταμορφώθηκε με την κατασκευή πολλών ξενοδοχείων, βιλών και μεγάρων. Για να φιλοξενήσει τους επισκέπτες αυτούς τους χειμερινούς μήνες, η πόλη εξοπλίστηκε με όλα τα στοιχεία της νεωτερικότητας που ήταν απαραίτητα για την άνεση των επισκεπτών: μπανιέρες, καζίνο και τελεφερίκ το 1907. Η σιδηροδρομική σύνδεση της πόλης έγινε το 1863.

Ταυτόχρονα, το Πω έγινε μια από τις παγκόσμιες πρωτεύουσες της αναδυόμενης αεροναυπηγικής υπό την επήρεια των αδελφών Ράιτ. Οι πρώτες πτήσεις αερόστατων πραγματοποιήθηκαν στο Πω το 1844 και οι πρώτες πτήσεις με αεροπλάνο, από το 1909, έτος κατά το οποίο οι αδελφοί Ράιτ εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Πω και δημιούργησαν την πρώτη οργανωμένη σχολή πιλότων στον κόσμο. Η πόλη ήταν έδρα επτά παγκόσμιων κατασκευαστών αεροσκαφών μέχρι το 1914 και έγινε η παγκόσμια πρωτεύουσα της αεροπορίας. Η σχολή στρατιωτικής αεροπορίας, η οποία εκπαίδευε τους ιπτάμενους του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου εγκαταστάθηκε εκεί.

Με το τέλος του ιαματικού τουρισμού από τα μέσα του 20ού αιώνα, η οικονομία του Πω - και της περιοχής - κινήθηκε σταδιακά προς την αεροναυπηγική βιομηχανία και στη συνέχεια προς την πετροχημική με την ανακάλυψη κοιτασμάτων αερίου το 1951. Το σύγχρονο Πω διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στο Μπεάρν, αλλά και σε ένα μεγάλο μέρος της λεκάνης του ποταμού Αντούρ. Ως διοικητική πρωτεύουσα, επωφελείται από ένα πυκνό οικονομικό ιστό όσον αφορά τις δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών. Το Πω είναι επίσης πολιτιστική πρωτεύουσα με πολλές εκδηλώσεις και σημαντική παρουσία στον αθλητισμό. Η πολιτιστική κληρονομιά του Πω εκτείνεται σε αρκετούς αιώνες, και με την ποικιλομορφία και την ποιότητά του έχει κερδίσει την ετικέτα των «Πόλεων και Χώρων Τέχνης και Ιστορίας» από το 2011.

Οικονομία

Η οικονομία της πόλης στηρίζεται:

στη γεωργία
στον τριτογενή τομέα, διοικητικές υπηρεσίες, πανεπιστήμιο, πρωτοδικείο, εμπορικές δραστηριότητες
στη βιομηχανία που συνδυάζει παραδοσιακούς κλάδους όπως υφαντουργία και επεξεργασία τροφίμων και οινοποιίας και σύγχρονους, μηχανικές και ηλεκτρολογικές κατασκευές, αεροναυπηγική και διαστημική βιομηχανία, ηλεκτρική βιομηχανία, χημική και φαρμακευτική βιομηχανία, επιστήμη των υπολογιστών.
στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου
στον τουρισμό

Μεταφορές

Το Πω συνδέεται με το γαλλικό σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλής ταχύτητας TGV. Υπάρχουν συνδέσεις υψηλής ταχύτητας προς Μπαγιόν και Νταξ (συνεχίζει μέσω του Μπορντώ για Παρίσι, σε περίπου 5,5 ώρες) και προς Ταρμπ (και Τουλούζη).

Η παλιά σιδηροδρομική γραμμή Πω-Κανφράνκ που διασχίζει τα Πυρηναία και ή οποία έχει κλείσει από το 1980, είναι υπό ανακατασκευή. Το τμήμα Oloron – Bedous έχει αποκατασταθεί από το 2016 με δρομολόγια που συνδέουν την Πω με την Bedous, ενώ η γραμμή στο σύνολό της πρόκειται να λειτουργήσει και πάλι από το 2024 συνδέοντας την πόλη με την Ισπανία μέσω δρομολογίων με τις πόλεις Χάκα, Ουέσκα και Σαραγόσα.^[11] ^[12]

Ο αυτοκινητόδρομος A64 (ευρωπαϊκή οδός E80), που ονομάζεται Λα Πυρενέ, συνδέει με την Τουλούζη στα ανατολικά σε 2 ώρες και με την Μπαγιόν στα δυτικά σε 1 ώρα και 17 λεπτά.

Ο αυτοκινητόδρομος A65 (ευρωπαϊκή οδός E07), που ονομάζεται Αλιενόρ-αυτοκινητόδρομος της Γασκώνης και ετέθη σε κυκλοφορία το 2010, συνδέει το Πω με το Μπορντώ σε 2 ώρες και 20 λεπτά μέσω του A62 μεταξύ Μπορντώ και Λαγκόν, σημείο σύνδεσης των δύο αυτοκινητοδρόμων.

Η πόλη συνδέεται με την Ισπανία μέσω του ορεινού αυχένα Σομπόρ και του Πουρταλέ.

Περίπου 10 χιλιόμετρα έξω από την πόλη βρίσκεται το αεροδρόμιο Πω-Πυρενέ (Pau Pyrénées), από το οποίο εξυπηρετούνται, μεταξύ άλλων και εκτός των εσωτερικών γραμμών, το Άμστερνταμ, οι Βρυξέλλες, το Λονδίνο και το Μπρίστολ.

Μέσα στην πόλη το τελεφερίκ, που άρχισε να λειτουργεί το 1908, παρέχει δωρεάν σύνδεση μεταξύ του κέντρου της πόλης με τον σιδηροδρομικό σταθμό. Λειτουργεί κάθε μέρα και μεταφέρει κατά μέσο όρο 500.000 επιβάτες ετησίως.

Εκπαίδευση

Το Πω έχει μακρά παράδοση ως πανεπιστημιακή πόλη. Το πρώτο πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1722.

Σήμερα διαθέτει ένα διεπιστημονικό πανεπιστήμιο με σχολές νομικής, οικονομίας, φυσικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, δύο Πανεπιστημιακά Τεχνολογικά Ινστιτούτα (Institut Universitaire de Technologie) και ένα Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων καθώς και πολλά Κέντρα τεχνολογικών ερευνών.

Στην πόλη εδρεύει επίσης η Σχολή Αερομεταφερόμενων Σωμάτων, στρατιωτική σχολή για την εκπαίδευση των στρατιωτικών αλεξιπτωτιστών του γαλλικού στρατού. Ιδρύθηκε το 1964 στα βόρεια του Πω.

Τουρισμός - Αξιοθέατα

Γη της ιστορίας, της γαστρονομίας, του αθλητισμού, του πολιτισμού, των ανταλλαγών και σε ιδανική τοποθεσία στους πρόποδες των Πυρηναίων και σε μια ώρα απόσταση από τον Ατλαντικό ωκεανό και τις πλαγιές του σκι, το Πω συγκεντρώνει τουρισμό σε όλη τη διάρκεια του έτους.

Ένα μικρό τουριστικό τρένο κάνει διαδρομές στο ιστορικό κέντρο, οργανώνονται επίσης ξεναγήσεις με άμαξα, επισκέψεις στους αμπελώνες του Ζυρανσόν κ.α.

Πολλές εκδηλώσεις, καλλιτεχνικές και αθλητικές διοργανώνονται όλο τον χρόνο.

Μερικά από τα αξιοθέατα του Πω:

το ιστορικό κέντρο
Η Μπουλβάρ ντε Πυρενέ, στο νότιο άκρο του κέντρου της πόλης, χώρος περιπάτου που προσφέρει πανοραμική θέα στην κορυφή των Πυρηναίων. Κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 1869 και 1899 στη δεξιά όχθη του ποταμού Γκαβ ντε Πω.
Το κάστρο του Πω, στο κέντρο της παλιάς πόλης, κτίστηκε τον Μεσαίωνα και είναι ο τόπος γέννησης του Ερρίκου Δ '.^[13]
Το Μουσείο Καλών Τεχνών στεγάζεται σε ένα κτίριο αρ ντεκό του 1931. Πρόκειται για ένα αστικό μουσείο που παρουσιάζει ευρωπαϊκή τέχνη, με έμφαση στους γαλλικούς πίνακες του 19ου αιώνα.
Το Μουσείο Μπερναντότ παρουσιάζει την ιστορία της δυναστείας των Μπερναντότ και του γεννημένου στο Πω Ζαν Μπατίστ Μπερναντότ, στρατάρχη της Αυτοκρατορίας και βασιλιά της Σουηδίας και της Νορβηγίας
Το μέγαρο Μπωμόν, όπου στεγάζεται η Συμφωνική ορχήστρα του Πω.