Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κοπεγχάγη

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 55°40′33″N 12°34′43″E / 55.6757°N 12.5787°E / 55.6757; 12.5787

Κοπεγχάγη

Σημαία
Σφραγίδα

Έμβλημα
Παρωνύμιο: Tårnenes by, Kongens København, Wonderful Copenhagen, kóngsins Kaupinhafn, kóngsins Kaupinhöfn και kóngsins Kaupmannahöfn
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κοπεγχάγη
55°40′34″N 12°34′8″E
ΧώραΔανία
Διοικητική υπαγωγήΠεριφέρεια Πρωτεύουσας της Δανίας
Ίδρυση1167
Διοίκηση
 • Μέλος του/τηςC40 Cities Climate Leadership Group
Παγκόσμια Ομοσπονδία Τουριστικών Πόλεων[1]
International Cities of Refuge Network[2]
Έκταση86,20
Υψόμετρο1
Πληθυσμός1.336.982
Ταχ. κωδ.1050-1778, 2100, 2150, 2200, 2300, 2400, 2450
Τηλ. κωδ.3
Ζώνη ώραςώρα Κεντρικής Ευρώπης
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Κοπεγχάγη (δανικά: København‎‎ προφέρεται: [kʰøb̥m̩ˈhɑʊ̯ˀn] ( ακούστε)) είναι η πρωτεύουσα και πολυπληθέστερη πόλη της Δανίας, με αστικό πληθυσμό 1.336.982 κατοίκους[3] και πληθυσμό μητροπολιτικής περιοχής 2.016.285 κατοίκους (την 1η Ιανουαρίου του 2016). Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού Σέλαιν, 42 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μάλμε της Σουηδίας και 164 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Όντενσε. Η πόλη εκτείνεται και σε τμήματα του νησιού Άμεγια ενώ περικλείει και το Φρέντερικσμπεργκ, το οποίο είναι δήμος από μόνος του. Στην παλαιότερη ελληνική βιβλιογραφία ήταν γνωστή ως Αφνία (Ἁφνία).

Η Κοπεγχάγη ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα, αρχικά ως ψαροχώρι των Βίκινγκ, και έγινε πρωτεύουσα της Δανίας στις αρχές του 15ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα, υπό τη βασιλεία του Χριστιανού Δ΄, αναπτύχθηκε σε σημαντικό περιφερειακό κέντρο, εδραιώνοντας τη θέση της ως πρωτεύουσα της Δανίας και της Νορβηγίας. Τον 18ο αιώνα η πόλη επλήγη από την πανούκλα και από πυρκαγιές, περνώντας αργότερα σε νέα φάση ανάπτυξης, κατά την οποία μεταξύ άλλων αναπτύχθηκε η περιοχή Φρέντερικσταντεν καθώς και πολιτιστικά ιδρύματα όπως το βασιλικό Θέατρο και η βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών. Μετά από κάποιες ακόμα καταστροφές στην πόλη στις αρχές του 18ου αιώνα όταν ο Οράτιος Νέλσον επιτέθηκε στον δανέζικο στόλο και βομβάρδισε την πόλη, η ανοικοδόμηση κατά τον δανέζικο Χρυσό Αιώνα έδωσε στην αρχιτεκτονική της Κοπεγχάγης νεοκλασικό ύφος. Αργότερα, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το σχέδιο Φίνγκερ ευνόησε τη δημιουργία κατοικιών και επιχειρήσεων κατά μήκος πέντε αστικών σιδηροδρομικών γραμμών που ξεκινούσαν από το κέντρο της πόλης.

Από το 2000 και μετά η Κοπεγχάγη είχε σημαντική αστική και πολιτιστική ανάπτυξη, η οποία διευκολύνθηκε από επενδύσεις στα ιδρύματα και τις υποδομές της. Η πόλη είναι το πολιτιστικό, οικονομικό και κυβερνητικό κέντρο της Δανίας και ένα από τα κύρια οικονομικά κέντρα της Βόρειας Ευρώπης. Το 2012 ήταν τρίτη πόλη στον κόσμο ως προς τα ακαθάριστα έσοδα, πέφτοντας από την πρώτη θέση που βρισκόταν το 2009. Μετά την ολοκλήρωση της γέφυρας Έρεσουντ, η μητροπολιτική περιοχή της Κοπεγχάγης ενοποιήθηκε σταδιακά με τη σουηδική επαρχία Σκάνια και τη μεγαλύτερη της πόλη, το Μάλμε, αποτελώντας την περιοχή Έρεσουντ. Έχοντας αρκετές γέφυρες που ενώνουν τους διάφορους τομείς της πόλης, το αστικό τοπίο χαρακτηρίζεται από πάρκα, μονοπάτια και προκυμαίες. Τα μνημεία της Κοπεγχάγης όπως οι κήποι Τίβολι, το άγαλμα της μικρής γοργόνας, τα παλάτια Αμάλιενμποργκ και Κρίστιανσμποργκ, το κάστρο Ρόσενμποργκ, η εκκλησία Φρέντερικς καθώς και τα πολλά μουσεία και νυχτερινά κέντρα αποτελούν σημαντικο πόλο έλξης των τουριστών. Εκτός από πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα υπηρεσιών και τη φαρμακοβιομηχανία της πόλης, υπάρχουν και αρκετές πρωτοβουλίες στην καθαρή τεχνολογία, με σκοπό την εκπλήρωση του στόχου της πόλης να είναι ουδέτερη ως προς τον άνθρακα το 2025.

Η Κοπεγχάγη έχει πάνω από 94.000 φοιτητές στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια και ιδρύματά της, συμπεριλαμβανομένου του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, της Επιχειρηματικής Σχολής της Κοπεγχάγης, και του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Δανίας. Το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, το οποίο ιδρύθηκε το 1479, είναι το παλαιότερο πανεπιστήμιο στη Δανία, και έχει επανειλημένα καταταχθεί ως ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια στην Ευρώπη. Στην πόλη εδρεύουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες ΦΚ Κοπεγχάγη και Μπρόντμπυ ΙΦ και οι ομάδες χόκεϊ Ρέντροβρε Μάιτι Μπουλς, Χέρλεβ Ιγκλς και Χβίντοβρε Λίγκαχόκεϊ. Από το 1980 γίνεται ο ετήσιος Μαραθώνιος της Κοπεγχάγης. Η Κοπεγχάγη είναι μία από τις πλέον φιλικές προς το ποδήλατο πόλεις του κόσμου. Το μετρό της Κοπεγχάγης εξυπηρετεί την κεντρική Κοπεγχάγη μαζί με το δίκτυο S-train που συνδέει τις περιμετρικές συνοικίες. Το Αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης στο Κάστρουπ εξυπηρετεί σχεδόν 2 εκατομμύρια επιβάτες τον μήνα, όντας έτσι το μεγαλύτερο αεροδρόμιο στη Σκανδιναβία.

Ετυμολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο όνομα της πόλης αντανακλάται η προέλευση της ως τόπου εμπορίου και λιμάνι. Το αρχικό όνομα, από το οποίο προέρχεται και το σύγχρονο δανέζικο όνομα, ήταν Køpmannæhafn, που σημαίνει «λιμάνι των εμπόρων», συχνά δε απλώς Hafn ή Havn. Το χημικό στοιχείο άφνιο ονομάστηκε προς τιμήν της Κοπεγχάγης, της οποίας το λατινικό όνομα είναι Hafnia.[4] Το γένος βακτηρίων Hafnia ονομάστηκε επίσης προς τιμήν της Κοπεγχάγης το 1954 από τον Vagn Møller του Statens Serum Institut.[5]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμη Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναπαράσταση της Κοπεγχάγης όπως ήταν πιθανώς γύρω στο 1500

Αν και τα παλαιότερα ιστορικά στοιχεία για την Κοπεγχάγη προέρχονται από τα τέλη του 12ου αιώνα, πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες στα πλαίσια εργασιών στο μετρό της πόλης, αποκάλυψαν τα κατάλοιπα μεγάλης εμπορικής έπαυλης κοντά στο σημερινό Κούνγκενς Νίτορβ (Kongens Nytorv) της εποχής του 1020. Ανασκαφές στην Πίλεστρέντε (Pilestræde) οδήγησαν στην ανακάλυψη ενός πηγαδιού το οποίο χρονολογείται στα τέλη του 12ου αιώνα ενώ κατάλοιπα παλαιάς εκκλησίας και τάφων που χρονολογούνται στον 11ο αιώνα βρέθηκαν κοντά στο σημείο που το Στρέγκετ (Strøget) συναντά την πλατεία Δημαρχείου (Rådhuspladsen). Τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν ότι η αρχή της Κοπεγχάγης πάει πίσω τουλάχιστον ως τον 11 αιώνα, ενώ η ανακάλυψη λίθινων εργαλείων στην περιοχή αποτελεί στοιχείο κατοίκησης της από τη λίθινη εποχή.[6] Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι η πόλη χρονολογείται στα τέλη της εποχής των Βίκινγκ, και πιθανότατα ιδρύθηκε από τον Σβεν Τβέσκεγ.[7] Το φυσικό λιμάνι και η καλή ποσότητα ρέγγας φαίνεται ότι προσήλκυαν ψαράδες και έμπορους στην περιοχή σε εποχιακή βάση από τον 11ο αιώνα και πιο μόνιμα τον 13ο αιώνα.[8] Οι πρώτες κατοικίες πιθανότατα βρίσκονταν γύρω από το Γκάμελ Στραντ (κατά λέξη «παλαιά ακτή») από τον 11ο αιώνα ή και νωρίτερα.[9]

Η παλαιότερη γραπτή αναφορά για την πόλη είναι από τον 12ο αιώνα, όταν ο Saxo Grammaticus στο έργο του Gesta Danorum αναφέρθηκε σε αυτή ως Portus Mercatorum, το οποίο σημαίνει Λιμένας των Εμπόρων ή στη δανέζικη γλώσσα της εποχής Købmannahavn.[10] Παραδοσιακά η ίδρυση της Κοπεγχάγης χρονολογείται στην κατασκευή ενός απλού οχυρού στο μικρό νησί του Σλότσχολμεν το 1167 από τον επίσκοπο Άμπσαλον εκεί που σήμερα βρίσκεται το παλάτι Κρίστιανσμποργκ.[11] Το οχυρό κατασκευάστηκε εξαιτίας των επιθέσεων Βενδών πειρατών που λυμαίνονταν τις ακτές κατά τη διάρκεια του 12ου αιώνα.[12] Οι πολεμίστρες και η τάφρος είχαν ολοκληρωθεί και το 1177 χτίσηκε η Εκκλησία του Αγίου Κλήμεντος. Οι επιθέσεις των γερμανών συνεχίστηκαν, και όταν το αρχικό οχυρό καταστράφηκε από τους επιδρομείς, κατασκευάστηκε στη θέση του ο κάστρο της Κοπεγχάγης.[13]

Μεσαίωνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το οπλοστάσιο του Χριστιανού Δ΄ (Tøjhus, 1604) σήμερα πολεμικό μουσείο
Το χρηματιστήριο της Κοπεγχάγης (Børsen, ολοκληρώθηκε το 1640)

Το 1186 σε μία επιστολή του Πάπα Ουρβανού του Γ' δηλώνεται ότι το κάστρο του Χαφν (Κοπεγχάγη) και η τριγύρω γη μαζί με την κωμόπολη του Χαφν δίνονται στον Αρχιεπίσκοπο του Ρόσκιλε, Άμπσαλομ, από τον βασιλιά Βάλντερμαρ Α'. Μετά τον θάνατο του Άμπσαλομ η ιδιοκτησία περιήλθε στην επισκοπή του Ρόσκιλε.[8] Περίπου το 1200 χτίστηκε σε υψηλότερο σημείο στα βορειοανατολικά η εκκλησία της Παναγίας, γύρω από την οποία άρχισε να επεκτείνεται η πόλη.[8]

Η πόλη άρχισε να γίνεται σημαντικό κέντρο, δεχόταν όμως και τις συνεχείς επιθέσεις της Χανσεατικής Ένωσης. Καθώς η αλιεία ανθούσε στην Κοπεγχάγη και ιδίως το εμπόριο ρέγγας, η πόλη άρχισε να επεκτείνεται προς τα βόρεια του Σλότσχολμεν.[12] Το 1254 έλαβε χάρτα, ως πόλη υπό τον Επίσκοπο Γιάκομπ Έρλαντσεν,[14] ο οποίος υποστηρίχθηκε από τους ντόπιους ιχθυέμπορους στη διαμάχη του με τον βασιλιά, δίνοντάς τους ειδικά προνόμια.[15] Στα μέσα της δεκαετίας του 1330 εκδόθηκε η πρώτη αποτίμηση γης της πόλης.[15]

Με την εγκαθίδρυση της Ένωσης του Κάλμαρ (1397–1523) μεταξύ Δανίας, Νορβηγίας και Σουηδίας γύρω στο 1416, η Κοπεγχάγη είχε ήδη καθιερωθεί ως πρωτεύουσα της Δανίας, όταν ο Ερρίκος της Πομερανίας μετακίνησε την έδρα του στο Κάστρο της Κοπεγχάγης.[16][13] Το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης εγκαινιάστηκε την 1 Ιουνίου του 1479 από τον Βασιλιά Χριστιανό Α΄, κατόπιν έγκρισης από τον Πάπα Σίξτο τον Δ'.[17] Ο θρησκευτικός ρόλος του πανεπιστημίου στην κοινωνία της Δανίας αναγκάστηκε να αλλάξει κατά τη διάρκεια της Θρησκευτικής Μεταρρύθμισης στα τέλη της δεκαετίας του 1530.[17]

16ος και 17ος αιώνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε διαμάχες πριν τη δανέζικη Μεταρρύθμιση του 1536, η πόλη η οποία ήταν πιστή στον Χριστιανό Β΄ πολιορκήθηκε επιτυχώς το 1523 από τις δυνάμεις του Φρειδερίκου Α΄, ο οποίος υποστήριξε τον Λουθηρανισμό. Έπειτα οι αμυντικές υποδομές της Κοπεγχάγης ενισχύθηκαν με σειρά από πύργους κατά μήκος των τειχών της πόλης. Μετά από εκτεταμένη πολιορκία από τον Ιούλιο του 1535 έως τον Ιούλιο του 1536, κατά την οποία η πόλη υποστήριξε τη συμμαχία του Χριστιανού Β΄ με το Μάλμε και το Λύμπεκ, αναγκάστηκε τελικά να παραδοθεί στον Χριστιανό Γ΄. Κατά το δεύτερο μισό του αιώνα η πόλη άνθησε από το αυξημένο εμπόριο κατά μήκος της Βαλτικής, υποστηριζόμενη και από την ολλανδική ναυτιλία. Ο Κρίστοφερ Βάλκεντορφ, υψηλόβαθμος κρατικός αξιωματούχος, υποστήριξε τα συμφέροντα της πόλης και συνέβαλε στην ανάπτυξή της.[8]

Κατά τη διάρκεια της Βασιλείας του Χριστιανού Δ΄, μεταξύ 1588 και 1648, η Κοπεγχάγη αναπτύχθηκε δραματικά ως πόλη. Με πρωτοβουλία του, στις αρχές του 17ου αιώνα, ολοκληρώθηκαν δύο σημαντικά κτίρια στο Σλότσχολμεν: Το Τέιχους (Tøjhuset) και το Μπόρσεν (Børsen), χρηματιστήριο. Για την ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου, ιδρύθηκε το 1616 η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών. Στα ανατολικά της πόλης ο βασιλιάς, εμπνευσμένος από την ολλανδική χωροταξία και σχεδιασμό, ανέπτυξε το Κρίστιανσχαβν με τα κανάλια και τους προμαχώνες του. Αρχικά προορίζονταν για οχυρωμένο εμπορικό κέντρο όμως τελικώς έγινε τμήμα της Κοπεγχάγης.[18] Ο Χριστιανός Δ΄ είναι επίσης υπεύθυνος για μια σειρά από φιλόδοξα οικοδομικά έργα, όπως το Ρόσενμποργκ Σλοτ (Rosenborg Slot) και το Ρούντετορν (Rundetårn).[12] Το 1658-1659, η πόλη πολιορκήθηκε από τους Σουηδούς υπό τον Κάρολο Ι΄ και απέκρουσε επιτυχώς μία μεγάλη επίθεση.[18]

Μέχρι το 1661 η Κοπεγχάγη είχε εδραιώσει της θέση της ως πρωτεύουσα της Δανίας και της Νορβηγίας. Όλα τα κύρια ιδρύματα βρίσκονταν πλέον εκεί, όπως και ο στόλος και το μεγαλύτερο τμήμα του στρατού. Η άμυνα της πόλης ενισχύθηκε περαιτέρω με την ολοκλήρωση του φρουρίου (Kastellet) το 1664 και την επέκταση του Κρίστιανσχαβνς Βολντ με τις οχυρώσεις του το 1692, με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέας βάσης για τον στόλο στο Νίχολμ.[18][19]

18ος αιώνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το παλάτι Αμάλιενμποργκ στη Φρέντερικσταντεν (1750)

Το 1711 η πανώλη μείωσε τον πληθυσμό της Κοπεγχάγης, που τότε ήταν 65.000, κατά ένα τρίτο.[20] Επιπλέον η πόλη πλήγηκε από δύο μεγάλες πυρκαγιές, στις οποίες καταστράφηκε μεγάλο μέρος των υποδομών της.[13] Η πυρκαγιά του 1728 ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία της πόλης. Ξεκίνησε στις 20 Οκτωβρίου και συνέχισε να καίει μέχρι το πρωί της 23 Οκτωβρίου, καταστρέφοντας περίπου το 28% της πόλης, αφήνοντας το 20% του πληθυσμού άστεγο. Τουλάχιστον το 47% του μεσαιωνικού τμήματος της πόλης καταστράφηκε ολοσχερώς. Αυτή η πυρκαγιά μαζί με αυτήν του 1795, είναι η αιτία, που στη σύγχρονη πόλη υπάρχουν ελάχιστα ίχνη της παλιάς.[21][22]

Ακολούθησε σημαντική ανοικοδόμηση. Το 1733 ξεκίνησαν οι εργασίες στη βασιλική κατοικία του Παλατιού Κρίστιανσμποργκ, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1745. Το 1749 άρχισε η ανάπτυξη της περιοχής του Φρέντερικσσταντεν. Στο κέντρο της χτίστηκαν οι επαύλεις που σήμερα σχηματίζουν το Παλάτι Αμάλιενμποργκ, σχεδιασμένες από τον Νικολάι Άιγκβεντ σε ρυθμό ροκοκό.[23] Έγιναν μεγάλες επεκτάσεις στη ναυτική βάση του Χόλμεν ενώ η πολιτισμική σημασία της πόλης ενισχύθηκε με το Βασιλικό Θέατρο και τη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών.[24]

Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα η Κοπεγχάγη επωφελήθηκε από την ουδετερότητα της Δανίας κατά τη διάρκεια των πολέμων μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης, επιτρέποντάς της έτσι να παίξει σημαντικό ρόλο στο εμπόριο μεταξύ των κρατών της Βαλτικής Θάλασσας. Αφότου το 1794 το Κρίστιανσμποργκ καταστράφηκε από πυρκαγιά και το 1795 ακόμα μία πυρκαγιά προκάλεσε σημαντικές καταστροφές στην πόλη, ξεκίνησαν οι εργασίες στο κλασικό μνημείο της Κοπεγχάγης Χόιμπρο Πλαντς, ενώ το Νίτορβ και το Γκάμελ Τορβ ενώθηκαν.[24]

19ος αιώνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2 Απριλίου 1801 ένας βρετανικός στόλος υπό τη διοίκηση του ναυάρχου Σερ Χάιντ Πάρκερ νίκησε ένα Δανο-Νορβηγικό στόλο που ήταν αγκυροβολημένος κοντά στην Κοπεγχάγη. Ο αντιναύαρχος Οράτιος Νέλσον ηγήθηκε στην κύρια επίθεση.[25] Είναι διάσημη η απόφασή του να αγνοήσει τη διαταγή του Πάρκερ για υποχώρηση και κατέστρεψε πολλά δανο-νορβηγικά πλοία πριν συμφωνηθεί ανακωχή.[26] Η ναυμαχία στην Κοπεγχάγη θεωρείται η πιο δύσκολη ναυμαχία του Νέλσονα, δυσκολότερη και από τη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ.[27] Σε αυτή τη ναυμαχία ο Λόρδος Νέλσονας είπε «βάλτε μου το τηλεσκόπιο στο τυφλό μάτι», προκειμένου να μην δει το σήμα του ναυάρχου Πάρκερ για κατάπαυση του πυρός.[28]

Το μουσείο Τόρβαλντσεν του Γκότλιμπ Μπίντεσμπελ (1848)

Η δεύτερη μάχη της Κοπεγχάγης (ή Βομβαρδισμός της Κοπεγχάγης, 16 Αυγούστου - 5 Σεπτεμβρίου 1807) ήταν από τη βρετανική οπτική γωνία μία προληπτική επίθεση στην Κοπεγχάγη με στόχο τον άμαχο πληθυσμό, ώστε να καταληφθεί ο δανο-νορβηγικός στόλος.[29] Από την οπτική των Δανών όμως ήταν τρομοκρατικός βομβαρδισμός της πρωτεύουσάς τους. Αξιοσημείωτη ήταν η χρήση των εμπρηστικών ρουκετών του Κόνγκριβ (που περιείχαν φώσφορο, ο οποίος δεν μπορεί να κατασβεστεί με νερό) που στόχευαν διάσπαρτα την πόλη. Μετά τον βομβαρδισμό έμειναν στην πόλη πολύ λίγα σπίτια με αχυρένιες στέγες. Η μεγαλύτερη εκκλησία, ο Ναός της Παναγίας (Vor frue kirke), καταστράφηκε από το θαλάσσιο πυροβολικό. Πολλοί ιστορικοί θεωρούν αυτή τη μάχη ως την πρώτη τρομοκρατική επίθεση εναντίον μεγάλης ευρωπαϊκής πόλης στη σύγχρονη εποχή.[30][31]

Το κανάλι του Σλότσχολμεν, όπως φαίνονταν από το Børsen (1890–1900). Στο φόντο από τα αριστερά στα δεξιά: Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος Ρούντετορν (Rundetårn) η Εκκλησία της Τριάδος, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου (πριν την ανακατασκευή του βέλους) και η Εκκλησία του Χόλμεν

Οι Βρετανοί αποβίβασαν 30.000 άνδρες και περικύκλωσαν την Κοπεγχάγη.[28] Η επίθεση συνεχίστηκε για τις επόμενες τρεις μέρες, στοιχίζοντας τη ζωή σε περίπου 2.000 άμαχους και καταστρέφοντας το μεγαλύτερο μέρος της πόλης.[28] Η καταστροφή ήταν τόσο μεγάλη επειδή η άμυνα της Κοπεγχάγης βασίζονταν στην παλαιά αμυντική γραμμή της οποίας το περιορισμένο βεληνεκές δεν έφτανε τα βρετανικά πλοία και το μεγαλύτερου βεληνεκούς πυροβολικό τους.[32]

Παρά τις καταστροφές των αρχών του 19ου αιώνα, η Κοπεγχάγη πέρασε μία περίοδο έντονης πολιτιστικής δημιουργικότητας γνωστής ως «Δανέζικος Χρυσός Αιώνας». Η ζωγραφική άνθησε με τον Κρίστοφερ Βίλχελμ Έκερσμπεργκ και τους μαθητές του, ενώ ο Κρίστιαν Φρέντερικ Χάνσεν και ο Γκότλιμπ Μπίντεσμπολ προσέθεσαν μια νεοκλασική όψη στην αρχιτεκτονική της πόλης.[33] Στις αρχές της δεκαετίας του 1850, ανοίχτηκαν οι προμαχώνες τις πόλης για τη δημιουργία οικιστικού χώρου γύρω από τις Λίμνες (Søerne) που συνόρευαν με τις οχυρώσεις στα δυτικά. Μέχρι τη δεκαετία του 1880, αναπτύχθηκαν οι περιοχές του Νόρεμπρο και του Βέστερμπρο για την εγκατάσταση αυτών που κατέφθαναν από την επαρχία λόγω του εκβιομηχανισμού της πόλης. Η δραματική χωρική ανάπτυξη έγινε καθυστερημένα, καθώς όχι μόνο οι παλιοί προμαχώνες ήταν ξεπερασμένοι ως αμυντικό σύστημα αλλά και η κακή αποχέτευση της παλιάς πόλης έπρεπε να ανακατασκευαστεί. Από το 1886, ο δυτικός προμαχώνας (Βέσεβολντεν, Vestvolden) ισοπεδώθηκε, επιτρέποντας μεγάλη επέκταση προς το λιμάνι με αποτέλεσμα την ίδρυση του Ελεύθερο Λιμάνι της Κοπεγχάγης το 1892-1894.[34] Ο εξηλεκτρισμός της πόλης άρχισε το 1892 και τα ηλεκτρικά τραμ τέθηκαν σε λειτουργία το 1897. Η επέκταση των κατοικιών προς τις περιοχές έξω από τους παλιούς προμαχώνες είχε αποτέλεσμα τη μεγάλη αύξηση του πληθυσμού. Το 1840 η Κοπεγχάγη είχε περίπου 120.000 κάτοικους ενώ το 1901 ο πληθυσμός είχε φτάσει τους 400.000.[24]

20ος αιώνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του 20ού αιώνα η Κοπεγχάγη είχε γίνει ανθηρό βιομηχανικό και διοικητικό κέντρο. Με το νέο της δημαρχείο και τον σιδηροδρομικό σταθμό, το κέντρο της μετατοπίστηκε προς τα δυτικά.[24] Στο Μπρόνσοϊ και το Βάλμπι σημειώθηκε οικιστική ανάπτυξη ενώ το Φρέντερικσμπεργκ περικυκλώθηκε από την πόλη της Κοπεγχάγης.[35] Το βόρειο τμήμα του Άμεγια και το Βέλμπι ενσωματώθηκαν επίσης στην πόλη το 1901-1902.[36]

Ως αποτέλεσμα της ουδετερότητας της Δανίας στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο, η Κοπεγχάγη ευημέρησε από το εμπόριο και με τη Βρετανία και με τη Γερμανία, ενώ οι άμυνα της πόλης ήταν πλήρως επανδρωμένη με 40.000 στρατιώτες σε όλη τη διάρκεια του πολέμου.[37]

Τη δεκαετία του 1920 σημειώθηκαν σοβαρές ελλείψεις σε τρόφιμα και στέγη. Εκπονήθηκαν σχέδια για την κατεδάφιση του παλαιού τμήματος του Κρίστιανσχαβν και να εκκαθαριστούν οι παραγκουπόλεις.[38] Ωστόσο η ουσιαστική οικιστική ανάπτυξη άρχισε τη δεκαετία του 1930,[39] με την κατεδάφιση της μίας πλευράς του Τόρβεγκαντε του Κρίστιανσχαβν προκειμένου να χτιστούν μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα με διαμερίσματα.[38]

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο βομβαρδισμός του αρχηγείου της Γκεστάπο στα πρώην γραφεία της Shell, από τη ΡΑΦ (Μάρτιος 1945)

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Κοπεγχάγη καταλήφθηκε από τα γερμανικά στρατεύματα μαζί με την υπόλοιπη χώρα, από τις 9 Απριλίου 1940 έως τις 4 Μαΐου 1945. Η κατοχή δεν ήταν στο πλαίσιο της εξάπλωσης της Ναζιστικής Γερμανίας και αρχικά η Γερμανία επιχείρησε να έρθει σε συνεννόηση με τη δανέζικη κυβέρνηση. Το 1943 έγιναν ακόμα και γενικές βουλευτικές εκλογές, με απαγόρευση μόνο του Κομμουνιστικού Κόμματος. Όμως τον Αύγουστο του 1943, μετά την κατάρρευση της συνεργασίας της κυβέρνησης με τις κατοχικές δυνάμεις, αρκετά πλοία βυθίστηκαν από το ίδιο το Δανέζικο Βασιλικό Ναυτικό στο λιμάνι της Κοπεγχάγης, για να αποτραπεί η χρήση τους από τους Γερμανούς. Περίπου τον ίδιο καιρό οι ναζί άρχισαν να συλλαμβάνουν Εβραίους, αν και οι περισσότεροι κατάφεραν να διαφύγουν στη Σουηδία.[40]

Μετά την απόβαση στη Νορμανδία οι Γερμανοί φοβούνταν ότι οι δανέζικη αστυνομία μπορεί να τους δημιουργούσε πρόβλημα. Έτσι στις αρχές Σεπτεμβρίου 1944 συνέλαβαν ολόκληρο το δανέζικο αστυνομικό σώμα. Οι περισσότεροι ωστόσο κατάφεραν να διαφύγουν στη Σουηδία. Από τους 2000 αστυνομικούς που συνελήφθησαν και εκτοπίστηκαν στη Γερμανία, επέστρεψαν μετά τον πόλεμο λιγότεροι από τους μισούς. Εξαιτίας της απουσίας αστυνομικής δύναμης κατά τους τελευταίους οκτώ μήνες της κατοχής, η κοινή εγκληματικότητα στην Κοπεγχάγη αυξήθηκε σημαντικά.[40]

Η δανέζικη αντίσταση, κάλεσε τη ΡΑΦ να τη βοηθήσει επιτιθέμενη στα αρχηγεία των ναζί στην Κοπεγχάγη. Έτσι ο υποπτέραρχος σερ Μπέιζιλ Έμπρι σχεδίασε μία επίθεση ακριβείας στο κτίριο της Sicherheitsdienst και της Γκεστάπο, τα οποία στεγάζονταν στα πρώην γραφεία της Shell. Για προστασία από αεροπορικές επιδρομές στη σοφίτα του κτιρίου κρατούσαν πολιτικούς κρατούμενους, και έτσι η ΡΑΦ έπρεπε να βομβαρδίσει τα κατώτερα επίπεδα του κτιρίου. Η επίθεση έγινε στις 21 Μαρτίου 1945 σε τρία μικρά κύματα. Στο πρώτο κύμα και τα έξι αεροπλάνα (το καθένα εκ των οποίον έφερε μία βόμβα) χτύπησαν τον στόχο τους, όμως ένα από αυτά κατέπεσε κοντά σε ένα σχολείο θηλέων στο Φρέντερικσμπεργκ. Λόγω αυτού, τέσσερα αεροπλάνα από τα δύο επόμενα κύματα θεώρησαν ότι το σχολείο ήταν στρατιωτικός στόχος και το βομβάρδισαν με αποτέλεσμα τον θάνατο 123 αμάχων (από τους οποίους 87 ήταν μαθήτριες).[41] Εντούτοις 18 από τους 26 πολιτικούς κρατούμενους στο κτήριο της Shell κατάφεραν να αποδράσουν, ενώ τα αρχεία της Γκεστάπο καταστράφηκαν ολοσχερώς.[41]

Μεταπολεμικές δεκαετίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μαύρο διαμάντι (1999)

Λίγο μετά τη λήξη του πολέμου, το 1947 ξεκίνησε το καινοτόμο εγχείρημα αστικής ανάπτυξης, γνωστό ως σχέδιο δακτύλων (Fingerplanen), το οποίο ενθάρρυνε τη δημιουργία νέων κατοικιών και επιχειρήσεων μαζί με χώρους πρασίνου, κατά μήκος πέντε «δακτύλων» που εκτείνονταν από το κέντρο της πόλης και κατά μήκος των γραμμών του αστικού σιδηρόδρομου (S-tog).[42][43] Με την επακόλουθη ευημερία και σε συνδυασμό με την είσοδο των γυναικών στην εργατική δύναμη, κατασκευάστηκαν σε όλη την πόλη νέα σχολεία, νηπιαγωγεία, αθλητικές εγκαταστάσεις και νοσοκομεία. Μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις των τελών της δεκαετίας του 1960, καταλήφθηκε το πρώην στρατόπεδο Bådsmandsstræde στο Κρίστιανσχαβν και εν συνεχεία ιδρύθηκε εκεί η Κριστιάνια τον Σεπτέμβριο του 1971.[44]

Η Γέφυρα Έρεσουντ (1999)

Η κυκλοφορία των οχημάτων στην πόλη αυξήθηκε σημαντικά και το 1972 τα τραμ αντικαταστάθηκαν από λεωφορεία. Από τη δεκαετία του 1960 και με πρωτοβουλία του νεαρού αρχιτέκτονα Γιαν Γκελ, φτιάχτηκαν πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι στο κέντρο.[45] Η δραστηριότητα στο λιμάνι της Κοπεγχάγης μειώθηκε μετά το κλείσιμο της ναυτικής βάσης του Χόλμεν. Το αεροδρόμιο επεκτάθηκε σημαντικά και έγινε έκτοτε κεντρικός σταθμός για τις Νορδικές χώρες. Τη δεκαετία του 1990 κατασκευάστηκαν μεγάλα συγκροτήματα κατοικιών στην περιοχή του λιμανιού και στα δυτικά του Άμεγια.[39] Το 1999 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του Μαύρου Διαμαντιού, που στεγάζει την εθνική βιβλιοθήκη, στην προκυμαία της πόλης.[46]

2000 μέχρι σήμερα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όπερα της Κοπεγχάγης (2004)

Από το καλοκαίρι του 2000 η Κοπεγχάγη και η σουηδική πόλη του Μάλμε ενώθηκαν οδικώς και σιδηροδρομικώς με τη γέφυρα Έρεσουντ. Ως αποτέλεσμα αυτού η Κοπεγχάγη έχει γίνει το κέντρο μιας ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής, που εκτείνεται και στα δύο κράτη. Η κατασκευή της γέφυρας επέφερε και πολλές αλλαγές στο δημόσιο συγκοινωνιακό δίκτυο και παράλληλα οδήγησε σε εκτεταμένη, εκ νέου ανάπτυξη του Άμεγια.[44] Αναπτύχθηκαν οι τομείς υπηρεσιών και εμπορίου της πόλης, ενώ ιδρύθηκαν αρκετές τράπεζες και οικονομικοί οργανισμοί. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα επίσης απέκτησαν επιπλέον σημασία, και ειδικά το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης με τους 35.000 φοιτητές του.[47] Ένας άλλος σημαντικός αναπτυξιακός παράγοντας ήταν η ολοκλήρωση του Μετρό της Κοπεγχάγης, το οποίο άνοιξε στο κοινό το 2000 και με επεκτάσεις έως το 2007, είχε μεταφέρει έως το 2001 περίπου 54 εκατομμύρια επιβάτες.[48]

Στον πολιτιστικό τομέα, το 2004 ολοκληρώθηκε το κτίριο της Όπερας της Κοπεγχάγης, δωρεά του μεγιστάνα εφοπλιστή Μερσκ Μακ-Κίνεϊ Μέλερ εν ονόματι του ιδρύματος A.P. Møller.[49] Τον Δεκέμβριο του 2009 η πόλη φιλοξένησε το παγκόσμιο συνέδριο για την κλιματική αλλαγή του ΟΗΕ.[50]

Γεωγραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πυρήνας της παλιάς πόλης της Κοπεγχάγης
Δορυφορική άποψη της πόλης

Η Κοπεγχάγη αποτελεί τμήμα της περιοχής Έρεσουντ, η οποία αποτελείται από τα νησιά Σέλαιν, Λόλαιν, Φέλστερ και Μπόρνχολμ στη Δανία και την περιοχή Σκάνια στη Σουηδία.[51] Βρίσκεται στην ανατολική ακτή του νησιού Σέλαιν, εν μέρει στο νησί Άμεγια και σε κάποιες φυσικές και τεχνητές νησίδες μεταξύ των δύο. Βρίσκεται ανατολικά του πορθμού Έρεσουντ, ο οποίος χωρίζει τη Δανία από τη Σουηδία και ενώνει τη Βόρεια Θάλασσα με τη Βαλτική. Οι Σουηδικές πόλεις Μάλμε και Λαντσκρούνα βρίσκονται στη σουηδική πλευρά του πορθμού ακριβώς απέναντι από την Κοπεγχάγη.[52] Οδικώς, η Κοπεγχάγη βρίσκεται 42 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μάλμε της Σουηδίας, 85 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Νέστβεντ, 164 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Όντενσε, 295 χιλιόμετρα ανατολικά του Έσμπιεργκ και 188 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Ώρχους δια θαλάσσης και οδικώς μέσω του Σέλαινς Όντε.[53]

Το κέντρο της πόλης βρίσκεται σε περιοχή που αρχικά ορίζονταν από τους παλιούς προμαχώνες και η οποία ακόμα αναφέρεται ως Δακτύλιος Οχυρώσεων (Fæstningsringen) και η οποία διατηρείται μερικώς ως λωρίδα πρασίνου.[54] Ακολουθούν οι οικιστικές γειτονιές των τελών του 19ου αιώνα και αρχών του 20ού, Έστερμπρο, Νέρεμπρο, Bέστερμπρο και Άμεγιαμπρο. Οι προαστιακές περιοχές Κόγκενς Ένγκχαβε, Βέλμπι, Bίγερσλεβ, Βένλεσε, Μπρόνσχοϊ, Ούτερσλεβ και Σούντμπυ δημιουργήθηκαν μεταξύ 1920 και 1960. Αποτελούνται κυρίως από κατοικίες και διαμερίσματα που συμπληρώνονται από πάρκα και χώρους πρασίνου.[55]

Τοπογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κεντρική περιοχή της πόλης αποτελείται κυρίως από σχετικά χαμηλό και επίπεδο έδαφος που διαμορφώθηκε από λιθώνες της τελευταίας εποχής των παγετώνων, ενώ οι λοφώδεις περιοχές στα βόρεια και τα δυτικά φτάνουν έως και τα 50 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Οι πλαγιές του Βέλμπι και του Μπρόνσχοϊ φτάνουν σε ύψος πάνω από 30 μέτρα, και χωρίζονται από κοιλάδες με διεύθυνση από τα βορειοανατολικά προς τα νοτιοδυτικά. Κοντά στο κέντρο βρίσκονται οι λίμνες της Κοπεγχάγης, Σόρτενταμς Σο, Πέμπλινγκε Σο και Σάνκτ Γιόργκενς Σο.[55]

Η Κοπεγχάγη εδράζεται σε ασβεστολιθικό υπέδαφος με στρώσεις πυρόλιθου, το οποίο αποτέθηκε κατά τη Δάνια περίοδο κάπου 60 με 66 εκατομμύρια χρόνια πριν. Υπάρχει επίσης πράσινη άμμος από την Σελάνδια περίοδο. Στην περιοχή υπάρχουν και κάποια ρήγματα, το σημαντικότερο εκ των οποίων είναι το ρήγμα Κάρλσμπεργκ το οποίο εκτείνεται από τα βορειοδυτικά στα νοτιοανατολικά διαμέσω του κέντρου της πόλης.[56] Κατά την τελευταία παγετωνική περίοδο, οι παγετώνες διάβρωσαν την επιφάνεια αφήνοντας ένα στρώμα λιθώνων πάχους έως και 15 μέτρων.[57]

Παραλίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Άμεγια Στράντπαρκ

Η Κοπεγχάγη και οι τριγύρω περιοχές έχουν τρεις παραλίες με συνολικά περίπου 8 χιλιόμετρα αμμωδών ακτών σε απόσταση 30 λεπτών με ποδήλατο από το κέντρο της πόλης. Σε αυτές περιλαμβάνεται και το Άμεγια Στράντπαρκ, το οποίο άνοιξε το 2005 με τεχνητό νησί μήκους 2 χιλιομέτρων και παραλίες 4,6 χιλιομέτρων σε απόσταση 15 λεπτών με ποδήλατο από το κέντρο.[58]

Τις παραλίες συμπληρώνει ένα σύστημα λουτρών του λιμανιού κατά μήκος της ακτογραμμής της Κοπεγχάγης. Το πρώτο και πιο δημοφιλές από αυτά βρίσκεται στο Ίσλαντς Μπρίγκε και είναι διεθνώς αναγνωρισμένο για τον σχεδιασμό του.[59]

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Παλάτι Φρέντερικσμπεργκ χιονισμένο

Η Κοπεγχάγη βρίσκεται στη ζώνη ωκεάνιου κλίματος (Κέππεν: Cfb ).[60] Ο καιρός της υπόκειται σε συστήματα χαμηλής πίεσης από τον Ατλαντικό τα οποία έχουν αποτέλεσμα ασταθείς συνθήκες καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το Ρεύμα του Κόλπου φέρνει θερμότερο νερό από τον Κόλπο του Μεξικού με αποτέλεσμα η μέση θερμοκρασία να είναι περίπου 5 βαθμούς μεγαλύτερη από την αναμενόμενη για το γεωγραφικό πλάτος της πόλης (55 μοίρες βόρεια). Εκτός από τις ελαφρώς υψηλότερες βροχοπτώσεις από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο, οι κατακριμνήσεις είναι μέτριες. Ενώ τυπικά μπορεί να χιονίσει από τα τέλη Δεκεμβρίου έως τις αρχές Μαρτίου, μπορεί επίσης να βρέχει με μέση θερμοκρασία κοντά στο μηδέν.[61]

Ο Ιούνιος είναι ο μήνας του χρόνου με τη μεγαλύτερη ηλιοφάνεια με οκτώ περίπου ώρες μέση ηλιοφάνεια την ημέρα. Ο Ιούλιος και ο Αύγουστος είναι θερμοί μήνες επίσης, με θερμοκρασίες την ημέρα γύρω στους 20°C και βροχόπτωση κατά μέσο όρο 69 mm ανά μήνα. Εν αντιθέσει, η μέση διάρκεια ηλιοφάνειας τον Νοέμβριο είναι λιγότερη από δύο ώρες τη μέρα και μόλις μιάμιση ώρα ανά ημέρα από τον Δεκέμβριο έως τον Φεβρουάριο. Την άνοιξη ο καιρός γίνεται θερμότερος με τέσσερις έως έξι ώρες ηλιοφάνειας ανά ημέρα από τον Μάρτιο έως τον Μάιο. Ο Φεβρουάριος είναι ο ξηρότερος μήνας του έτους.[62] Σε εξαιρετικές καιρικές συνθήκες η χιονόπτωση στην Κοπεγχάγη μπορεί να φτάσει τα 50 cm σε διάρκεια 24 ωρών κατά τους χειμερινούς μήνες[63] ενώ η θερμοκρασία το καλοκάιρι έχει φτάσει και έως τους 33°C.[64]

Εξαιτίας του βόρειου γεωγραφικού πλάτους της, ο αριθμός των ωρών της ημέρα ποικίλει σημαντικά μεταξύ καλοκαιριού και χειμώνα. Στο μέσο του καλοκαιριού ο ήλιος ανατέλλει στις 4.26 πμ και δύει στις 9.58 μμ, με αποτέλεσμα 17 ώρες και 32 λεπτά ημέρας. Στο μέσο του χειμώνα ανατέλλει στις 8.37 πμ και δύει στις 15.39 και έτσι η διάρκεια της ημέρας είναι 7 ώρες και 1 λεπτό. Υπάρχει συνεπώς διαφορά 10 ωρών και 31 λεπτών στη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας μεταξύ του θερινού και του χειμερινού ηλιοστασίου.[65]

Κλιματικά δεδομένα Κοπεγχάγη (1961–1990)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 11
(52) 		15
(59) 		16
(61) 		25
(77) 		25
(77) 		29
(84) 		30
(86) 		31
(88) 		26
(79) 		21
(70) 		20
(68) 		12
(54) 		31
(88)
Μέση Μέγιστη °C (°F) 1.9 2.0 4.8 9.5 15.0 19.2 20.4 20.3 16.7 12.1 7.1 3.7 11,1
Μέση Μηνιαία °C (°F) 0.1 −0.1 2.0 5.7 10.9 15.1 16.4 16.3 13.2 9.5 5.1 1.8 8,0
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −2 −2.4 −0.6 2.3 7.2 11.3 12.9 12.6 9.8 6.7 2.7 −0.5 5,0
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −18
(0) 		−16
(3) 		−14
(7) 		−5
(23) 		−1
(30) 		3
(37) 		6
(43) 		6
(43) 		0
(32) 		−3
(27) 		−8
(18) 		−13
(9) 		−18
(0)
Υετός mm (ίντσες) 46 30 39 39 42 52 68 64 60 56 61 56 613
Μέσες ημέρες βροχόπτωσης (≥ 1mm) 10 8 9 8 8 8 10 10 10 9 12 11 113
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 45 67 110 168 217 218 202 193 133 90 55 42 1.539
Πηγή #1: Danmarks Meteorologiske Institut
Πηγή #2: MyForecast (Record Highs and Lows)

Διοίκηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διαμερίσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διαμερίσματα του Δήμου της Κοπεγχάγης

Το αστικό συγκρότημα της Κοπεγχάγης περιλαμβάνει τους δήμους της Κοπεγχάγης, του Ντράουερ, του Φρέντερικσμπεργκ και του Τόρνμπι με συνολικό πληθυσμό στις αρχές του 2012, 704.108 κατοίκους.[66] Μετά τον Δήμο της Κοπεγχάγης, ακολουθεί σε μέγεθος ο Δήμος του Φρέντερικσμπεργκ, ο οποίος περικλείεται τελείως από αυτόν. Και οι δύο βρίσκονται στην ευρύτερη Περιοχή Πρωτεύουσας της Δανίας, περιλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος της αστικής περιοχής της Κοπεγχάγης. Μετά από μεταρρύθμιση το 2006-2008, ο Δήμος της Κοπεγχάγης διαιρείται σε 10 επίσημα διαμερίσματα (δανικά: bydele):[67] Ίντρε Μπι, Έστερμπρο, Νέρεμπρο, Βέστερμπρο/Κόνγκενς Ένγκχαβε, Βέλμπι, Βένλεσε, Μπρόνσχοϊ-Χούσουμ, Μπίσπεμπγιεργκ, Άμεγια Οστ και Άμεγια Βεστ. Κάποιες από τις σημαντικές γειτονιές της Κοπεγχάγης είναι το Σλότσχολμεν, το Φρέντερικσσταντεν, το Ίσλαντς Μπρίγκε, η Κριστιάνια, το Κάρλσμπεργκ, το Σλούσεχολμεν, το Άμεγιαμπρο, το Έρεστεντ, το Νόρντχαβνεν, το Μπέλαχοϊ, το Μπρόνσχοϊ, το Ρίπαρκεν και το Βίγκερσλεβ.

Δημοτική διοίκηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δημαρχείο της Κοπεγχάγης

Η έδρα του δημοτικού συμβουλίου (Borgerrepræsentation) της Κοπεγχάγης είναι το Δημαρχείο της Κοπεγχάγης (Københavns Rådhus). Στο συμβούλιο προεδρεύει ο Δήμαρχος (Overborgmester i København)[Σημ. 1], σήμερα ο Φρανκ Γένσεν, ο οποίος με δύο επιλεγμένους αντιπροέδρους επιβλέπει τους 55 αντιπροσώπους του συμβουλίου οι οποίοι αναλαμβάνουν διάφορα καθήκοντα.[68] Το συμβούλιο συνεδριάζει συνήθως κάθε δεύτερη Πέμπτη στις 17:30.[68] Τα θέματα με τα οποία ασχολείται το συμβούλιο ποικίλουν, από εργασιακά ζητήματα, επιχειρηματικά, οικονομικά, ζητήματα διεθνούς συνεργασίας και τεχνολογίας, αστικός σχεδιασμός, κατοικία και δόμηση, ζητήματα της νεολαίας, των ηλικιωμένων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες, τη δημόσια υγεία και το κυκλοφοριακό και όλα με κεντρικό άξονα τη διατήρηση της βιωσιμότητας της πόλης και την επίτευξη των περιβαλλοντικών και υγειονομικών στόχων.[69]

Ο δήμαρχος Φρανκ Γένσεν

Όλα τα μέλη του συμβουλίου εκλέγονται κάθε τέσσερα χρόνια. Στις δημοτικές εκλογές τον Νοέμβριο του 2013, οι Σοσιαλδημοκράτες παρέμειναν στην πρώτη θέση με 27,8% των ψήφων (μείωση 2,2% από το 2009) ενώ η Κόκκινη-Πράσινη Συμμαχία (Enhedslisten) ήταν δεύτερη με 19,5%.[70][71] Ο δήμαρχος Φρανκ Γένσεν διατήρησε τη θέση του, χωρίς όμως να είναι ευχαριστημένος καθώς το αποτέλεσμα ήταν το χειρότερο που είχε ποτέ το κόμμα του. Ο δήμαρχος της Κοπεγχάγης εκλέγεται από το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα τα τελευταία 110 χρόνια.[72]

Η δημοτική διοίκηση χωρίζεται σε επτά διοικητικούς τομής: Εργασία και Ενσωμάτωση, Πολιτισμός και Ψυχαγωγία, Υγεία και Πρόνοια, Οικονομία, Παιδιά και Νεολαία, Κοινωνικές Υπηρεσίες, και Τεχνική και Περιβαλλοντική Διαχείριση.[73] Έχει έξι πολιτικές επιτροπές και μία οικονομική επιτροπή. Ο ετήσιος προϋπολογισμός κατατίθεται τον Αύγουστο και οριστικοποιείται τον Οκτώβριο ενώ η ετήσια οικονομική αναφορά εκδίδεται τον Μάιο κάθε έτους. Τη λογιστική διαχείριση των οικονομικών του δήμου έχει αναλάβει η λογιστική εταιρεία Deloitte.[74]

Δήμαρχοι από το 1938

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όλοι οι δήμαρχοι (Overborgmester)[Σημ. 1] από το 1938 και μετά οπότε καθιερώθηκε ο τίτλος του Overborgmester, ανήκουν στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.[72]

Νόμος και τάξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κτήριο Δικαστηρίων της Κοπεγχάγης

Τα περισσότερα από τα ανώτερα δικαστήρια και νομικά ιδρύματα της Δανίας βρίσκονται στην Κοπεγχάγη. Ένα σύγχρονο δικαστικό σύστημα, Hof- og Stadsretten, εφαρμόστηκε στη Δανία ειδικά για την Κοπεγχάγη από τον Γιόχαν Φρίντριχ Στρούενζε το 1771.[75] Το Δικαστήριο της Κοπεγχάγης (Kobenhavns Byret), είναι το μεγαλύτερο από τα 24 δικαστήρια πόλεων στη Δανία, με δικαιοδοσία στους δήμους της Κοπεγχάγης, στο Ντράουερ και το Τόρνμπι.[76] Το Ναυτιλιακό και Εμπορικό Δικαστήριο (Sø- og Handelsretten) ιδρύθηκε το 1862 και ασχολείται με εμπορικές υποθέσεις όλης της Δανίας.[77] Το Ανώτατο Δικαστήριο της Δανίας (Højesteret), το οποίο βρίσκεται στο Παλάτι Κρίστιανσμπορκ στο Prins Jørgens Gård στο κέντρο της Κοπεγχάγης, είναι το τελικό δικαστήριο της Δανίας για εφέσεις. Χειρίζεται αστικές και ποινικές υποθέσεις από κατώτερα δικαστήρια και έχει δύο αίθουσες στις οποίες γίνεται ακρόαση όλων των ειδών των υποθέσεων.[78]

Politigården, το αρχηγείο της αστυνομίας

Η Δανέζικη Εθνική Αστυνομία και η Αστυνομία της Κοπεγχάγης στεγάζονται στο νεοκλασικό κτήριο Politigården, χτισμένο το 1918-1924 από τους αρχιτέκτονες Χακ Κάμπμαν και Χόλγκερ Γιάκομπσεν.[79] Στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει το ζήτημα των ναρκωτικών, η αστυνομία είχε σημαντική επιτυχία με δύο δωμάτια κατανάλωσης ναρκωτικών που άνοιξε στην πόλη, στα οποία οι ναρκομανείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν αποστειρωμένες σύριγγες και να βοηθηθούν από νοσοκόμες αν είναι απαραίτητο. Παρόλο που τα ναρκωτικά είναι ακόμα εκτός νόμου, η αστυνομία δεν διώκει τους χρήστες που χρησιμοποιούν τα δωμάτια. Σύμφωνα με δήλωση του υπαρχηγού της αστυνομίας, Kaj Majlund, «Πρέπει να βρεθούν νέοι τρόποι για την αντιμετώπιση των εθισμένων χρηστών. Δεν μπορούμε να επιτύχουμε κλείνοντάς τους στη φυλακή.»[80]

Η Πυροσβεστική Υπηρεσία της Κοπεγχάγης είναι η μεγαλύτερη δημοτική πυροσβεστική υπηρεσία στη Δανία με 500 άτομα προσωπικό, πυροσβέστες και πληρώματα ασθενοφόρων, 150 διοικητικούς υπαλλήλους και 35 άτομα στην πρόληψη.[81] Η υπηρεσία ξεκίνησε ως Βασιλική Πυροσβεστική Υπηρεσία της Κοπεγχάγης που ιδρύθηκε στις 9 Ιουλίου υπό τον Βασιλιά Χριστιανό Ε΄. Μετά την ψήφιση νόμου την 1η Αυγούστου 1870 η πυροσβεστική υπηρεσία της Κοπεγχάγης έγινε δημοτικός οργανισμός.[82] Το αρχηγείο της υπηρεσίας στεγάζεται στον Κεντρικό Πυροσβεστικό Σταθμό της Κοπεγχάγης ο οποίος κατασκευάστηκε σε σχέδια του Λούντβιχ Φένγκερ σε ρυθμό ιστορικιστικό και εγκαινιάστηκε το 1892.[83]

Περιβαλλοντικός σχεδιασμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το υπεράκτιο αιολικό πάρκο Μίντελγκρουντεν

Η Κοπεγχάγη αναγνωρίζεται ως μία από τις πιο φιλικές προς το περιβάλλον πόλεις στον κόσμο.[84] Η δημοτική πολιτική έχει στόχο να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 20% πριν το τέλος του 2015.[85] Το 2001 κατασκευάστηκε μεγάλο αιολικό πάρκο λίγο έξω από τις ακτές της Κοπεγχάγης στο Μίντελγκρουντεν. Παράγει το 4% περίπου της ενέργειας της πόλης.[86] Οι μακροχρόνιες ουσιαστικές επενδύσεις στη διαχείριση αποβλήτων έχουν βελτιώσει την ποιότητα του νερού στο λιμάνι σε τέτοιο βαθμό ώστε το εσωτερικό λιμάνι να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κολύμπι με εγκαταστάσεις σε πολλές τοποθεσίες.[87]

Η Κοπεγχάγη στοχεύει να γίνει ουδέτερη ως προς τον άνθρακα μέχρι το 2025. Ο στόχος είναι τα εμπορικά κτήρια και οι κατοικίες να μειώσουν την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κατά 20% και κατά 10% αντίστοιχα, και η συνολική κατανάλωση θερμότητας να μειωθεί κατά 20% μέχρι το 2025. Στις νέες οικοδομές αυξάνεται ολοένα και περισσότερο η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως τα ηλιακά πάνελ. Η θέρμανση προβλέπεται να είναι ουδέτερη ως προς τον άνθρακα μέχρι το 2025. Τα νέα κτήρια επιβάλλεται πλέον να είναι χαμηλής ενεργειακής κλάσης και από το 2020 να είναι σχεδόν μηδενικού ενεργειακού ισοζυγίου. Μέχρι το 2025 το 75% των μετακινήσεων θα πρέπει να γίνονται με τα πόδια, με ποδήλατο ή με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Επιπλέον υπάρχει σχεδιασμός ώστε το 20-30% των αυτοκινήτων μέχρι το 2025 να λειτουργούν με ηλεκτρισμό ή βιοκαύσιμο. Οι επενδύσεις προς αυτή την κατεύθυνση εκτιμώνται στα 472.000.000 δολάρια από τον δημόσιο και στα 4,78 δισεκατομμύριο δολάρια από τον ιδιωτικό τομέα.[88]

Οι υπεύθυνες αρχές για τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της πόλης εξακολουθούν να λαμβάνουν υπόψη αυτές τις προτεραιότητες. Δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε κλιματικά ζητήματα και σε προσπάθειες να διασφαλιστεί η μέγιστη εφαρμογή των προτύπων χαμηλού ενεργειακού ισοζυγίου. Οι προτεραιότητες περιλαμβάνουν την ανακύκλωση του βρόχινου νερού, τις πράσινες στέγες και τις αποδοτικές λύσεις διαχείρισης αποβλήτων. Στον αστικό σχεδιασμό, οι δρόμοι και οι πλατείες σχεδιάζονται ώστε να ενθαρρύνουν τη χρήση ποδηλάτου και το περπάτημα έναντι της χρήσης αυτοκινήτου.[89]

Ως αποτέλεσμα της αφοσίωσης σε υψηλά περιβαλλοντικά στάνταρ, η Κοπεγχάγη θεωρείται πρότυπο για την πράσινη οικονομία της, όντας η πρωτοπόρα πόλη του κόσμου στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Πράσινης Οικονομίας του 2012 (2012 Global Green Economy Index).[90] Έχει λάβει επίσης τον τίτλο της «Πράσινης Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας του 2014» λόγω των περιβαλλοντικών της επιτευγμάτων και των φιλόδοξων στόχων. Αναφέρονται τέλος οι προσπάθειες της πόλης να δουλέψει μαζί με επιχειρήσεις, πανεπιστήμια και οργανισμούς προκειμένου να διευρυνθεί η πράσινη ανάπτυξη, το «Πράσινο Εργαστήριο» ως συνιστώσα του εγχειρήματος του Βορείου Λιμανιού και οι προσπάθειες της πόλης να αυξήσει το ποσοστό του πληθυσμού που χρησιμοποιεί ποδήλατο για τη μετακίνησή του στην εργασία στο 50% μέχρι το 2015.[91]

Δημογραφία και κοινωνία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Παλάτι Κρίστιανσμποργκ το οποίο είναι η έδρα του Κοινοβουλίου της Δανίας, του Πρωθυπουργικού γραφείου της Δανίας και του Ανώτατου Δικαστηρίου της Δανίας

Οι στατιστικές από το πρώτο τέταρτο του 2016 δείχνουν ότι 452.009 (76%) από το συνολικό πληθυσμό του Δήμου της Κοπεγχάγης είναι δανικής καταγωγής, 47.793 μετανάστες και 5.360 με καταγωγή από δυτικές χώρες (8,9%), 60.401 μετανάστες και 28.972 με καταγωγή από μη δυτικές χώρες (15%).[92]

Πληθυσμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πληθυσμός της Κοπεγχάγης ποικίλει αναλόγως με τον ορισμό που θα χρησιμοποιηθεί. Η στατιστική υπηρεσία της Δανίας δεν έχει καθορίσει τη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή της Κοπεγχάγης, είναι όμως γνωστό ότι αποτελείται από τους δήμους της Κοπεγχάγης, του Φρέντερικσμπεργκ και 16 από τους 20 δήμους στις παλιές κομητείες της Κοπεγχάγης και του Ρόσκιλε, πέντε από τους οποίους εν μέρει.[93] Η αστική περιοχή της Κοπεγχάγης το 2016 είχε πληθυσμό 1.280.371 κατοίκους με συνολικό πληθυσμό στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή 2.016.285 κατοίκους. Η τελευταία ισοδυναμεί με την τοπικής συγκοινωνίας και τις ζώνες εισιτηρίων, καλύπτοντας 3.030 χλμ2. Με ορισμό της Κοπεγχάγης στη ως τη περιοχή όπου τουλάχιστον το 10% του πληθυσμού μετακινείται τακτικά στο κέντρο της Κοπεγχάγης, καλύπτεται το μεγαλύτερο μέρος του Σέλαιν και η περιοχή έχει πληθυσμό περίπου 2,3 εκατομμύρια κάτοικους.[94]

Μετά την κατασκευή της γέφυρας Έρεσουντ το 2000, η συγκοινωνία μεταξύ Σέλαιν και Σκάνιας στη Σουηδία αυξήθηκε ραγδαία, ορίζοντας έτσι μια ευρύτερη ενοποιημένη περιοχή. Η περιοχή αυτή είναι γνωστή ως Περιοχή Έρεσουντ, και έχει πληθυσμό 3,8 εκατομμύρια κάτοικους (από τους οποίους τα 2,5 εκατομμύρια ζουν στο δανέζικο τμήμα της).[95]

Το κανάλι Νyhavn
Το Strøget
Το κάστρο Frederiksberg

Πληθυσμός της Κοπεγχάγης (από της 1. Ιανουαρίου 1 1971)

Θρησκεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πλειοψηφία των κατοίκων της Κοπεγχάγης είναι μέλη της Λουθηρανικής Εκκλησίας της Δανίας, ωστόσο το 58,1% που το δηλώνει ρητά δια της πληρωμής των εκκλησιαστικών φόρων είναι αρκετά μικρότερο από τον εθνικό μέσο όρο του 75,9% με βάση τα στοιχεία το 2017.[96] Υπάρχουν και αρκετές άλλες χριστιανικές κοινότητες στην πόλη, από τις οποίες μεγαλύτερη είναι η Ρωμαιοκαθολική.[97] Η δεύτερη σημαντικότερη θρησκεία στην πόλη είναι το Ισλάμ. Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, οι περισσότεροι από τους περίπου 150.000 μουσουλμάνους που ζουν στη χώρα, βρίσκονται στην Κοπεγχάγη, με μεγαλύτερη συγκέντρωση στο Νέρεμπρο και στο Βέστεγκνεν.[98] Υπάρχουν και κάπου 7.000 Εβραίοι στη Δανία, οι περισσότεροι εκ των οποίων ζουν στην περιοχή της Κοπεγχάγης όπου υπάρχουν και αρκετές συναγωγές.[99]

Ποιότητα ζωής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επί αρκετά χρόνια η Κοπεγχάγη κατατάσσεται σε υψηλή θέση σε διεθνείς έρευνες για την ποιότητα ζωής. Η σταθερή της οικονομία μαζί με τις υπηρεσίες παιδείας και το επίπεδο της κοινωνικής της ασφάλειας την κάνουν ελκυστική και για τους ντόπιους και για τους επισκέπτες. Αν και είναι μία από τις πιο ακριβές πόλεις του κόσμου, είναι ταυτόχρονα και μία από τις πλέον εύκολες ως προς τη διαβίωση, λόγω του συστήματος μαζικών μεταφορών της, των υποδομών της για τους χρήστες ποδηλάτου και των περιβαλλοντικών πολιτικών της.[100] Η Monocle χαρακτήρισε την Κοπεγχάγη ως την «πόλη με τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης» το 2013, εξαιτίας των ανοιχτών της χώρων, της αυξημένης δραστηριότητας στους δρόμους, τον αστικό σχεδιασμό με έμφαση στους ποδηλάτες και τους πεζούς, και χαρακτηριστικά που ενθαρρύνουν την απόλαυση της αστικής ζωής με έμφαση στην κοινότητα, τον πολιτισμό και την κουζίνα.[101] Άλλες πηγές κατατάσσουν ψηλά την Κοπεγχάγη για το επιχειρηματικό της περιβάλλον, την προσβασιμότητα, τα εστιατόρια και τον περιβαλλοντικό σχεδιασμό της.[102] Για τη φοιτητική διαβίωση ωστόσο, η Κοπεγχάγη κατατάσσεται στην 39η θέση για το 2012. Τέλος, παρά την υψηλή της θέση ως προς την ποιότητα ζωής, βαθμολογείται χαμηλά στην εργοδοτική δραστηριότητα και την οικονομική προσιτότητα.[103]

Οικονομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το λιμάνι της Κοπεγχάγης
Η σκανδιναβική έδρα της ελβετικής φαρμακοβιομηχανίας Ferring Pharmaceuticals

Η Κοπεγχάγη δεν είναι μόνο το οικονομικό και χρηματοοικονομικό κέντρο της Δανίας αλλά μείζον επιχειρηματικό κέντρο ολόκληρης της περιοχής της Σκανδιναβίας και της Βαλτικής. Οι στατιστικές για το 2010 δείχνουν ότι από τους 350.000 εργαζόμενους της Κοπεγχάγης, η μεγάλη πλειοψηφία εργάζεται στον τομέα των υπηρεσιών, ειδικά στις μεταφορές και τις τηλεπικοινωνίες, στο εμπόριο και στον χρηματοοικονομικό τομέα, ενώ λιγότεροι από 10.000 εργάζονται στον βιομηχανικό τομέα. Το εργατικό δυναμικό του δημόσιου τομέα είναι περίπου 110.000 εργαζόμενοι, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης και της δημόσιας υγείας.[104] Από το 2006 έως το 2011, η οικονομία αυξήθηκε κατά 2,5% στην Κοπεγχάγη και τον Δήμο της Κοπεγχάγης ενώ είχε πτώση 4% στο υπόλοιπο της Δανίας.[105]

Σε έρευνα της Dansk Industri (Ομοσπονδία δανέζικης βιομηχανίας) του 2013 για παράγοντες απασχόλησης σε 96 δήμους της Δανίας, η Κοπεγχάγη ήταν στην πρώτη θέση ως προς τα εκπαιδευτικά προσόντα και ως προς την ανάπτυξη ιδιωτικών επιχειρήσεων στο πρόσφατο παρελθόν, όμως έπεσε στην 86η θέση ως προς την αποτίμηση του κλίματος απασχόλησης. Η έρευνα αποκάλυψε σημαντική απογοήτευση στο επίπεδο του διαλόγου των επιχειρήσεων με τις δημοτικές αρχές.[106] Το 2012, η Κοπεγχάγη ήταν τρίτη στην κατάταξη των πλουσιότερων πόλεων του κόσμου ως προς το ακαθάριστο προϊόν, πέφτοντας από την πρώτη θέση που βρισκόταν το 2009.[107] Σε έρευνα του 2011 της UBS για τιμές και μισθούς, η Κοπεγχάγη έπεσε στην πέμπτη θέση για τα επίπεδα τιμών ενώ κράτησε την τρίτη θέση για τα επίπεδα ακαθάριστων μισθών, ενώ παλαιότερα βρίσκονταν στην πρώτη θέση σε αγοραστική δύναμη με όρους ωριαίων ακαθάριστων αποδοχών ενώ μόλις στην 12η σε όρους οικιακής αγοραστικής δύναμης.[108]

Στην Κοπεγχάγη έχουν την έδρα τους αρκετές διεθνείς εταιρείες όπως η A.P. Møller-Mærsk, η Novo Nordisk, η Carlsberg και η Novozymes.[109] Η πόλη έχει επίσης επιτυχημένα επιχειρηματικά συγκροτήματα σε διάφορους τομείς καινοτομίας όπως η τεχνολογία πληροφορικής, η βιοτεχνολογία, η φαρμακοβιομηχανία και η καθαρή τεχνολογία.[110]

Η σημασία του τουριστικού τομέα στην οικονομία της Κοπεγχάγης αυξάνεται συνεχώς, φτάνοντας σε νέο μέγιστο το 2012 για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Ο αριθμός των διανυκτερεύσεων έφτασε τα 8,1 εκατομμύρια, αύξηση 25% από το 2008. Μεταξύ 2011 και 2012 οι διανυκτερεύσεις αυξήθηκαν συνολικά 9,2%, με αύξηση 39% για άτομα με κινεζική προέλευση. Ο αριθμός των επιβατών που επισκέφτηκαν την πόλη αεροπορικώς ή με πλοίο αυξήθηκαν κατά πολύ ενώ ο συνεδριακός τουρισμός απέδωσε 1,2 δισεκατομμύρια δανικές κορόνες με σύνολο 57 συνέδρια ανά έτος.[111]

Medicon Valley

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κοπεγχάγη έχει πολλές επιχειρήσεις και ιδρύματα που εστιάζουν στην έρευνα και την ανάπτυξη τους τομείς της βιοτεχνολογίας και των επιστημών της ζωής.[112] Δύο από τις 50 μεγαλύτερες φαρμακοβιομηχανίες και επιχειρήσεις βιοτεχνολογίας είναι εγκατεστημένες στην ευρύτερη περιοχή της Κοπεγχάγης. Το συγκρότημα βιοτεχνολογίας και επιστημών ζωής στην Κοπεγχάγη και την υπόλοιπη περιοχή Έρεσουντ είναι ένα από τα ισχυρότερα στην Ευρώπη. Είναι γνωστό ως Medicon Valley και είναι συνεργατικό εγχείρημα που υποστηρίζεται και από τη Δανία και από τη Σουηδία. Ο σκοπός είναι να ενδυναμωθεί η θέση της περιοχής και να προαχθεί η συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων και πανεπιστημιακής κοινότητας. Εκατοντάδες επιχειρήσεις έχουν ιδρυθεί στην περιοχή, η πλειονότητα των οποίων στην πλευρά της Δανίας.[113][114]

Αστικό τοπίο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σημερινή εικόνα της πόλης έχει σχηματιστεί από τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε ως περιφερειακό κέντρο για αιώνες. Η Κοπεγχάγη έχει πολλές περιοχές, κάθε μία από τις οποίες με ξεχωριστό χαρακτήρα και που αντιπροσωπεύει μία ξεχωριστή περίοδο. Άλλα διακριτά χαρακτηριστικά της Κοπεγχάγης είναι η αφθονία του νερού, τα πολλά πάρκα και οι ποδηλατόδρομοι κατά μήκος των περισσοτέρων δρόμων.[115]

Αξιοθέατα της πόλης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Nationalmuseet (Εθνικό Μουσείο)

Με ευρήματα που χρονολογούνται στην εποχή των παγετώνων. Η είσοδος είναι δωρεάν.

Παλάτι της Κοπεγχάγης, αναγεννησιακό, κάθε αίθουσα είναι αφιερωμένη και σε ένα μονάρχη της χώρας. Ανοιχτό καθημερινά, 60 κορώνες η είσοδος. Αλλαγή φρουράς στις 12:00.

Στην άκρη του λιμανιού, έργο του Edvard Eriksen από το 1913. Αναφέρεται σε ηρωίδα παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

  • Kastellet

Παλιό φρούριο, κοντά στη μικρή γοργόνα, το οποίο σήμερα έχει μετατραπεί σε πάρκο αναψυχής.

Ο παραδοσιακός κήπος διασκέδασης στο κέντρο.

  • Strøget

Το σύνολο των πεζοδρόμων στην καρδιά της Κοπεγχάγης προσελκύει πλήθος τουριστών.

  • Christiansborg

Παλάτι που σήμερα φιλοξενεί το κοινοβούλιο της Δανίας.

  • Øresundsbroen

Εγκαινιάστηκε το 2000 και πρόκειται για μία γέφυρα που ενώνει την Κοπεγχάγη με τη Νότια Σουηδία.

  • Amalienborg

Τα χειμερινά ανάκτορα, τόπος κατοικίας της βασιλικής οικογένειας.

  • Marmorkirken

Η μαρμάρινη εκκλησία βρίσκεται κοντά στα ανάκτορα Αmalienborg. Ο τρούλος της εκκλησίας αποτελεί τον μεγαλύτερο στη Βόρεια Ευρώπη και είναι εμπνευσμένος από τον τρούλο του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό.

  • Nyhavn

Το παλιό και γραφικό κανάλι της πόλης αποτελεί ένα από τα κυριότερα αξιοθέατά της.Σε κάποιο από τα σπίτια αυτού του καναλιού πέρασε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του ο παραμυθάς Hans Christian Andersen.

Το μοντέρνο κτίριο της όπερας βρίσκεται στο λιμάνι της Κοπεγχάγης και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 2005.

  • Vor Frelsers Kirke

Βρίσκεται στην περιοχή Christianshavn και η ανάβαση στην κορυφή της προσφέρει μία πανοραμική θέα της Κοπεγχάγης.

Εργοστάσιο παραγωγής μπύρας, στο οποίο πραγματοποιούνται ξεναγήσεις.

  • Statens Museum for Kunst (Εθνικό μουσείο τέχνης)

Πρόκειται για την εθνική πινακοθήκη της Δανίας. Εκεί βρίσκονται πολυάριθμες συλλογές, τόσο από τη Δανία, όσο και από την υπόλοιπη Ευρώπη. Τις Τετάρτες η είσοδος είναι ελεύθερη.

  • Ny Carlsberg Glyptotek

Μουσείο τέχνης με ελληνορωμαϊκές και αιγυπτιακές συλλογές γλυπτών.

Τόσο το Nationalmuseet, όσο και το Statens Museum for Kunst, διαθέτουν αίθουσες ειδικά αφιερωμένες στα παιδιά.

Συγκοινωνίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κοπεγχάγη διαθέτει ένα δίκτυο λεωφορείων και τραίνων, τα οποία εξυπηρετούν τόσο τις κεντρικές περιοχές της πόλης όσο και τα προάστια. Επιπλέον, διαθέτει με τo Μετρό της Κοπεγχάγης ένα δίκτυο μετρό με δύο γραμμές, το οποίο εγκαινιάστηκε το 2002 και εξυπηρετεί κυρίως το κέντρο και ορισμένα παρακείμενα προάστια καθώς και ένα τμήμα του νησιού Amager. Τον Δεκέμβριο του 2007 ολοκληρώθηκε η επέκταση της γραμμής 2 του μετρό μέχρι το αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης.

Μεγάλο μέρος των κατοίκων της Κοπεγχάγης χρησιμοποιεί το ποδήλατο για τις καθημερινές μετακινήσεις του, ενώ στις περισσότερες οδικές αρτηρίες της πόλης υπάρχει ειδική λωρίδα για τους ποδηλάτες.

Σταθμός μετρό στην Κοπεγχάγη

Πρόσωπα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αδελφοποιημένες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το παλάτι Amalienborg
    Το παλάτι Amalienborg
  • Το βασιλικό θέατρο της Κοπεγχάγης
    Το βασιλικό θέατρο της Κοπεγχάγης
  • Άποψη της πλατείας Kongens Nytorv
    Άποψη της πλατείας Kongens Nytorv
  • Το δημαρχείο της Κοπεγχάγης
    Το δημαρχείο της Κοπεγχάγης
  • Η βασιλική βιβλιοθήκη
    Η βασιλική βιβλιοθήκη
  • Ένα από τα κανάλια της πόλης
    Ένα από τα κανάλια της πόλης
  • Το Kastellet
    Το Kastellet
  • Το πλανητάριο
    Το πλανητάριο

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Ο τίτλος Overborgmester είναι διαφορετικός από του δημάρχου σε ελεύθερη απόδοση υπερδήμαρχος, αντίστοιχος με τον Lord Mayor της Αγγλίας και τον φέρουν οι διοικητές μεγάλων δήμων (στη Δανία μόνο ο δήμαρχος της Κοπεγχάγης)

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ cn.wtcf.org.cn/citys/3469-2.html.
  2. ↑ icorn.org/city/copenhagen. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουνίου 2024.
  3. ↑ «Population at the first day of the quarter by urban areas, age and sex». statbank.dk. Στατιστική Υπηρεσία Δανίας. 1 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2021. 
  4. ↑ Cardarelli 2008, σελ. 336.
  5. ↑ USA (30 Ιανουαρίου 2013). «The Genus Hafnia: from Soup to Nuts». US National Library of Medicine National Institutes of Health. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2013. 
  6. ↑ «Arkæologer graver ny teori om København op af mulden» (στα Δανικά). Videnskab.dk. 5 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2013. 
  7. ↑ Cunningham 2013, σελ. 35.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «København - historie» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2013. 
  9. ↑ «Gammel Strand» (στα Δανικά). Københavns Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2013. 
  10. ↑ Skaarup; Jensen (2002), σσ. 14–15
  11. ↑ Davies 1944, σελ. 365.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Harding 2009, σελ. 38.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Christopher 2006, σελ. 78.
  14. ↑ Copenhagen, Dansk turistforening, (1898). Copenhagen, the Capital of Denmark. σελ. 49. 
  15. ↑ 15,0 15,1 Booth 2003, σελ. 9.
  16. ↑ Christine Ingebritsen (1 Ιανουαρίου 2006). Scandinavia in World Politics. Rowman & Littlefield. σελίδες 7–. ISBN 978-0-7425-0966-5. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «History of the University». University of Copenhagen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2013. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 «Københavns historie efter Reformationen» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2013. 
  19. ↑ «Holmen» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013. 
  20. ↑ Woodward 1998, σελ. 10.
  21. ↑ Raabyemagle, σ. 16.
  22. ↑ Lauring, Kåre. Byen brænder. σελίδες 86–88. 
  23. ↑ «Frederiksstaden, København» (στα Δανικά). arkark.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2013. 
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 «Københavns historie 1728–1914» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2013. 
  25. ↑ Nelson 2005, σελ. 247.
  26. ↑ Cowie 1990, σελ. 130.
  27. ↑ Pocock 1994, σελ. 229.
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 Davies, Peter (3 Σεπτεμβρίου 2007). «Copenhagen's second battle remembered – 200 years on». The Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-05-29. https://web.archive.org/web/20100529104641/http://www.timesonline.co.uk/tol/life_and_style/court_and_social/article2372230.ece. Ανακτήθηκε στις 2016-06-22. 
  29. ↑ Smith 1998, σελ. 204.
  30. ↑ «The Battle of Copenhagen». BritishBattles.com. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  31. ↑ «Københavns bombardement» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  32. ↑ Hinde 1973, σελ. 168.
  33. ↑ «Guide til Dansk Guldalder» (στα Δανικά). Golden Days. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  34. ↑ «Københavns Havn». Den Store Danske (στα Δανικά). Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2013. 
  35. ↑ «Frederiksberg Kommune - historie» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  36. ↑ Steffen Linvald. «Københavns hvornår skete det» (στα Δανικά). København. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2013. 
  37. ↑ Jan Baltzersen. «Denmark and Southern Jutland during the First World War». Dansk Center for Byhistorie. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2013. 
  38. ↑ 38,0 38,1 Schaldemose 2005, σελ. 161.
  39. ↑ 39,0 39,1 «Københavns historie siden 1914» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  40. ↑ 40,0 40,1 «The Occupation of Denmark» (στα Δανικά). Denmark.dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Νοέμβριος 2013. 
  41. ↑ 41,0 41,1 Klaus Velschow (21 Μαρτίου 1945). «The Bombing of the Shellhus on March 21, 1945». Dansk Militærhistorie. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2013. 
  42. ↑ Regional Development Policies in OECD Countries. OECD Publishing. 4 Νοεμβρίου 2010. σελ. 357. ISBN 978-92-64-08722-4. 
  43. ↑ Cervero 1998, σελ. 132.
  44. ↑ 44,0 44,1 «Københavns historie» (στα Δανικά). Københavns Kommune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  45. ↑ Elise Beacom (10 Νοεμβρίου 2012). «'Copenhagenizing' the world, one city at a time». the Copenhagen post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2013. 
  46. ↑ «The Black Diamond» (στα Δανικά). Danish architecture guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  47. ↑ «København» (στα Δανικά). Danmarkshistorien.dk. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  48. ↑ «Copenhagen Metro, Denmark». railwaytechnology.com. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2013. 
  49. ↑ «The Opera in Copenhagen». Henning Larsen Architects. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  50. ↑ «Copenhagen Climate Change Conference - December 2009». United Nations. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2013. 
  51. ↑ «What is the Øresund Region?» (στα Δανικά). Øresund. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  52. ↑ «Copenhagen (København), Denmark». Danishnet.com. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  53. ↑ Google Inc. "Copenhagen". Google Maps (Map). Cartography by Google, Inc. Ανακτήθηκε 24 Νοεμβρίου 2013
  54. ↑ «Parker I Indre By» (στα Δανικά). Copenhagen Municipality. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2013. 
  55. ↑ 55,0 55,1 «København - geografi» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2013. 
  56. ↑ Lars Nielsen· Alexander Lassen· Hans Thybo (2005). «Carlsbergforkastningen» (PDF) (στα Δανικά). Geoviden. σελίδες 8–11. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  57. ↑ «København - geologi» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  58. ↑ «Stranden» (στα Δανικά). Amagerstrand. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2013. 
  59. ↑ «2007 IOC Honorable Mention». ap architecture-page. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2009. 
  60. ↑ «Denmark». Weather Online. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  61. ↑ «Average weather in Copenhagen, Denmark» (στα Δανικά). World Weather and Climate Information. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  62. ↑ «Klimanormaler» (στα Δανικά). Danmarks Meteorologiske Institut. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2014. 
  63. ↑ «Københavns Lufthavn er klædt på til vinteren» (στα Δανικά). CPH. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  64. ↑ «Exceptionel varm sommerdag i København» (στα Δανικά). BT. 21 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  65. ↑ «Sol op/ned» (στα Δανικά). Almanak. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  66. ↑ «Statistics Denmark, table BEF1A07: Population 1 January by region, age, sex, marital status». Statistikbanken.dk. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2013. 
  67. ↑ «Københavns bydele». Københavns Kommune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2012. 
  68. ↑ 68,0 68,1 «Borgerrepræsentationen» (στα Δανικά). Københavns Kommune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
  69. ↑ «Indsatsområder og politikker» (στα Δανικά). Københavns Kommune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
  70. ↑ «Kommunalvalg d. 19. november 2013: København Kommune» (στα Δανικά). KMD. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2013. 
  71. ↑ «Result of the municipal and regional election in Denmark 19th of November 2013». International Viewpoint. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2013. 
  72. ↑ 72,0 72,1 «S står til dårligste valg i Kbh nogensinde». Ritzau. 18 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  73. ↑ «Kontakt en forvaltning» (στα Δανικά). Københavns Kommune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
  74. ↑ «Regnskab og budget» (στα Δανικά). Københavns Kommune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
  75. ↑ «Hof- og Stadsretten». Gyldendal. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
  76. ↑ «The City Court of Copenhagen». Danmarks Domstole: Københavns Byret. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2013. 
  77. ↑ «The Copenhagen Maritime and Commercial Court». Danmarks Domstole. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2013. 
  78. ↑ «Højesteret» (στα Δανικά). Den Store Danske. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2013. 
  79. ↑ «Police headquarters». Visitcopenhagen.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
  80. ↑ «Britain eyes Denmark's safe drug room experience». The Voice of Russia, BBC. 30 Οκτωβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2013. 
  81. ↑ «Copenhagen Fire Brigade». Københavns Kommune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
  82. ↑ «History of the Copenhagen Fire Brigade». Københavns Kommune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2013. 
  83. ↑ «Hovedbrandstationen» (στα Δανικά). Københavns Bransvæsen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2013. 
  84. ↑ «10 World's Greenest Cities». 27 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2012. 
  85. ↑ «street lights in Copenhagen». Københavns Kommune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2009. 
  86. ↑ «Environmental Capital of Europe». Copenhagen, Environmental Capital of Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2009. 
  87. ↑ «Copenhagen: From sewer to harbour bath». DAC & Cities. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2013. 
  88. ↑ Copenhagen's ambitious push to be carbon-neutral by 2025 Guardian 12 Απριλίου 2013
  89. ↑ «Copenhagen City of Architecture: The architecture policy of the City of Copenhagen» (PDF). Technical and Environmental Administation, City of Copenhagen. 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2013. 
  90. ↑ «New green city survey ranks Copenhagen No. 1». MeetinCopenhagen. 12 Σεπτεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  91. ↑ «Environment: Copenhagen European Green Capital 2014» (στα Δανικά). European Commission. 29 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2013. 
  92. ↑ Statistics Denmark: Statistikbanken, table FOLK11', period 2016K3
  93. ↑ «Byopgørelse 1. januar 2007 (Largest cities of Denmark 2007)» (PDF) (στα Δανικά). Danmarks Statistik. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2012. 
  94. ↑ «Andel af befolkningen der pendler til den centrale del a HUR-området». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2013. 
  95. ↑ «Befolkning: Befolkningsvækst» (στα Δανικά). ÖresundsStatistik och analyser. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2013. 
  96. ↑ «Folkekirkens medlemstal» (στα Δανικά). Ministeriet for Ligestilling og Kirke. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2018. 
  97. ↑ «Nøgletal for sognene» (PDF). Katolsk.dk. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2013. 
  98. ↑ «Muslimer i København» (PDF) (στα Δανικά). Open Society Foundations. 2011. σελίδες 24, 33–38. ISBN 978-1-936133-10-9. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2013. 
  99. ↑ «Jødedom i Danmark» (στα Δανικά). Religion-dk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2013. 
  100. ↑ Sunshine Flint (Σεπτέμβριος 2011). «Living in Copenhagen». BBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2013. 
  101. ↑ «Most liveable city: Copenhagen». Monocle. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2013. 
  102. ↑ «Prestigious titles and rankings to Copenhagen». Visit Copenhagen. 6 Σεπτεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2013. 
  103. ↑ Polina Chebotareva (15 Φεβρουαρίου 2012). «Copenhagen is high quality of life, but at a price». University Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2013. 
  104. ↑ «Workplaces in Copenhagen by industry and residence of the employed, 1 January 2010». City of Copenhagen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2013. 
  105. ↑ «Udvalgte indikatorer for Københavns erhvervsmæssige præstationer og rammevilkår» (PDF) (στα Δανικά). DAMVAD. 14 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2013. 
  106. ↑ «Pressemeddelelse: Københavns virksomheder efterlyser bedre erhvervsklima» (στα Δανικά). Dansk Industri. 4 Σεπτεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  107. ↑ «The most expensive and richest cities in the world». City Mayors Economics. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  108. ↑ «Prices and earnings» (PDF) (στα Δανικά). UBS. Σεπτεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  109. ↑ «The World's Biggest Public Companies». Forbes. 18 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  110. ↑ «Copenhagen Open for Business» (στα Δανικά). New European Economy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  111. ↑ «A Record Year for Tourism: Annual Report 2012». Wonderful Copenhagen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  112. ↑ «Life Science in the Øresund Region». Copenhagen Capacity. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2014. 
  113. ↑ «Organisations» (στα Δανικά). Medicon Valley Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2013. 
  114. ↑ «Medicon Valley Brochure». Medicon Valley. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2014. 
  115. ↑ «Københavns forskellige bydele» (στα Δανικά). Visit Denmark. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  116. ↑ «Copenhagen and Beijing Become Sister Cities». Københavns Kommune. 26 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2014. 
Βιβλιογραφία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κοπεγχάγη&oldid=10803650"