Βλυχάδια Καλύμνου
Συντεταγμένες: 36°55′50″N 26°57′48″E / 36.9306138878°N 26.9633695619°E
| Βλυχάδια | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
| Δήμος | Καλυμνίων |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Νησιά Αιγαίου Πελάγους |
| Υψόμετρο | 39 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 106 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 85200 |
| Τηλ. κωδικός | +30 22430 |
Τα Βλυχάδια είναι παραθαλάσσιος οικισμός και παραλία της Καλύμνου στα Δωδεκάνησα σε υψόμετρο 39 μέτρα[2].
Γεωγραφία - Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Βλυχάδα βρίσκεται στις νότιες ακτές του νησιού, σε απόσταση 5 χλμ. ΝΔ. από το λιμάνι της Καλύμνου (Πόθια). Είναι το επίνειο των Βοθύνων και στον ομώνυμο κλειστό όρμο Βλυχάδας υπάρχουν δύο μικρές παραλίες (μία με βότσαλα, η άλλη αμμουδερή) με σχετικά ρηχά νερά. Το χωριό διαθέτει ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, καφενεία και καταδυτικό κέντρο[3][4]. Δυτικά και προς τη Μονή Αγίας Αικατερίνης υπάρχει το επισκέψιμο "σπήλαιο Κεφαλάς" ή "Σπήλαιο του Διός" έκτασης 1.000 τ.μ. με έξι θαλάμους σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Έχει επιβλητικό διάδρομο μήκους 103 μέτρων και στο εσωτερικό του έχουν βρεθεί ίχνη λατρείας του Ολυμπίου Διός.[5]
Σημαντικό αξιοθέατο είναι το ιδιωτικό Μουσείο Θαλάσσιων Ευρημάτων Βαλσαμίδη το οποίο παρουσιάζει εκθέματα σχετικά με την σπογγαλιεία, μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων της θάλασσας. Επίσης ολόκληρο ναυάγιο αρχαίου εμπορικού πλοίου με αμφορείς και άλλα αντικείμενα (6ου με 2ου αιω. π.Χ.), ναυτικά ευρήματα από τον Α΄ και Β΄ παγκόσμιο πόλεμο καθώς και φωτογραφική συλλογή από 2.000 περίπου φωτογραφίες σχετικές με την ιστορία και την παράδοση των σφουγγαράδων.[6][7]
Κοντά στο εκκλησάκι Άγιος Σιδερής έχουν εντοπιστεί λείψανα παλαιάς βυζαντινής εκκλησίας[8] ενώ δίπλα και δυτικά του χωριού βρίσκεται το ανδρικό Ησυχαστήριο του Αγίου Κυπριανού[9]
Διοικητικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1981 να απογράφεται στο δήμο Καλυμνίων.[10] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης υπάγεται στο Δήμο Καλυμνίων και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 68 κατοίκους.[11]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «το σπήλαιο του Διός» στην Κάλυμνο... από τον ιστότοπο Μηχανή του χρόνου
- Ένας άνθρωπος, ένα μουσείο, μια ιστορία[νεκρός σύνδεσμος] από τον ιστότοπο https://web.archive.org/web/20190524053714/https://kalymnosola.com/
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ «Βλυχάδια ΚΑΛΥΜΝΟΥ, Δήμος ΚΑΛΥΜΝΙΩΝ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ «Βλυχάδια, Χωριό της Καλύμνου - Kalymnosinfo Ταξιδιωτικός Τουριστικός Οδηγός». www.kalymnosinfo.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ «Βλυχάδια | Οδηγός Καλύμνου». www.kalymnos-guide.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ «Σπήλαια | Οδηγός Καλύμνου». www.kalymnos-guide.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ «Μουσείο Θαλασσίων Ευρημάτων | Μουσείο Θαλασσίων Ευρημάτων Καλύμνου | GOLDEN GREECE | Mouseio Thalassiwn Eurimaton | Κάλυμνος | Ελλάδα». www.golden-greece.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ «Μουσείο Θαλάσσιων Ευρημάτων Βαλσαμίδη | Μουσεία | Τα Νησιά του Ν.Αιγαίου | Κάλυμνος». aegeanislands.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Mονή Αγίου Κυπριανού | Mονή Αγίου Κυπριανού Καλύμνου | GOLDEN GREECE | Moni Agiou Kyprianou | Κάλυμνος | Ελλάδα». www.golden-greece.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2020.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10839 (σελ. 432 του pdf)