Перайсці да зместу

Артур Оўкен

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Артур Оўкен
англ.: Arthur Melvin Okun
Дата нараджэння 28 лістапада 1928(1928-11-28)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 23 сакавіка 1980(1980-03-23)[1][2] (51 год)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці эканаміст
Навуковая сфера эканоміка
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Arthur Frank Burns[d][3]
Партыя
Член у
Узнагароды

Артур Мелвін Оўкен (англ.: Arthur Melvin Okun; 19281980) — амерыканскі эканаміст, аўтар «закона Оўкена». Старшыня Савета эканамічных кансультантаў пры прэзідэнце ЗША ў 1968-1969 гадах.

Выпускнік Калумбійскага ўніверсітэта, дзе атрымаў ступень бакалаўра (1949) і ступень доктара філасофіі (1956). Выкладаў у Ельскім універсітэце з 1952 года. Прадстаўнік неакейнсіянства. Аўтар канцэпцыі «індэкса няшчасця».

Лаўрэат прэміі Ф. Сейдмана (1979).

  • «Палітычная эканомія працвітання» (The Political Economy of Prosperity, 1970);
  • «Цэны і аб'ёмы: макраэканамічны аналіз» (Prices and Quantities: A macroeconomic analysis, 1981).

Зноскі

  • Блауг М. Оукен, Артур // 100 великих экономистов после Кейнса = Great Economists since Keynes: An introduction to the lives & works of one hundred great economists of the past. — СПб.: Экономикус, 2009. — С. 225—227. — 384 с. — (Библиотека «Экономической школы», вып. 42). — 1 500 экз. — ISBN 978-5-903816-03-3. (руск.)